Μα τι κάνει φέτος ο Ράσελ Ουέστμπρουκ;

Ο Μάρτιος, ο κρίσιμος μήνας της τελικής ευθείας για τα πλέι-οφ και της κούρασης που ξεχωρίζει τις εξαιρετικές από τις απλά καλές ομάδες, άνηκε δικαιωματικά στον εξωγήινο Ράσελ Γουέστμπρουκ της Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ που – παρά το ότι έσπασε ακόμα και κόκκαλο στο πρόσωπό του – έγραψε ένα σαρωτικό σερί με μέσους όρους σχεδόν 30 πόντους, 10 ριμπάουντ, 10 ασίστ, γράφοντας διαδοχικά τριμπλ νταμπλ και βάζοντας το όνομά του δίπλα σε κάποιους Όσκαρ Ρόμπερτσον, Μάικλ Τζόρνταν, Μάτζικ Τζόνσον, Τζέισον Κιντ.  

Οι ομάδες που ξεχώρισαν θετικά ήταν το Γκόλντεν Στέιτ που γοητεύει, το Κλίβελαντ που έχει πάρει φόρα για τα καλά και το Σαν Αντόνιο που επανήλθε την κατάλληλη στιγμή. Στον αντίποδα, το Τορόντο, η Ουάσινγκτον και το Μιλγούκι έχουν ξεφουσκώσει για τα καλά. Συναρπαστική είναι η μάχη Βοστώνης, Ιντιάνα, Σάρλοτ και Νετς που παλεύουν για την 8^η θέση της Ανατολής μέρα με τη μέρα.

Φυσικά, συνεχίστηκαν οι πολλοί τραυματισμοί που φέτος στιγμάτισαν το πρωτάθλημα. Ας δούμε πώς σχηματίστηκε το NBAρομετρο (στην παρένθεση τα ρεκόρ των ομάδων μέχρι τις 6/4)…

η βραδιά που οι Καβς  τα έβαζαν από παντού (και οι Μπουλς τα έτρωγαν) 

Ρετιρέ

1) Γκόλντεν Στέιτ (63-14) Παίζουν σαγηνευτικό μπάσκετ. Καπάρωσαν την πρώτη θέση στην Πασίφικ πρώτη φορά μετά από 39 χρόνια, την χρονιά που είχαν σηκώσει το πρωτάθλημα.

2) Ατλάντα (57-19) Καθαρά πρώτοι στην Ανατολή, κάνουν μικρά σερί, θετικά και αρνητικά.

3) Χιούστον (53-24) Ο Χάρντεν είναι πια σούπερ σταρ της λίγκας, έχει πάρει από το χέρι την ομάδα και την κρατάει ψηλά παρά τις πολλές απουσίες. Επανήλθε κι ο Χάουαρντ μετά από 26 αγώνες.

4) Μέμφις (52-25) Επανήλθε ο Κόνλεϊ από τον μίνι τραυματισμό του και ανέβασε και τον Μαρκ Γκασόλ που είχε πέσει λίγο. Δείχουν λίγο να φρενάρουν κρατώντας δυνάμεις για τα πλέι-οφ.

5) Κλίβελαντ (50-27) Το υπερπλήρες νέο ρόστερ έχει πια δέσει και ρολάρουν εντυπωσιακά. Ο Λεμπρον δεν ζορίζεται καν, ο Ίρβινγκ έβαλε δεύτερη πενηντάρα στη σεζόν (στο καλύτερο ματς της χρονιάς απέναντι στους Σπερς) και η μόνη παραφωνία είναι ο Λαβ που έχει τον πιο άχαρο ρόλο.

6) Πορτλαντ (50-27) Έχασαν για τη χρονιά τον σημαντικότατο Μάθιους και το κάρο τραβάει πια ο (επίσης τραυματίας) Όλντριτζ.

