Θα γίνει Φεστιβάλ φέτος; Θα προλάβουν; Με τι λεφτά; Αν γίνει θα είναι κανονικό, μισό; Ερωτήματα που μέχρι, στην κυριολεξία, χτες, αναπαράγονταν, εξαιτίας των κάκιστων χειρισμών του υπουργείου Πολιτισμού. Οι περισσότεροι περιμέναν ότι μετά την εκπαραθύρωση του Γιώργου Λούκου και το φιάσκο με τον Γιαν Φαμπρ, το Φεστιβάλ Αθηνών θα έπεφτε σε ξέρα, θα ακυρωνόταν ή, αν τελικά γινόταν, θα ήταν φάντασμα του εαυτού του. Σε χρόνο ρεκόρ ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και οι συνεργάτες του (αμέσως έφτιαξε μια καλή ομάδα) ανέτρεψαν τα κακά προγνωστικά και χτίσαν ένα φεστιβάλ με πολιτική κυρίως αιχμή και παραγωγές ικανές να σε κρατήσουν μακριά από τις παραλίες από τα μέσα Ιουνίου έως το τέλος του Ιουλίου. Η Popaganda τις επιλέγει.
1# To θέατρό του εμπεριέχει τη φιλοσοφία, την ιστορία, την ανθρωπολογία και την μεταφυσική. Φοβερό παιδί του ιταλικού και του ευρωπαϊκού θεάτρου και suis generis εικονοκλάστης, ο Ρομέο Καστελούτσι επιστρέφει για 4η φορά στην Αθήνα με την εκδοχή του πάνω στον Ιούλιο Καίσαρα (Julius Caesar.Spared parts), που δεν είναι παρά μια σπουδή πάνω στην ανθρώπινη ομιλία και τις δυνατότητές της. (17-20 Ιουνίου, Εθνικό Θέατρο).
2# Ο Μίλο Ράου, ο Ελβετός ερευνητής –σκηνοθέτης που έφερε στη σκηνή τις τελευταίες μέρες του Τσαουσέσκου, προκαλώντας εγκεφαλικά στην οικογένειά του, επιστρέφει στην Αθήνα με την παράσταση-ντοκουμέντο “Dark Ages”, το δεύτερο μέρος της τριλογίας του για τον πόλεμο. Βασίζεται στις αληθινές βιογραφίες ανθρώπων που τον έζησαν στην ανατολική Ευρώπη και στα Βαλκάνια. Η μουσική είναι του ιστορικού σλοβένικου cult συγκροτήματος Laibach (25-26 Ιουλίου, REX)
3# Είναι γνωστό ότι έχει κάνει τα πάντα: παραστάσεις με ζώα, μωρά, ιερόδουλους, ζητιάνους και ότι έχει καταπιαστεί ακόμη και με την 17η Νοέμβρη (επέτειο). Η Αργεντίνα συγγραφέας, σκηνοθέτης και περφόρμερ σταρ Λόλα Αρίας επανακάμπτει στη χώρα μας με ένα έργο για τον πόλεμο στα νησιά Φώκλαντ ( ’82), φέρνοντας στη σκηνή τις μαρτυρίες βρετανών και αργεντίνων βετεράνων του (28-29 Ιουνίου, Πειραιώς 260 Η)
4# To ζοφερό μέλλον, που είναι το ευρωπαϊκό και αμερικανικό παρόν της βίας και του trafficking, αναδύεται προφητικά μέσα από τις σελίδες του αποκαλυπτικού 2666 του Ρομπέρτο Μπολάνιο, έργο που μετέτρεψε σε μια καταιγιστική 12ωρη παράσταση ο βραβευμένος Ζουλιέν Γκοσλέν και η κολλεκτίβα Si vous pouviez lecher. (30-31 Ιουλίου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών)
5# Μετά τον Φρόιντ δεν άγγιξε κανείς πραγματικά την παιδική σεξουαλικότητα. Το τολμά πάνω στη σκηνή ο προβοκάτορας Αργεντίνος Ροντρίγκο Γκαρσία με το «4», ανατρέχοντας τόσο στον Κουροσάβα όσο και στον Μπετόβεν (4 και 5 Ιουλίου, Πειραιώς 260 Δ)
6# Οποιος έχει δει δουλειά της Μισέλ Αν Ντε Με και του Ζακό Βαν Ντορμέλ, όπως, για παράδειγμα, το συγκλονιστικό μινιατουρίστικο θέατρο των δακτύλων (και των δυνατών συναισθημάτων) Kiss and Cry, υποπτεύεται τι μπορεί να είναι το Cold Blood, με το οποίο επανέρχονται στη χώρα μας. Διαπραγματεύεται επτά παράξενους θανάτους, μέσα από κινηματογραφικές, θεατρικές, χορευτικές τεχνικές, με μοναδικούς πρωταγωνιστές τα δάκτυλα των χεριών! (23-24 Ιουλίου, Πειραιως 260 Δ)
