1. Το check in θα το δεχόμουν, αν ήταν από τον πλανήτη Άρη. ‘Ο,τι λιγότερο είναι αδιάφορο. Α.Π.
2. Τα απανωτά check-in σε τσιπουράδικα, club, μπουάτ, μπαρ, σκυλάδικα, αφεράδικα, καντίνες με βρώμικο μετά από χωρισμό για να δείξεις στον/ην πρώην και στους κοινούς γνωστούς ότι περνάς γαμάτα, δε σε πιστεύει κανείς και είναι θλιβερό. Β.Κ.Κ.
3. Το Foursquare και οι χρήστες του. Μας καταργήσατε τα στέκια με τις βαθμολογήσεις σας. Ζ.Π.
4. Το oversharing. Κι όμως, παιδιά, δε θέλουμε να ξέρουμε πάντα τι κάνετε, πού βρίσκεστε και πώς νιώθετε. Μάλλον νιώθουμε άβολα για το πώς να σας πούμε να το σταματήσετε Π.Μ.
5. Όλοι αυτοί που εκνευρίζονται με όλους αυτούς που χρησιμοποιούν όλες τις δυνατότητες από τα κοινωνικά δίκτυα. Το πιο εκνευριστικό δε είναι ότι την αποδοκιμασία αυτή την εκφράζουν από τα κοινωνικά δίκτυα. Σ.Δ.
6. Γι´αυτό κι εκνευρίζομαι με μένα με όλους αυτούς που απαντάνε σε όλα αυτά τα κουίζ για τον εαυτό τους. Η πολλή ενδοσκόπηση βλάπτει, ακόμα και αυτούς που τη χρειάζονται. Σ.Δ.
7. Privacy no more: Σε βρίσκουν όλοι και τους βρίσκεις όλους ανά πάσα στιγμή. Και οι περισσότεροι έχουν και απαίτηση να τους απαντήσεις μεσημέρι Κυριακής. Δώσ’ μου μία ώρα ηρεμίας. Θ.Χ.
8. Οι τίτλοι που ξεκινούν με «ΣΟΚ!!!» ή «Πασίγνωστος τραγουδιστής/ηθοποιός βρέθηκε νεκρός» (συνήθως, αν όχι πάντα, πρόκειται για πρόσωπο που έκανε φωνητικά σε ημι-άσημο τραγουδιστή τη δεκαετία του ‘80) Ι.Π.
Οι παραπλανητικοί τίτλοι τύπου «Συνελήφθη διάσημος ηθοποιός». Μπαίνεις να δεις γιατί είσαι και κουτσομπόλης και είναι κάποιος που έπαιζε το κουδούνι στο «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα Νο3» Λ.Ρ.
9. Που για να μάθω «ποια γνωστή παρουσιάστρια ντύθηκε νυφούλα», με στέλνουν από τον έναν σύνδεσμο στον άλλο. Τελικά το κορίτσι αστεφάνωτο έμεινε, για τις ανάγκες ιλουστρασιόν φωτογράφισης το έκανε. Ζ.Π.
10. Το να πλημμυρίζονται τα timelines στα social media με τους παραπάνω σενσεσιοναλιστικούς τίτλους και υπότιτλους του παραπάνω τύπου, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι στην Ελλάδα βασιλεύει το click-whoring. Ι.Πρ.
11. Επίσης, τίτλοι όπως «Πάγωσε από το κρύο 21 ετών Αμερικανίδα (Φώτο)», που εκμεταλλεύονται το σύνδρομο της ηδονοβλεπτικής προσέγγισης του θανάτου από τον αναγνώστη, που όντως πιστεύει ότι θα δει φωτογραφίες του πτώματος. Τότε συμβαίνει κάτι ακόμα πιο θλιβερό. Οι φωτογραφίες του ρεπορτάζ έχουν αντληθεί από τα social media του νεκρού. Φ.Δ.
12. «Ψευτοκλάψα» και «ψευτοαλληλεγγύη»: Όλοι βάζουν τη φάτσα τους με την tricolor, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα, και μετά σκρολαρουν στον τοίχο τους χωρίς να δώσουν δεκάρα για όσους σφάζονται σε Μέση Ανατολή και Αφρική. Θ.Χ.
13. Τα μακρόσυρτα και γελοία email που έχουν κάποιοι από την εποχή του γυμνασίου τύπου [email protected] Ζ.Π.
Ο τρόπος που γράφουν αρκετοί το όνομα στα mail τους. Δεν γίνεται να βάζουμε ταινίες, ήρωες, φανταστικά γοτθικά τέρατα, χαρακτήρες του Game Of Thrones ή οτιδήποτε άλλο μας κάνει να μοιάζουμε cool. Το mail δεν είναι για πόζα αλλά για δουλειά. Επίσης όχι άλλες ημερομηνίες δίπλα στο όνομα, μερικοί έχετε μεγαλώσει και μαρτυρά πότε γεννηθήκατε. Σ.Δ.
14. Όσοι έχουν ψευδώνυμα στο fb, που στις 98% των περιπτώσεως είναι εντελώς βαρετά, και ταυτόχρονα αντί για τη φάτσα τους στο προφίλ έχουν βάλει μάσκα Guy Fawkes ή ένα τριαντάφυλλο που στάζει δροσούλα ή ποίημα της Δημουλά ΚΑΙ δεν έχουν πουθενά καμία πληροφορία και στο τέλος απορούν που δεν έκανες accept στο αίτημα φιλίας τους. Λ.Ρ.
