Το Brigante Little Italy, το ιταλικό εστιατόριο απέναντι από τη Βουλή, είναι κάτι περισσότερο από ό,τι δείχνει απ’ έξω. Φαίνεται σαν ένα ακόμα, έστω καλοβαλμένο, μαγαζάκι για “πρωινό” street food -καμία τυρόπιτα, κανένας καφές, άντε και κανένα σάντουιτς ποιοτικότερο από τα πολλά. Αν μπεις όμως μέσα, θα βρεις φρέσκα ζυμαρικά, αυθεντικές ιταλικές πίτσες με χειροποίητο ζυμάρι, παγωτά που φτιάχνονται εκείνη τη στιγμή μπροστά σου και μυρωδάτο καφέ. Θα βρεις δηλαδή, ό,τι ακριβώς υπόσχεται το όνομα: ένα μικρό κομμάτι Ιταλίας στην καρδιά της Αθήνας.
Ο Κώστας Γαρυφάλλου, ιδιοκτήτης και σεφ, άνοιξε το Brigante πριν πέντε χρόνια. Προσφέροντάς μας έναν καφέ που ο υπάλληλός του έφτιαξε με ταχυδακτυλουργικές κινήσεις από πίσω μας, μας μιλάει για την απόφασή του αυτή και για τη σχέση του με την Ιταλία. «Έχω πολλούς Ιταλούς φίλους», απαντάει γελώντας στην ερώτηση αν έχει καταγωγή από κει. «Όχι, σοβαρά. Εγώ γεννήθηκα στη Μελβούρνη, στην Αυστραλία, και μεγάλωσα μαζί με Ιταλούς. Έτσι, πήγα και δούλεψα χρόνια στην Ιταλία, στο Ρίμινι και τη Νάπολη, και έμαθα να μαγειρεύω σαν Ιταλός».
Και πραγματικά, όποιος μπαίνει στο μαγαζί νομίζει πως βρίσκεται στην μπότα. Οι ταμπέλες είναι γραμμένες στα ιταλικά –Vietato Fumare («απαγορεύεται το κάπνισμα»), λέει η μεγαλύτερη από αυτές-, στο ψυγείο μπορείς να βρεις birra Moretti ή Peroni Nastro Azzuro, αναψυκτικά San Pellegrino, μπορείς να δοκιμάσεις καφέ Amada Rocha που ο κύριος Κώστας αγαπά τόσο που τον φέρνει με προσωπικές επαφές από τη γείτονα χώρα. Στην βιτρίνα θα βρεις stromboli (ένα είδος ιταλικής τυρόπιτας), εκπληκτικά pannini (οι συντάκτες της Popaganda προτιμούν από τα σάντουιτς το rustica με ζαμπόν cotto, ντομάτα και μουστάρδα ή με πικάντικο σαλάμι και λιωμένο προβολόνε στα €3.80) και πίτσα με το κομμάτι. Η ποιότητα που διατηρεί το μαγαζί μάλλον αναγνωρίζεται από τους πελάτες που από τη στιγμή που το βρίσκουν, γίνονται σταθεροί. Άλλωστε το Brigante είναι κλασικό στέκι των φωτορεπόρτερ που καλύπτουν αυτά τα ταραγμένα χρόνια όσα συμβαίνουν μεταξύ πλατείας Συντάγματος και Βουλής.
Ένας κύριος μπαίνει και καθένας από το προσωπικό τον χαιρετάει με το όνομά του –ο κύριος Μιχάλης, όπως ακούω, είναι γνωστός. Κάθεται και ο σεφ ρωτάει μόνο αν προτιμάει ζυμαρικά ή σαλάτα για το γεύμα του. Απαντάει «μια σαλάτα» και ο κύριος Κώστας πάει στην κουζίνα για να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Μέχρι να ετοιμαστεί η σαλάτα, συζητάμε λίγο με τον κύριο Μιχάλη, για τις σπεσιαλιτέ του μαγαζιού, ποιο είναι το προσωπικό του αγαπημένο; «Να τον αφήσεις να αυτοσχεδιάσει. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι καλύτερο, απλώς ζήτα τι είδος φαγητού θες και άστον να εμπνευστεί».