7) Λ.Α. Κλιπερς (52-26) Επανήλθε ο Γκρίφιν, οπότε ο εντυπωσιακός Τζόρνταν επέστρεψε στον παλιό του ρόλο και ο Π0λ είναι σε σούπερ κατάσταση. Μπαίνουν στα πλέι-οφ στην καλύτερή τους φάση.

8) Σαν Αντόνιο (51-26) Χωρίς τραυματισμούς πια, βρίσκουν ξανά τον καλό εαυτό τους, μετράνε επτά συνεχόμενες νίκες και τρομάζουν που φορμάρονται στο σωστό σημείο. Θα πάνε όσο μακριά τους οδηγήσουν οι Πάρκερ και Λέοναρντ.

9) Σικάγο (46-31) Οι πολλοί τραυματισμοί ευνόησαν τον Μίροτιτς που πήρε τα κλειδιά της ομάδας και παίζει σαν Ρούκι της Χρονιάς. Επέστρεψαν οι Μπάτλερ και Γκίμπσον κι αναμένεται κι ο Ρόουζ για να μπουν δυνατά στην post-season.

10) Ντάλλας (46-31) Η ενέργεια που έβγαζαν δεν είναι πια εκεί, αλλά έχουν αναλαμπές και μπορούν να νικήσουν κάθε ομάδα. Ο Ρόντο, που θέλει την μπάλα στα χέρια του για να αποδώσει, μάλλον δεν ταιριάζει στο στυλ τους.

Όποιος δε φοβάται τους Σπερς, να σηκώσει το χέρι του. Κανείς ε; Λογικό.

Ισόγειο

1) Τορόντο (45-32) Το 7-13 στα τελευταία είκοσι παιχνίδια, τα λέει όλα: η ομάδα έχει χάσει την ταυτότητά της και οι διαρκείς μικροτραυματισμοί του Λάουρι δεν βοηθούν.

2) Ουάσινγκτον (44-33) Μετά τον τραγικό Φεβρουάριο, ο -κάτω του μετρίου- Μάρτιος επιβεβαίωσε το πρόβλημα χημείας, αυτό ακριβώς που ήταν η δύναμη της ομάδας στην αρχή της σεζόν. Ο Γουόλ προσπαθεί μόνος του να πάρει το πλεονέκτημα της έδρας.

3) Οκλαχόμα (42-35) Οι απουσίες των Ντουράντ και Ιμπάκα θα είχαν διαλύσει κάθε ομάδα που δεν έχει στο ρόστερ της τον Ουέστμπρουκ που παίζει με μανία και κρατάει την ομάδα στην όγδοη θέση της Δύσης. Ο Κάντερ έδεσε αμέσως.

4) Νέα Ορλεάνη (41-35) Παρά τους συνεχείς τραυματισμούς που δεν τους επιτρέπουν να βρουν ρυθμό όλη τη χρονιά, έχουν κάνει ντεμαράζ και τα δίνουν όλα για τα πλέι-οφ. Θα προσπεράσουν την Οκλαχόμα;

5) Φοίνιξ (39-38) Παρέδωσαν τα όπλα. Οι μεγάλες αλλαγές της μεταγραφικής περιόδου τους επηρέασαν αισθητά την ομάδα και τους απομάκρυναν οριστικά από την ποστ σίζον. 

6) Μιλγουόκι (38-39) Το 4-11 του μήνα Μαρτίου δείχνει πόσο σημαντικός ήταν ο Μπράντον Νάιτ για την ομάδα. Ο κόουτς Κιντ δεν πολυσκοτίζεται όμως, καθώς η ομάδα πάει πολύ καλύτερα απ’ότι περίμεναν. Ο Giannis ανεβαίνει συνέχεια.

7) Μπρούκλιν (36-41) Παρά το άναρχο παιχνίδι τους έκαναν σερί 6 νικών κι έπιασαν όχι μόνο την 8^η θέση, αλλά προσπέρασαν κιόλας ανεβαίνοντας στο νο. 7 της Ανατολής. Ίσως γιατί παρά την απουσία πλάνου έχουν σαφώς καλύτερους παίκτες από τους ανταγωνιστές τους.