15. Όσοι φιλτράρουν τις επαφές τους. Αν υποθέσουμε ότι «εκεί μέσα» είναι μια μικρογραφία του «εκεί έξω«, όσο πιο πολύ επιλέγεις τα accept σου, όσο πιο πολλά hide και block κάνεις, τόσο πιο παραμορφωμένη και ψεύτικη είναι η εικόνα που έχεις. Εκτός αν θες να βλέπεις μόνο όσους συμφωνείς μαζί τους. Παρεκτός κι αν απλά γουστάρεις να μοιράζεις «χυλόπιτες» μεγάλος άνθρωπος… Π.Μ.
16. Η «άνετη» πρώην του μας κάνει like. Γλυκούλα. Ζ.Π.
17. Tα μεγάλα αλγοριθμικά δράματα που εκτυλίσσονται μπροστά στην οθόνη όταν το βασανάκι κάνει απανωτά λάικ στον/στην πρώην, όταν έχεις χωρίσει και βλέπεις τα check in ή φωτογραφίες με κωδικό «ζω, μετά από σένα ζω» ή όταν αντιλαμβάνεσαι από στοιχεία που εμφανίζονται συσσωρευτικά στο τάιμλάιν σου ποια είναι αυτή/ποιος είναι αυτός που, πιθανότατα, ετοιμάζεται να σε διαδεχτεί. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Και delete/block. Χ.Ο.
18. Κάποτε μ’ εκνεύριζαν οι γονείς στο Facebook. Όσο μεγαλώνεις γίνεται απόλαυση. Σ.Δ.
Οι 50+ρηδες στο Facebook. Ξέρω, πλησιάζω (sic). Αλλά, είναι φοβερό και φανερό ότι μια ολόκληρη γενιά δεν μπορεί να καταλάβει ότι ΟΣΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ, ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ. Π.Μ.
19. Όσοι γράφουν με κεφαλαία. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙΣ, ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ. Ι.Π.
20. Η ακατάσχετη συνωμοσιολογία. Κάθε φορά που βλέπω να διακινείται μια νέα «αποκάλυψη» για τη «μυστική συμφωνία μεταξύ της CIA και της Μοσάντ για την απόκρυψη των κοιτασμάτων χρυσού στον Παγασητικό κόλπο», σκέφτομαι το Λοστρέ του Λένου Χρηστίδη και γαληνεύω. Θ.Μ.
Η φυλή των συνωμοσιολόγων και ιδιαίτερα όσοι από αυτούς αρέσκονται στις λυρικές εξάρσεις. Για παράδειγμα «Ανοίξτε τα μάτια σας……..τίποτα ΔΕΝ είναι τυχαίο….πόσο ακόμα θα νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο………..;;;;;;;;» Ι.Π.
Τα συνωμοσιολογικά (και συνήθως εθνικιστικά) blog με ευφάνταστους τίτλους όπως echedoros.blogspot ή thesecretrealtruth.blogspot. Φ.Δ.
21. Όσοι μας καλείτε να ξεσηκωθούμε και να αντισταθούμε απέναντι στους Γερμανούς, τους Εβραίους, τους Αμερικάνους, τον παγκόσμιο καπιταλισμό, τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Πάνο Καμμένο, τους νεοκομμουνιστές, τον Αριστείδη Μπαλτά και την παλινόρθωση των Μητσοτάκηδων. Ο κόσμος ξεσηκώνεται από πραγματική ανάγκη όχι επειδή θα τον καλέσετε εσείς και θα σας κάνουν like 10 άτομα. Β.Κ.Κ.
22. Οι, θεωρητικά, σοβαροί, μορφωμένοι, οξυδερκείς δημοσιολόγοι που κάνουν βαρύγδουπα σχόλια χρησιμοποιώντας ως πηγή ξερωγώ το triklopodia.gr, κάνοντας τον ΜακΛούαν να κουνιέται από τη θέση του όπου κι αν βρίσκεται. Όχι ότι είναι καλύτερο το protothema.gr. Π.Μ.
23. Oι pop-up διαφημίσεις. Ή θα πάμε από καρδιακό ή θα μας βγει κανένα μάτι έτσι που πάμε. Λ.Ρ.
24. Τα sponsored messages που εμφανίζονται ενδιάμεσα στα φωτογραφικά gallery, σε διάφορα μεγάλα sites. Φ.Δ.
25. Τα adblock. Λογικό να τα βάζει κάποιος, όμως παιδιά, από τη διαφήμιση πληρωνόμαστε. Είναι σαν να κλείνουν όλες οι τηλεοράσεις στις διαφημίσεις. Δεν πάει έτσι. Θ.Χ.
26. Οι εκθέσεις ιδεών – FB status των 1000 λέξεων. Κάνε blog φίλε. Τσάμπα είναι. Κ.Π.
27. Όσοι γράφετε ακόμα σε blog, παιδιά ζούμε στα 10s πλέον οι 140 χαρακτήρες είναι υπεραρκετοί για να εκφράσετε την άποψή σας στο twitter ή ακόμα και στο facebook λίγο πιο εκτενώς. Κανείς δεν ενδιαφέρεται πλέον να διαβάσει τη βαρύγδουπη ανάλυσή σας. Β.Κ.Κ.
28. Όσοι bloggers λέτε το blog σας «ιστολόγιο», κατά 90% έχετε και theme στο blog σας που θυμίζει ταπετσαρία Β.Κ.Κ.