Ακούμε τη συμβουλή και ζητάμε μία πίτσα. Όσο περιμένουμε, η ατμόσφαιρα του μαγαζιού είναι λες και βρίσκεσαι σε μια παρέα. Οι εργαζόμενοι του μαγαζιού, η οικογένεια του Κώστα και μερικοί υπάλληλοι δηλαδή, πηγαινοέρχονται, κάνουν πλάκες μεταξύ τους, μαζί μας, με τους πελάτες, μιλάνε και γελάνε. Η σύζυγος του σεφ, όσο μας μιλάει ανακατεύει τα υλικά για να φτιάξει ένα ακόμη παγωτό. «Σοκολάτα ετοιμάζω. Δυστυχώς δεν θα την προλάβετε! Δοκίμασε όμως αυτό», λέει και μου δίνει μια κουταλιά Malaga, παγωτό κρέμας με γλυκό ιταλικό κρασί Vino di Marsala και σταφίδες. Δέκα λεπτά μετά, έρχεται στον κύριο Μιχάλη μία πράσινη σαλάτα με flakes παρμεζάνας και λεπτές φέτες ροσμπίφ (€ 6.50, από τα μεγάλα χιτ του καταλόγου) – σε μας μία πίτσα μαργαρίτα σε λεπτό ζυμάρι, με φρέσκα γλυκά πομοντορίνια και βασιλικό, σερβιρισμένη με λίγες σταγόνες ελαιόλαδο και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Δεν χρειάζεται κάτι σύνθετο για να βρεις την τέλεια γεύση, το αποδεικνύει η πρώτη μπουκιά.
Όσο είμαστε εκεί, περνούν πελάτες που φέρονται με την ίδια οικειότητα όσο ο κύριος Μιχάλης. «Ο φίλος», εξηγεί ο κύριος Κώστας, «έρχεται και απλώς λέει “φτιάξε μου κάτι”. Δεν είναι το μαγαζί που ξέρεις. Απλώς το βρίσκεις. Κι από τη στιγμή που το βρεις, μένεις. Έρχεσαι εδώ για να φας σωστά και αρκετά οικονομικά. Όσοι λένε ότι είναι street food, δεν καταλαβαίνουν τι τρώνε», μας λέει όσο περνάει μπροστά μας ένα πιάτο από φρέσκες παπαρδέλες (μπορείς να διαλέξεις εναλλακτικά πέννες, σπαγγέτι, τορτελίνια ή ταλιατέλες) με σάλτσα πέστο, τοματίνια και κοτόπουλο (€6.50). «Μια μακαρονάδα, ας πούμε, με φρέσκα ζυμαρικά και μελάνι σουπιάς, μπορείς να βρεις μόνο στα καλύτερα ξενοδοχεία και σε ακριβά εστιατόρια… άλλος έρχεται εδώ για τον καφέ, άλλος για την πίτσα. Όλοι όμως, γιατί θέλουν να πάρουν μια γεύση Ιταλίας, χωρίς να ταξιδέψουν». Το σχέδιο του κύριου Κώστα είναι να γίνει μια αλυσίδα, στο πρότυπο του μαγαζιού, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Φεύγοντας τρώμε ένα παγωτό με γεύση φουντούκι και cookies γαρνιρισμένο με κόκκους καφέ για να μας αφήσει τη γλυκιά γεύση του. Το Brigante είναι το μέρος που πρέπει να μπεις μέσα και να γευτείς για να καταλάβεις τι κρύβει. Και αν το γευτείς μια φορά, σίγουρα δεν θα σου είναι αρκετή.
* Brigante Little Italy, Λεωφόρος Αμαλίας 4, 211 1821.400