7# Μπορούν τα ακραιόφιλα, οι μικροοργανισμοί που επιβιώνουν σε ακραίες συνθήκες, να συγκρίνονται με τις ανθρώπινες ζωές; Το επιχείρησε το Ακραιόφιλο της Αλεξάντρα Μπαντέα και τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Δραματικής Λογοτεχνίας Γαλλικού Κέντρου Θεάτρου το 2013).Μιλά για τις συνθήκες επιβίωσης σε καθεστώς παγκοσμιοποιημένης Αγοράς μέσα από τις περιπτώσεις ενός συμβούλου υπουργών, μιας ερευνήτριας που ξεπουλήθηκε σε πολυεθνική κι ενός στρατιωτικού που χειρίζεται drones –σκηνοθετεί η Ελίζαμπεθ Μαρί (6-7 Ιουλίου, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών)
8# Φελίνι και Ρότα. Κινηματογραφικές σκηνές από τις σπουδαιότερες ταινίες του ιταλικού νεορεαλισμού, θα συνοδεύονται από την ζωντανή εκτέλεση των συνθέσεών τους από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, υπό τη διεύθυνση ενός από τους κορυφαίους μαέστρους κινηματογραφικής μουσικής, του Φρανκ Στρόμπελ.(5 Ιουλίου, Ηρώδειο)
9# Τι ακριβώς σημαίνει τρομοϋστερία και πώς αυτό συνδέεται με την καταστολή των δημοκρατικών κεκτημένων; Τις απαντήσεις δίνει ίσως η πιο πολιτική ελληνική παράσταση της φετινής διοργάνωσης, το Re-volt Athens της Ελλης Παπακωνσταντίνου και του ΟDC Εnsemble που, μετά τη Βαρκελώνη, τη Βιέννη και το Ζαγκρεμπ, φτάνει στην Αθήνα (15-16 Ιουνίου, Πειραιώς 260 Ε)
10# Αν έχεις διαβάσει κείμενό του, έχεις δει σενάριο ή θεατρικό του, το βέβαιο είναι ότι δεν θέλεις να χάσεις το Aπολογίες 4 και 5, το νέο έργο του άκρως ιδιοσυγκρασιακού σεναριογράφου του Γιώργου Λάνθιμου, Ευθύμη Φιλίππου. Στη δεύτερη σύμπραξή του με τους Vasistas και την Αργυρώ Χιώτη βασίστηκε, για πρώτη φορά, σε πραγματικά γεγονότα. (20-21 Ιουνίου, Πειραιώς 260 Ε)
11# H ομάδα που υπέγραψε την παράσταση γεγονός της χειμερινής σεζόν (Ο Φίλιπ Γκλας αγόρασε ένα καρβέλι ψωμί),οι ΑΤΟΝΑλ και η σκηνοθέτιδα Σοφία Μαραθάκη βουτάνε για πρώτη φορά στο σύμπαν του Μαριβώ και ανεβάζουν την Φιλονικία του. (15-16 Ιουλίου, Πειραιώς 260 Η )
12# Μια σύγχρονη όπερα πάνω στο κομψοτέχνημα του Μπίχνερ «Λέοντιος και Λένα»; Ο γνωστός για τα οπερατικού χαρακτήρα έργα του Κορνήλιος Σελαμσής, ο μουσικός που δουλεύει 15 ώρες την μέρα, προτείνει μια νέα, συμπυκνωμένη μουσική εκδοχή ενός κειμένου που, μέσα από μια ερωτική ιστορία-παραμύθι, αναρωτιέται πώς μπορεί ο άνθρωπος να ξεφύγει από την πλήξη και γιατί μια επανάσταση μπορεί να είναι ενταγμένη στο ίδιο το σύστημα.(28-31 Ιουλίου, Εθνικό Θέατρο).
13# Δεν θα έχει περάσει καλά καλά το σοκ από την ζωντανή installation του Νοτιοαφρικανού Μπρετ Μπέιλι, στην πρώην Ενωση Ξένων Ανταποκριτών στην Ακαδημίας (στο πλαίσιο του Fast Foward Festival της Στέγης) και ο εξειδικευμένος στα αποικιοκρατικά εγκλήματα ερευνητής και σκηνοθέτης. Θα επανέλθει στην Αθήνα με την όπερα του Βέρντι “Macbeth” παρέα με τη νοτιοαφρικανική ομάδα του Third World Bunfight. Επειδή την τελευταία 20ετία τα θύματα στη Δημοκρατία του Κονγκό ξεπερνούν σε αριθμό τα θύματα του Β’Παγκόσμιου Πολέμου, ο Μπέιλι, που έχει ερευνήσει και παρουσιάσει στα έργα του όσο λίγοι τα δεινά της Μαύρης Ηπείρου, τοποθετεί τη σαιξπηρική δράση στις νοτιοανατολικές επαρχίες της χώρας την ώρα που μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος. ( οι ημερομηνίες θα ανακοινωθούν σύντομα, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών)