29. Το τελευταίο trend. Η ανάγκη όλων, να σχολιάζουν τα πάντα, ακόμη και όταν λόγω ελλιπών γνώσεων τους είναι πρακτικά αδύνατο. Φ.Δ.
30. Αν μπορείς τόσο κατηγορηματικά κι εμπεριστατωμένα να διατυπώνεις θέσεις-αξιώματα για τον ISIS, τον αλγόριθμο του facebook, τον Ταρκόφσκι, τα ενυπόθηκα δάνεια, τα blue chips του NASDAQ (υπάρχει τέτοιο πράγμα;), την καλύτερη στάση στο σεξ, τα 10 καλύτερα μαγαζιά για να αγοράσεις kale στο Γουίλιαμσμπεργκ – και όλα αυτά σε λιγότερο από ένα τρίωρο – μη χαραμίζεσαι στο FB. Στείλε στο [email protected] Π.Μ.
31. Τα στάτους “Φτάνει ή/και μας ζαλίσατε με το Δημοψήφισμα/τον David Bowie/το Primavera“. Ακούστε, είναι απλό. Ο καθένας ποστάρει ό,τι γουστάρει, και ο καθένας διαμορφώνει ο ίδιος το timeline του. Επίσης, όλα αυτά λύνονται αν έχουμε στον νου μας εξαρχής ότι για καθετί που γράφουμε, κάθε φορά που το γράφουμε, αντιστοιχεί ένα “ΣΤΑΡΧΙΔΙΑΜΑΣ”, comment κάποιου άλλου. Χ.Ο.
32. Ο «λεβεντοηλίθιος». Είναι ο τύπος του καφενείου εξελιγμένος. Δεν έχει ιδέα για ποιο πράγμα μιλάς, γιατί πόσταρες κάτι, γιατί ένας πανεπιστημιακός έγραψε ένα άρθρο πάνω στο αντικείμενό του. Θα σχολιάσει με ύφος χιλίων καρδιναλίων και θα έχει μάλιστα και τον απαραίτητο διαδικτυακό τσαμπουκά «ίσα ρε και σε μπλόκαρα». Θ.Χ.
33. Ο φασισμός του update.
Παλιά, όταν μία εφημερίδα ή ένας γραφιάς έκανε ένα λάθος, το χαρτί ήταν εκεί για να του θυμήσει την πατάτα του. Τώρα, update και τέλος. Σαν το ρετουσάρισμα της φωτογραφίας του Στάλιν με τον Νικολάι Γιεζόφ. Θ.Χ.
34. Δεν μπορεί, το 2016, να μην έχει βρεθεί ο τρόπος να ταιριάζουν όλοι μεταξύ τους. Ένας ενιαίος κώδικας όλων των γλωσσών ώστε να μην μπορείς να κάνεις την δουλειά σου εύκολα και να ταλαιπωρείσαι. Έχουμε χαθεί στα πολλά φορμά και δεν ξέρουμε τι μας γίνεται. . Σ.Δ.
35. Μέχρι να βρεθεί το app που θα σου κάνει αυτόματα άπταιστη απομαγνητοφώνηση, το ίντερνετ θα είναι μια ανακάλυψη που έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα λιγότερα πράγματα από το μπέικον. Π.Μ.
36. Δεν γίνεται να πετάγεται στο κινητό αυτός ο διάολος που σε ρωτά αν θες να μεταφραστεί το site. Και που θα μεταφραστεί, τι θα καταλάβω με τη σύνταξη που θα έχει; . Σ.Δ.
37. H νέα εποχή του #foodporn
Αν ήταν μία φορά ενοχλητικό να βλέπεις τα «υψηλής ραπτικής» πιάτα που κάποιος ήθελε να διατυμπανίσει διαδικτυακά πριν τα μασαμπουκώσει, είναι περίπου ν (όπου ν τείνει στο άπειρο, όπως λέμε στα μαθηματικά) φορές πιο ενοχλητικό και κακόγουστο το ανέβασμα των «καθαρισμένων» πιάτων που όλο και περισσότεροι ανεβάζουν αφού έχουν σαβουρώσει τα μπριζολίκια τους. Αν ήθελα να δω βρώμικα πιάτα με υπολείμματα μουστάρδας, λίπους και οτιδήποτε άλλου, θα κοιτούσα το νεροχύτη μου, γκέγκε; Θ.Μ.
38. Τα hashtags στα ελληνικά.
Τίποτα δε χτυπάει πιο άσχημα στο μάτι μου. Δηλαδή #έλεος ! (Θα μου πεις, βέβαια, εγώ γιατί κάθε φορά που ανεβάζω φωτογραφία του σκύλου μου, κοτσάρω το #ζαχαρίας; Εμ…είπα εγώ ότι τα έχω απολύτως καλά με τον εαυτό μου;) Θ.Μ.
39. Τα ανελέητα hashtags που συνοδεύουν μια φωτογραφία περιγράφοντάς την. Το βλέπω και μόνη μου ότι είναι ένα #ηλιόλουστο πρωί, έχεις #ανεβασμένη διάθεση και είσαι #δίπλα στην παραλία και γίνεσαι απλά κουραστικός. Ι.Π. #PopagandaGR
40. Τα άπειρα (ασχέτως γλώσσας) hashtags στο instagram. #Έχει #και #το #followwhoring #τα #όρια #του Θ.Μ.
41. Το ανελέητο product placement από ατομικά social media accounts.
