Κορονοϊός: Θα γίνει η Κέιτι Πόρτερ μια Σύγχρονη Αμερικάνα Ηρωίδα;

Όταν κοιτάξουμε λίγο πιο μακριά από τους 3 (πια) θανάτους και τα σχεδόν 200 κρούσματα της δικής μας χώρας που βρίσκεται από την Παρασκευή το απόγευμα σε σχεδόν καθολική καραντίνα, θα δούμε ασφαλώς το δράμα της γειτονικής Ιταλίας (που προφανώς έχει παίξει τον ρόλο της στον δικό μας συναγερμό). Τα νούμερα νεκρών και κρουσμάτων, οι εικόνες των πόλεων που μέχρι χθες ήταν μνημεία και σήμερα είναι φαντάσματα, ακόμα και οι ανακουφιστικές χορωδίες από τα ναπολιτάνικα μπαλκόνια χτυπάνε στο κέντρο του “una faccia, una razza”. 

Την ίδια ώρα που όλο και περισσότερες χώρες κλείνουν τα σύνορά τους – συχνά κατά ιστορική τραγική ειρωνεία όπως η Αλβανία στην Ελλάδα, αφρικανικές χώρες σε ευρωπαίους πολίτες, σύντομα το Μεξικό στις ΗΠΑ; – υπάρχει παγκόσμια ανησυχία για μια πιθανή ωρολογιακή βόμβα. Τις ΗΠΑ. Στις οποίες, σύμφωνα με δημοσίευμα του Atlantic μέχρι χθες είχαν διεξαχθεί λιγότερα από 14.000 τεστ, ενώ η χώρα μετράει σχεδόν 2200 κρούσματα και 41 επιβεβαιωμένους θανάτους την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Βάζοντας κανείς αυτά τα νούμερα στη σειρά, μαζί με άλλο ένα – τα σχεδόν 330 εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν στις ΗΠΑ  -, καταλαβαίνει ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν όχι απλά χειρότερα, αλλά εντελώς εφιαλτικά. Το χειρότερο δυνατό σενάριο που έχει προβλέψει ο CDC, ο αμερικάνικος ΕΟΔΥ, κάνει λόγο για 214 εκατομμύρια ανθρώπους θετικούς στον ιό και 1.7 εκατομμύριο νεκρούς. Δε θα συμβεί, αλλά δείχνει το πόσο πίσω έχουν μείνει οι Αμερικάνοι στο ράλι της αποφυγής εξάπλωσης του ιού.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Atlantic, οι λόγοι που έχουν γίνει τόσα λίγα τεστ είναι οι εξής: γραφειοκρατία (το πρωτόκολλο του Red Tape που δυσκολεύει την ευελιξία), η έλλειψη σε εξοπλισμό, τα πολύτιμα πλήν όμως δυσεύρετα δείγματα του ιού και τα προβλήματα συντονισμού και ηγεσίας σε μια χώρα που το κόνσεπτ της δημόσιας δωρεάν υγείας περισσότερο τρομάζει παρά θεωρείται (προ)απαιτούμενο. Ο πρόεδρος Τραμπ, που δεν δέχεται καν να κάνει ο ίδιος το τεστ παρότι έχει έρθει σε επαφή με τουλάχιστον δύο νοσούντες, δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη δείχνοντας να μην έχει έλεγχο της κατάστασης, ενώ ο δρόμος μέχρι το «1.5 εκατομμύριο διαθέσιμα τεστ» που υποσχέθηκε πριν μέρες ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς είναι πάρα πολύ μακρύς. 

Ίσως, μακάρι, να έγινε λίγο μικρότερος μετά την καθοριστική παρέμβαση της Κέιτι Πόρτερ, εκπροσώπου των Δημοκρατικών στο Κογκρέσσο, που έφερε προ των ευθυνών τους τα κορυφαία στελεχη του CDC προχθές, εξασφαλίζοντας την προφορική on camera δέσμευση ότι θα ανοίξουν το παράθυρο (όπως έχουν τη δυνατότητα από το νόμο) για να αποκτήσουν όλοι οι Αμερικάνοι πρόσβαση στο τεστ. 

Η Πόρτερ αρχικά επιτέθηκε στον δρ. Ρόμπερτ Κάντλετς, αξιωματούχο του Health and Human Services (HHS) για μη επαρκή γνώση της κατάστασης όσον αφορά τα κόστη της «επιχείρησης “τεστ για όλους”». Χρησιμοποίησε τον πίνακα της αίθουσας για να δείξει με απλούς υπολογισμούς ότι το κόστος του τεστ για κάθε Αμερικανό θα ανέλθει  στα 1.331 δολάρια (κι αυτή ήταν μια εκτίμηση που χαρακτήρισε «συντηρητική») την στιγμή που αυτήν την εποχή «το 40% των Αμερικανών δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε απρόοπτα έξοδα της τάξεως των 400 δολαρίων».

Η Πόρτερ δεν εμεινε εκεί, στη συνεχεια «έψησε» τον επικεφαλής του CDC, δρ. Ρόμπερτ Ρέντφιλντ, με συνεχόμενες ερωτήσεις, καταφέρνοντας τελικά να του αποσπάσει μια δέσμευση (;)/υπόσχεση (;) για την δωρεάν πρόσβαση των αμερικανών πολιτών στο τεστ, ανεξάρτητα με το αν είναι ασφαλισμένοι ή όχι. 

Το βίντεο είναι συγκλονιστικό…

«Θέλετε να ξέρετε ποιος έχει τον ιό και ποιος όχι;», αυτή ήταν η βασική ερώτηση της Πόρτερ. Ο Ρέντφιλντ απάντησε «Ναι», μετά από μεγάλη παύση, και η Πόρτερ συνέχισε «Όχι μόνο οι πλούσιοι, αλλά ο οποιοσδήποτε μπορεί να έχει τον ιό» για να πάρει την απάντηση «Όλη η Αμερική». Στη συνέχεια, δεν τον άφησε να κρυφτεί πίσω από ασάφειες σχετικά με το «επιχειρησιακό» της εκτέλεσης των πληρωμών του τεστ και του πήρε την δέσμευση ότι η πρόσβαση θα ανοίξει. 

Ποιο θα είναι το άμεσο όφελος αυτής της καταλυτικής πρωτοβουλίας, που συμπυκνώνει στην ουσία της όλο το νόημα της πολιτικής, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Η έλλειψη διαθέσιμων τεστ είναι το νούμερο 1 εμπόδιο, η Washington Post γράφει ότι «οι ΗΠΑ πληρώνουν ξανά την υπεροψία του Τραμπ».

Αν όμως καταφέρουν κι εξασφαλίσουν τα τεστ πιο γρήγορα, αλήθεια πόσες ζωές θα έχει καταφέρει να σώσει αυτή η γυναίκα με έναν μαρκαδόρο, έναν πίνακα και το γενναίο πείσμα της;