8) Βοστώνη (35-42) Παρά τον τραυματισμό του (πρώτου σκόρερ τους) Αιζάια Τόμας, οι νεαροί παίκτες τους ικανοποιούν με τον τρόπο παιχνιδιού τους και αν περάσουν στα πλέι-οφ, ο κόουτς Στίβενς θα πρέπει να πάρει ψήφους για Κόουτς της Χρονιάς.

9) Γιούτα (35-42) Παίζουν δυνατά και έχουν κάθε δίκιο να ελπίζουν σε καλύτερες ημέρες στα επόμενα χρόνια (στην Ανατολή θα έβγαιναν πλέι-οφ). Η ατραξιόν Ρούντι Γκομπέρ μοιράζει τάπες για να προλάβει να βγει Αμυντικός της Χρονιάς.

10) Ιντιάνα (34-43) Με Τζορτζ Χίλ και Στάκι σε ηγετικούς ρόλους, έχουν υπερβεί κατά πολύ τις προσδοκίες. Γύρισε κι ο Πολ Τζορτζ, δείγμα ότι τα παίζουν όλα για όλα για την ποστ σίζον. 

Τρομερή δουλειά ο Μπραντ Στίβενς στη Βοστόνη. Αν οι Σέλτικς βγουν στα πλέι-οφ, θα είναι αουτσάιντερ για κόουτς της χρονιάς.

Κάτω

1) Μιάμι (34-43) Ο ερχομός του Ντράγκιτς αρχικά ανέβασε τον ρυθμό κι αναζωογόνησε τον Γουέιντ. Ο τραυματισμός του πάικτη-αποκάλυψη Ουάιτσαιντ τους κόστισε και αυτήν την στιγμή είναι αουτσάιντερ για την πρόκριση. 

2) Σάρλοτ (33-43) Ο Μο Γούλιαμς κουβάλησε την ομάδα όσο έλειπε ο Κέμπα Γουόκερ, η επιστροφή του οποίου μάλλον τους αποσυντόνισε τελικά.

3) Ντιτρόιτ (30-47) Το 4-11 του Μαρτίου επήλθε λογικά μετά την τρίτη αλλαγή βασικού πλει-μέικερ μέσα στη χρονιά (Τζένινγκς, Όγκουστιν, Τζάκσον). Πάντως ο κόουτς Σταν Βαν Γκάντι έκανε ό,τι μπορούσε φέτος.     

4) Ντένβερ (28-49) Μόλις κατάφεραν να διώξουν τον κόουτς Σο, οι παίκτες πήραν μπροστά και ξέχασαν τις ήττες με κάτω τα χέρια. Για να τις ξαναθυμηθούν μετά από λίγο.

5) Σακραμέντο (26-50) Ο ερχομός του κόουτς Καρλ έφερε για λίγο ηρεμία με Κάζινς και Γκέι να ξεχωρίζουν. Τώρα όμως χάνουν 5 στη σειρά.

6) Ορλάντο (24-53) Ομάδα χαμηλών δυνατοτήτων με κάποιους ελπιδοφόρους νεαρούς, όπως ο hip-hop ήρωας Ντέιτον.

7) Λ.Α.Λέικερς (20-56) Ο ρούκι Κλάρκσον έχει κάνει κάποια καλά ματς, αλλά η ομάδα δεν τραβάει. Χαμένη χρονιά.

8) Φιλαδέλφια (18-60) Ο Νοέλ παίζει καλά και ξεχωρίζει σε μια ομάδα που προσπαθεί, αλλά απλά δεν έχει το ταλέντο.

9) Μινεσσότα (16-60) Ο Γούιγκινς είναι το φωτεινό σημείο μιας κάκιστης, απαράδεκτης χρονιάς.

10) Νέα Υόρκη (15-62) Άγνωστοι παίκτες χάνουν πολλά ματς. Το μυθιστόρημα της σεζόν για τους Νικς σε 5 λέξεις.