Υπάρχει κάτι το αμυδρά θλιβερό στο να βλέπεις σερβιτόρες να προσπαθούν να ισορροπήσουν δίσκους με λεπτεπίλεπτα καναπεδάκια αδιευκρίνιστης εξωτικής γαρνιτούρας με το ένα χέρι, καθώς τεντώνουν το άλλο για να κάνουν και τους φωτογράφους, με τα κινητά ημίμεθων ξανθών με γυαλιστερά φορέματα και θολωμένα βλέμματα. Αλλά αυτό δεν φαίνεται να χαλάει το κέφι ούτε των καλεσμένων, ούτε των οικοδεσποτών, γιατί το προσωπικό των μαγαζιών ξέρει καλύτερα απ’ όλους ότι στην πραγματικότητα δεν είναι απλώς σερβιτόροι. Είναι οι θεματοφύλακες ενός απ’ τους βασικότερους πυλώνες του μύθου των Καννών: τα πολυθρύλητα και λαμπερά τους πάρτι.
Γιατί, κακά τα ψέματα, δεν έχεις νιώσει τι είναι Κάννες, αν δεν έχεις πιει κρύο ροζέ στην αμμουδιά, λιωμένος σ’ ένα θεώρατο πουφ με το ζεν της Ριβιέρας να σου διαπερνάει το κορμί, ενώ τριγύρω σου μια Βαβυλώνα κόσμου χτυπάει υστερία με τα μπίτια που του κοπανάνε τα μινίγκια, μεθυσμένος απ’ αυτή την βακχική ομίχλη προσμονής κι ελπίδας στην ατμόσφαιρα, και τον μαραθώνιο τεστοστερόνης κι οιστρογόνων που κυλάνε πιο αθρόα κι απ’ τα ποτάμια της σαμπάνιας στις παραδίπλα μπάρες.
Δεν είναι βέβαια, όλα τα πάρτι ίδια. Τα περισσότερα, είναι ήσυχες, βαρετές αφορμές για δικτυώσεις, corporate events που θυμίζουν κονιάκ να κλάψουμε τον πεθαμένο με ζαλισμένους απ’ τη μεσημεριανή λιακάδα καλεσμένους να αναρωτιούνται τι γυρεύουνε εδώ και πώς τελειώσαν τα φυστίκια. Κάποια, είναι κάπως πιο κομψά, με έναν πιανίστα να ψεκάζει νότες στον νυχτερινό ουρανό, καθώς κομψές τουαλέτες και καλοραμμένα φράκα περιφέρουν περιστρεφόμενους λαιμούς με κεφάλια που γυρνάνε σα φάροι για να δουν ποιοι τους κοιτάζουνε και αν.
Τα πιο πριβέ, είναι υπεργκλαμουράτες δεξιώσεις για την προώθηση είτε του τελευταίου blockbuster (σαν το πολυθρύλητο event υπερπαραγωγή του Hunger Games σε μια τεράστια βίλα στις Antibes) είτε του τελευταίου καλού σκοπού που έχει αγκαλιάσει το Hollywood (με διαχρονικότερο και αποκλειστικότερο το ετήσιο φιλανθρωπικό δείπνο της Amfar στο Hotel Du Cap, όπου η καρέκλα στο τραπέζι κοστίζει σ’ αυτόν που βάζει πάνω της τον κώλο του κοντά στα $10,000).
Τα πιο απολαυστικά όμως και τα πιο πετυχημένα είναι αυτά που καταφέρνουν να ισορροπούν την κομψότητα της γαλλικής Ριβιέρα με την απενοχοποιημένη αμεσότητα που χρειάζεται ένα event για γίνει στ’ αλήθεια πάρτι. Σαν το event για το παγωτό Magic, που κορύφωσε χθες τη σειρά εκδηλώσεων για τα 25α του γενέθλια με ένα απ’ τα πιο ζωντανά και κεφάτα πάρτι που έχει δει τις τελευταίες μέρες η Κρουαζέτ.
Τα παγωτά έργα-τέχνης ήταν φυσικά το αυτονόητο στην ημερήσια διάταξη του event, με την πριβέ πλαζ Ondine να έχει μετατραπεί σε υπέρκομψη γκαλερί δημιουργιών που μετέτρεψαν το αγαπημένο σε πολύτιμα δείγματα αυθόρμητης pop art, ενώ η εκλεκτική guest list της εκδήλωσης μάζεψε ακριβώς το πλήθος που χρειαζόταν για να μετατραπεί ο χώρος σε εκθαμβωτικό after party καλλιστείων. Όπου βέβαια το gig της πάντα εκρηκτικής Kylie Minogue έδωσε το έναυσμα για ένα φρενήρες πάρτι απ’ αυτά που εύχεσαι να μπορούσες να βάλεις στη βαλίτσα και να φέρεις μαζί σου πίσω στην Ελλάδα.
Η Popaganda επιβεβαίωσε πως μόνο καλύτερο απ’ το να απολαμβάνεις ένα Magic στην Κρουαζέτ, είναι το να απολαμβάνεις ένα Magic με την Kylie Minogue, χάρη στην ευγενική υποστήριξη της Aegean Airlines.