Ναι, ξέρω, σημεία των καιρών, έτσι πάει (που λέει κι ο Kurt Vonnegut). Αλλά λίγο μέτρο, ρε σεις “influentials”, το σπαμ ουδείς αγάπησε, ειδικά όταν συνοδεύεται από «λεζάντες» τάχαμου τυχαίες για το μακρύ και το κοντό και τσουυυυπ να και το προϊοντάκι! Θ.Μ.
42. Οι όμορφες κοπέλες που γκρινιάζουν στον τοίχο τους για όσους τους στέλνουν μηνύματα ακριβώς επειδή είναι όμορφες κοπέλες. Ενώ θα έπρεπε, ας πούμε, να σας στέλνουν για το ταλέντο σας στην κοπτοραπτική; Σε κάθε περίπτωση, συνεχίστε να ανεβάζετε φωτογραφίες που αναδεικνύουν την ομορφιά σας. Καθόλου δεν μας χαλάει, ακόμη κι εμάς που δεν σας στέλνουμε μηνύματα. Θ.Μ.
43. Ζευγάρια στο facebook. Νέα μάστιγα, απείρως πιο εκνευριστική από τις «μαμάδες στο facebook» (που έχουν και το ελαφρυντικό ότι λόγω ηλικίας δεν μπορούν να χειριστούν το μέσο σωστά – θα μου πεις, υπάρχει σωστό και λάθος στο facebook;) Αναρωτιέμαι αν τα σουπερκαλιφρατζιλιστικ πνευματώδη σχολιάκια ανταλλάσσονται με την ίδια ένταση και στο κοινό κρεβάτι. Θ.Μ.
Τα προφίλ ζευγάρια στο facebook, Δημήτρη Κωνσταντίνα Μιχαηλίδη Παπαδοπούλου είστε creepy και φοβόμαστε να έχουμε οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί σας. Β.Κ.Κ.
44. Τα ζευγάρια που δημόσια μιλάνε μεταξύ τους στο facebook. What’s wrong with you people? Π.Μ.
45. Εσείς που ποστάρετε Καίτη Γαρμπή και για να μη σας κακοχαρακτηρίσουν γράφετε «πονάνε τα αυτιά μου αλλά ο ταξιτζής φταίει που μου το κόλλησε». Δεν σας πιστεύει ούτε βρέφος. Ζ.Π.
46. Όσοι κάνουν ΑΚΟΜΗ poke. Λ.Ρ.
47. Τα χρόνια πολλά στο wall. Χ.Ο.
48. Όσοι ποστάρουν γλυκανάλατα ρητά με φόντο τοπία με βάρκες, στάλες βροχής και δακρυσμένα μάτια. «Όταν αγαπάς κάποιον πολύ, άσ’ τον να φύγει», το κορυφαίο παράδειγμα (προς αποφυγήν). Ι.Π.
Τα status του τύπου «Αυτοί που βλέπεις να γελάνε συνέχεια, είναι αυτοί που μέσα τους πονάνε περισσότερο». Φ.Δ.
49. Όσοι καλημερίζουν και καληνυχτίζουν στο facebook με πολλά πολλά ΠΟΛΛΑ θαυμαστικά. Το χειρότερο; Αυτοί που απαντούν: Καλημέρα καλή μου <3!!!<3<4 Λ.Ρ.
Όσοι εύχεστε καλημέρα, όσοι το κλιμακώνετε κι εύχεστε καλημέρα ποστάροντας φωτό με αχνιστές κούπες καφέ, καρδούλες, σοκολατάκια, αρκουδοτόμαρα στρωμένα μπροστά απ’το τζάκι και ζητάτε μια ζεστή αγκαλιά να ξέρετε ότι λαμβάνετε πολλές κατάρες από τους φυσιολογικούς ανθρώπους. Β.Κ.Κ.
50. Τα quotes του Λίνκολν, του Ελύτη, του Αινστάιν, του Kοέλιο, του Στέλιου Ράμφου, κάποιου σοφού ινδιάνου μάγου κλπ, τα περισσότερα δεν είναι καν αληθή, όσα είναι αληθή εννοούν κάτι άλλο από αυτό που θέλετε να πείτε εσείς Β.Κ.Κ.
51. Όσοι βάζετε τα παραπάνω quotes πάνω σε φωτό από γραφικά ηλιοβασιλέματα στη Σαντορίνη, χειμωνιάτικα πρωινά στο Μέτσοβο, παραλίες στο Μπαλι και ζούγκλες του Αμαζονίου θα πάτε σε πιο βαθύ καζάνι της κόλασης. Β.Κ.Κ.
52. Όσοι κάνετε like στους εαυτούς σας. Είναι λίγο χειρότερα από όταν, στην κανονική ζωή, μίλατε σε τρίτο πρόσωπο για σας. Π.Μ.
53. Τα παραληρηματικά στάτους που απευθύνονται στον Πρωθυπουργό, τον Σόιμπλε, τον Ομπάμα, τους εξωγήινους και τον προπονητή της ομάδας, συνήθως λέτε βλακείες αλλά ακόμα κι αν λέγατε κάτι σοβαρό οι αποδέκτες του μηνύματός σας αγνοούν την ύπαρξή σας. Β.Ι.Κ.
54. Τo attend/join/going στα events όταν δεν θα πας. Ακούστε λίγο. Κάποιοι διαβάζουμε όλη τη λίστα για να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε. Γιατί δηλαδή να σε δω μπροστά μου ενώ έχω βασίσει τη βραδιά μου στο ότι δεν θα είσαι; Και γιατί να μην έρθεις όταν εγώ έχω φτιάξει μαλλί και έχω βάλει τα καλά μου εσωρουχάκια επειδή ΕΣΥ έχεις πατήσει going, και περιμένω κοιτάζοντας την πόρτα με τη συχνότητα που πηγαινοέρχεται το μπαλάκι σε ματσάκι Nole-Rafa; Καλά, τα interested δεν τα συζητάμε, τι θα πει interested για πείτε μου, θα περιμένουμε πολύ μέχρι να αποφασίσετε; Χ.Ο.
55. Τα “thanks everyone for showing up…” την επόμενη μέρα τού event, όταν το event είχε δέκα φίλους σου που μπορείς να τους ευχαριστήσεις και έναν-έναν προσωπικά. Χ.Ο.
56. Γιατί παιδί μου στέλνεις ολόκληρο WeTransfer για δυο φωτογραφίες των 50 ΚΒ; Ζ.Π.
57. Το να κολλάει το WeTransfer στο 97%. Μην ανοίξεις καθόλου. Κόλλα στο 10%. Κ.Π.
58. Τα Google ads. Μου θυμίζουν ταυτόχρονα ότι με παρακολουθούν και ότι δεν έχω λεφτά να αγοράσω διάφορα που απλά κοιτάω Κ.Π.
59. Τα sites που απαιτούν sign up, ακόμα και για να κάνεις convert σε pdf ένα ταπεινό word. Φ.Δ.
60. Ο τύπος που ανεβάζει στο παρατσάκ το bid στο ebay. Σαν να τρως buzzer beater. Κ.Π.
61. Επίσης είναι τρομερό κάποιος να έχει hotmail ή yahoo. Κακό στον εαυτό του κάνει. Σ.Δ.
62. Επίσης ποιος χρησιμοποιεί τον Edge για browser; Σ.Δ.
63. Γιατί βρε φίλε βάζεις άλλο όνομα στο torrent και άλλο αρχείο έχει μέσα; (Για να μάθεις να μην κατεβάζεις είναι η απάντηση) Σ.Δ.
Τα fake torrent αρχεία. Να κατεβάζεις το Grand Theft Auto και να σου βγαίνει King’s Quest από floppy. Για ποιο λόγο; Κ.Π.
64. Το κλόπι-πέιστ. Εσένα σου βγαίνει η πίστη, κι ο τύπος στο «Ζάκυνθος νιουζ», ξυπνάει, συμβουλεύεται το feed του κι ανακατεύοντας τη φρεντάρα στο κλέβει χωρίς καν ενεργό λινκ. Τι να πει βέβαια κι ο τύπος στη Νέα Υόρκη γι’ αυτά που του χεις κάνει εσύ βέβαια… Π.Μ.
65. Το να πρέπει να διαβάσεις οχτώ φορές ένα κείμενο (ή έστω ολόκληρες παραγράφους) που ξέρεις ότι είναι αναδημοσίευση, για να εντοπίσεις την αναφορά στην πηγή απ’ όπου αναδημοσιεύτηκε. Ι.Πρ.
66. Το να διαβάζεις οχτώ φορές ένα κείμενο (ή έστω ολόκληρες παραγράφους) που ξέρεις ότι είναι αναδημοσίευση, και να καταλήγεις ότι δεν υπάρχει αναφορά στην πηγή απ’ όπου αναδημοσιεύτηκε. Ι.Πρ.
67. Το να διαβάζεις κείμενα τα οποία, αγνοώντας κάθε έννοια δημοσιογραφικής πρακτικής και δεοντολογίας, είναι όχι απλώς αναδημοσιευμένα, αλλά και παντελώς αδιασταύρωτα, με τραγελαφικά αποτελέσματα σαν αυτό εδώ Ι.Πρ.
68. Το να αναπαράγονται σωρηδόν και αδιακρίτως στα social media κείμενα των τριών παραπάνω κατηγοριών, με αποτέλεσμα να ενθαρρύνονται οι «συντάκτες» τους να διαινίζουν τις παραπάνω πρακτικές τους. Ι.Πρ.
69. This video is not available in your country. Γκρρρρρρ. Ι.Π.
70. Την επόμενη μέρα κάποιας σημαντικής απονομής αναζητάς τα σχετικά βίντεο στο YouTube. Πατάς το acceptance speech του Leonardo DiCaprio (λέμε τώρα) κι εμφανίζεται μια φωνασκούσα νεαρά από κουτσομπολίστικο web tv που σου εξηγεί με δικά της λόγια και μπόλικα αδιάφορα σχόλια τι είπε ο εν λόγω διάσημος μπροστά από τη φωτογραφία του. Ι.Π.
71. Η αυτοπεποίθηση όσων κάνουν tutorials στο youtube. Κορίτσια, αν ήταν τόσο εύκολο όσο λέτε να βάλω eyeliner σαν την Μπριζίτ Μπαρντό δεν θα γυρίζατε βίντεο 15 λεπτών για να μου το δείξετε. Ζ.Π.
72. Θάνατος στις ελληνίδες fashion bloggers που μιλούν για κραγιόν και μάσκαρες λες και δίνουν διάλεξη για την αποδόμηση στον Ντεριντά ενώ νιαουρίζουν (αλήθεια πώς γίνεται αυτό ταυτόχρονα;) Εξαιρούνται τα κορίτσια του Fashionism που μας κάνουν να γελάμε. Λ.Ρ.
73. Τα spoilers.
Δεν θέλω να μάθω αν ο Τζον Σνόου ζει από το status update σου! Σου αξίζει μπλοκ ή βρίσιμο (ανάλογα με τον βαθμό οικειότητας) Ι.Π.
Όσοι κάνετε spoilers και κοροϊδεύετε όσους ενοχλούνται με αυτό. Έχουμε άδικο, έχετε δίκιο, ποιος θέλει να βλέπει μια σειρά δίχως να γνωρίζει το τέλος της; Ζ.Π.
74. Το υπέρτατο ψέμα Full Movie HD στο youtube. Εκεί που έχεις ήδη απορρίψει κάποιες προφανείς απάτες και έχεις εντοπίσει το βίντεο με το στιγμιότυπο της ταινίας, πατάς play για να συνειδητοποιήσεις ότι είναι φωτογραφία. Ι.Π.
75. Όσοι σκίσατε τα εσώρουχά σας με το Netflix. Και σα να μην έφτανε αυτό, μετά το κριτικάρατε που δεν έχει το House of Cards. Πριν πώς to βλέπατε δηλαδή; Ζ.Π.
76. Αυτό το γαμημένο βάσανο να έχεις περάσει μια δύσκολη μέρα, να θες να δεις κάτι να χαλαρώσεις και να μη συγχρονίζονται οι υπότιτλοι με τη σειρά/ταινία που έχεις κατεβάσει (γιατί δε θες να την στριμάρεις, αλλά να τη δεις σε καλή ποιότητα/ανάλυση) Π.Μ.
77. Όταν κάτι παίρνει αποφάσεις μόνο του. Π.χ., τώρα το Facebook αποφάσισε να σου πετάει τις ειδοποιήσεις οπουδήποτε και αν βρίσκεσαι, χωρίς καν να σε ρωτήσει. Το πιο ενοχλητικό δε απ’ όλα είναι όταν ανοίγουν πράγματα που δεν μπορώ να βρω από που κλείνουν. Σ.Δ.
Πολλά σπίτια θα κλείσουν (αν δεν κλείνουν ήδη) όταν σε μια βραδιά «εγώ κι εσύ σήμερα ταινία», την στιγμή που συνδέεις το λάπτοπ με την τηλεόραση και είσαι έτοιμος να πατήσεις play στο VLC, πάνω δεξιά –στη μεγάλη οθόνη πια – εμφανίζεται το notification με το «λάθος» μήνυμα. Π.Μ.
78. Όταν ξεκινάει αναπάντεχα να παίζει δυνατή μουσική ή διαφήμιση από κάποιο tab και δεν μπορείς να ανακαλύψεις ποιο είναι. Συμβαίνει συνήθως στη δουλειά, τη βιβλιοθήκη, το ρομαντικό δείπνο με playlist από το youtube και ποτέ όταν σερφάρεις μόνος και βαριεστημένος. Ι.Π.
79. α) Το να μου γράφεις κάτι στο τσατ το οποίο, εμφανώς, προορίζεται για διπλανό tab, β) To να το αρνείσαι κιόλας. Άσε φίλε, δεν ερχόμαστε δεύτερες πρώτη φορά. Χ.Ο.
80. Εκείνη η αμήχανη στιγμή που κάποιος κάθεται στον υπολογιστή σου, πατάει στον browser po… και δεν βγαίνει popaganda.gr. Για να μην πούμε την άλλη που πατάει you… και γίνεται κόλαση, κάτω από το πρώτο αποτέλεσμα που είναι το YouTube. Π.Μ.
81. Οι διαφημίσεις στο Youtube. Τα 5 δευτερόλεπτα που μοιάζουν 5 χρόνια. Κ.Π.
Οι διαφημίσεις στο youtube. Βάζεις να ακούσεις καψουροτράγουδο, ενώ πίνεις την τελευταία μπίρα του ψυγείου (πάλι τις ξέχασες τις καινούριες πάνω στο τραπέζι, είναι σαν κάτουρο, δεν γαμιέται λόγω πόνου θα τις πιεις κι αυτές) και σου πετάγεται διαφήμιση να του/της πάρεις δώρο για τον άγιο Βαλεντίνο δωρεάν χρόνο ομιλίας. Φεύγει λαπτοπ απ’ το παράθυρο. Λ.Ρ.
82. Τα spam mail. Κάτι έχω κάνει πολύ λάθος δεν γίνεται να μου λένε ότι κέρδισα μια καλύβα στην Ινδονησία. Κ.Π.
83. Που πατάω «εξάνθημα» στο Google, μπαίνω σε τρία fora που υπογράφουν κάτι πρωτοξάδερφα του Ιπποκράτη και καταλήγω στο συμπέρασμα πως έχω ελονοσία. Ζ.Π.
84. Ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου Θ.Μ.
85. Όσοι ποστάρουν τα παραληρήματα χρυσαυγίτικου μίσους του Στέφανου Χίου. Για «πλάκα». Π.Μ.
86. Δεν μου την σπάει, όσο με τρομάζει, πως πλέον ένα facebook status μπορεί να αποτελέσει στοιχείο εξιχνίασης ενός εγκλήματος ή μελέτης της συμπεριφοράς ενός εγκληματία όπως συνέβη πρόσφατα με τη δολοφονία του Κωστή Πολύζου στην Κοζάνη, από την ίδια του τη μητέρα (που παρίστανε τη θλιμμένη ακόμα και στα social media) και τον πατριό του. Φ.Δ.
87. Και πάλι στα social media, εικόνες με πληγωμένα ζώα ή μικρά παιδιά με ανίατες ασθένειες που εμφανίζονται ξαφνικά στο timeline μας και μας προσκαλούν να ευαισθητοποιηθούμε και να κοινοποιήσουμε. Μάλλον δεν είναι ο σωστός τρόπος. Φ.Δ.
88. Οι RIPάκηδες. Παιδιά, είναι λίγο sad να γκουγκλάρετε “died today” και μετά να θρηνείτε τον αναπληρωματικό ντράμερ μιας μπάντας που έπρεπε να ξαναγκουγκλάρετε για να θυμηθείτε ή να μάθετε ποια είναι. Και το χειρότερο; Όλοι καταλαβαίνουμε ότι το κάνετε. Το γκουγκλάρισμα. Π.Μ.
Οι κηδειάρχες του facebook, με το που ξυπνήσουν ελέγχουν ποιος πέθανε και ποστάρουν το αγαπημένο τραγούδι, ταινία, ομιλία κλπ του μακαρίτη με τον συνήθως ακόμα πιο εκνευριστικό τίτλο «πήγε στη γειτονιά των αγγέλων». Β.Κ.Κ.
89. Οι ψαγμένοι κηδειάρχες που είναι ένα level πάνω και περιμένουν λίγες ώρες για να ποστάρουν ένα πολύ ψαγμένο του μακαρίτη με 581 views για να δείξουν ότι αυτοί τον κάτεχαν καλύτερα με σχόλιο που κράζει τους από πάνω απλούς κηδειάρχες, είναι ελαφρώς πιο εκνευριστικοί. Β.Κ.Κ.
90. Όσοι είναι πιο κουλ και από τον πάγο κι ενοχλούνται με την ακατάσχετη RIP-ολογία. Είναι η ποπ κουλτούρα, ηλίθιε! Θ.Μ.
91. Τα κενά περιεχόμενου λογοπαίγνια στο twitter. Είπαμε έχει πλάκα να παίζεις με τη γλώσσα αλλά παιδιά, καλό είναι να βγάζει νόημα αλλιώς τα πεντάχρονα το κάνουν καλύτερα και με περισσότερη γνησιότητα από εσάς. Λ.Ρ.
92. Αυτούς που παίρνουν tweets και παρουσιάζουν ως δικά τους status. Χ.Ο.
93. Όσοι κάνετε forward χιουμοριστικά email, θα έπρεπε να είχατε εξαφανιστεί πριν από χρόνια, μαζί τις Spice Girls. Β.Κ.Κ.
94. Όσοι λέτε «ίντερνετς», όσοι λέτε «ακάου» κτλ. – μάλλον εγώ θα φταίω που δεν πιάνω τόσα χρόνια το αστείο. Αλλά, εκεί που δε φταίω, είναι με όλους εσάς που γράφετε «λαλάκας» και «μαμήσι». Π.Μ.
95. Εκείνοι που ανεβάζουν μόνο υπέρ-γνωστά ροκ τραγούδια-δολώματα για likes. Foo Fighters, Green Day, 30 Seconds to Mars,Placebo, Black Keys και πάει λέγοντας. Α.Π.
96. Εκείνοι που ανεβάζουν φωτογραφίες τους με κατοικίδια, ψαρεύοντας ξανά για likes. Ανέβασε μόνο τη γάτα σου την επόμενη φορά να κάνουμε λίγο μια αφαίρεση. Α.Π.
97. Το unlike όταν έχεις κάνει ήδη like σε κάτι κάζουαλ, καμιά φωτογραφία, κανα τραγούδι, κανα gif, κανα ακίνδυνο στάτους. Χαλάρωσε το κορμάκι σου φίλε, λάικ πάτησες, δεν ανατίναξες με βόμβα κανα χωριό. Χ.Ο.
98. Οι φωτό προφίλ με πολύ blur, πολύ tilt shift, πολύ βινετάρισμα και πολλά φίλτρα. Έχουν το ακριβώς αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα, είναι αποκρουστικές. Β.Κ.Κ.
99. Η φρίκη του «ο τάδε tagged a photo of you», με δική του πρωτοβουλία φυσικά, και το άγχος όταν σου έρχεται το notification “Ω-ΘΕΕ -ΜΟΥ-ΠΟΣΟΙ-ΛΕΣ-ΝΑ-ΕΧΟΥΝ-ΔΕΙ-ΑΥΤΗ-ΤΗ-ΦΡΙΚΤΗ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ”; Γιατί άμα είχα βγει ωραία θα την είχα ανεβάσει εγώ πρώτη παιδιά, πιστέψτε με. Χ.Ο.
100. Τα selfies Π.Μ.
101. Το μέγεθος του πέους μου είναι ικανοποιητικό, ακόμα κι αν δεν ήταν δε θα μπορούσα να κάνω κάτι γι’αυτό. Ποιος πατάει άραγε σε αυτές τις διαφημίσεις; Β.Κ.Κ.
102. Τα ερασιτεχνικά κιθαριστικά reviews στο YouTube όταν περνάει θόρυβος στο μικρόφωνο. Πως θα την ακούσω την κιθάρα άμα φυσάει δίπλα στην κάμερα φίλε μου; Α.Π.
103. Εκείνοι που σπαμάρουν ανελέητα με το οτιδήποτε έχουν δημιουργήσει, κυρίως όταν πρόκειται για συνεχή επανάληψη του ίδιου post. Τραγούδια, κείμενα, φωτογραφίες και όλα τα σχετικά. Τα είδαμε, μας άρεσαν -ή όχι- και τέλος. Τίποτα καινούργιο υπάρχει; Α.Π.
104. H φυλή των «έγραψα αυτό». Το ότι σέρβιρει έτσι τα κείμενά του στο FB ο Τσαγκαρουσιάνος δε σημαίνει ότι είστε σαν κι αυτόν, ούτε ότι φαίνεστε λιγότερο γραφικοί επειδή το προσπαθείτε. Π.Μ.
105. Η έκφραση «να μωρέ, εδώ…» που υπονοεί ότι κάποιος κάνει κάτι πολύ κουλ αβασάνιστα και αβάδιστα, και πρέπει κάπως να τον ζηλέψουμε. Αλλά βασικά όχι, γιατί βλέπε νούμερο 2. Επιπλέον, τα «έγραψα αυτό», «όχι εγώ μια φίλη μου», «αγάπη μόνο», «τι δεν καταλαβαίνεις»,«Αυτό.» (για έμφαση μετά το τέλος μιας πρότασης) και τα «θεάρα» και “θεούλης” κάτω από φωτογραφίες. Αλλά και στη ζωή γενικότερα. Χ.Ο.
106. Όσοι βάζετε λατινικές εκφράσεις για να δώστε κύρος στα γραφόμενά σας, πιθανότατα δεν έχετε ιδέα τι σημαίνει το ad hominem και δεν είστε καν αστείοι σαν τον τριπόδη πειρατή του Asterix. Β.Κ.Κ.
107. Η ακόμη απογητευτικά χαμηλή ποσόστωση των άρθρων άποψης σε σχέση με τα άρθρα αποψάρας. Ι.Πρ.
108. Τα super-designed (overdesigned στην πραγματικότητα) sites που ψάχνεις να βρεις το menu bar. Στο ίντερνετ είμαι όχι στο MoMA. Κ.Π.
Τα sites που το ταλέντο του γραφίστα και η ευρεσιτεχνία του web developer τα έχουν κάνει να μην καταλαβαίνεις που πατάς το κλικ και που πηγαίνεις. Σ.Δ.
109. Η εξαφάνιση της λέξης «ό,τι» κι η καθολική αντικατάστασή της απ’ τη λέξη «ότι». Ι.Πρ.
110. Η λέξη «fun» στη θέση της λέξης «fan», κι αντίστροφα. Ι.Πρ.
111. Η ανωρθογραφία και γενικώς η ασυνταξία γενικώς. Ι.Πρ.
112. Οι περίπου 20 διαφορετικοί κωδικοί που ήδη έχω. Δεν φταίω εγώ, αλλού θέλουν νούμερα, αλλού ένα κεφαλαίο γράμμα, αλλού ένα σύμβολο, αλλού να λύσω μια εξίσωση… Κ.Π.
113. Το άγχος «γεμίζει το dropbox». Σου κάναμε μια προσφορά για ένα χρόνο, λήγει σε 10 μέρες, έχεις ανεβάσει πολύ πράγμα, βρες τι θα σώσεις. Αν δεν θες να πληρώσεις είναι σαν μια αποθήκη που λίγο λίγο μικραίνει. Κ.Π.
114. Εθισμός και Νεκρός χρόνος.
Εθισμός στην πληροφορία, εθισμός στο να δεις τι πόσταρε ο άλλος, εθισμός στο να κοιτάς τα like σου, εθισμός στο να είσαι το κέντρο του κόσμου.Και η πιο έξυπνη και ύπουλη αφορμή για να μην κάνεις τίποτα και να χάνεις την ώρα σου. Ένα κλικ από ‘δω ένα κλικ από ‘κει πού χρόνος για διάβασμα. Και άπειρο σκρολάρισμα. Θ.Χ.
115. Το γεγονός ότι πολλές φορές υπάρχει κάτι πολύ καλό εκεί έξω, που για να ξεχωρίσει στο χάος του διαδικτύου, χρειάζεται σπόνσορα, όταν δεν υπάρχει σπόνσορας, είναι απλά μια σταγόνα σε έναν πολύ πολύ βαθύ ωκεανό. Φ.Δ.
116. Η πορεία που διαγράφει από την πολυσυλλεκτικότητα προς το συγκεντρωτισμό. Αρκεί να δει κανείς το Facebook, που από ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης τείνει να μετατραπεί σε παράλληλη πλατφόρμα του ίντερνετ, με «αυθύπακτη ύπαρξη». Προβληματισμός με πολιτικές προεκτάσεις, όταν μιλάμε για μια εταιρεία που έχει πάνω από 1,5 δις χρήστες, ανήκει σε έναν άνθρωπο και αποτελεί πλέον κύριο μέσο ενημέρωσης και επικοινωνίας κρατικών θεσμών και πολιτών. Θ.Χ.
117. Το ότι τέτοιες λίστες είθισται να τελειώνουν με ένα «οι λίστες σαν κι αυτή» για ξεκάρφωμα. Β.Κ.Κ.
To cast της γκρίνιας
ΑΠ, Άγης Παπαγεωργίου
ΒKΚ, Βασίλης K. Κουρουμιχάκης
ΖΠ, Ζωή Παρασίδη
ΣΔ, Σταύρος Διοσκουρίδης
ΠΜ, Παναγιώτης Μένεγος
ΘΧ. Θοδωρής Χονδρογιαννος
ΙΠ, Ιωάννα Παναγοπούλου
ΛΡ, Λίνα Ρόκου
ΙΠρ, Ιωσήφ Πρωιμάκης
ΦΔ, Φιλίππα Δημητριάδη
ΧΟ, Χρύσα Οικονομοπούλου
ΘΜ, Θεοδόσης Μίχος
ΚΠ, Κωστής Πιερίδης
