popaganda_apergia

Καταχείμωνο. 29 Νοεμβρίου έως 2 Δεκεμβρίου στα γήπεδα της Γαλλίας και η φανταστική πινακίδα έξω από γήπεδο στη Γαλλία θα γράφει: «Καλό μήνα, συγγνώμη για την αναστάτωση, αλλά κλείσαμε». Η ιστορική απόφαση από τις ομάδες της Ligue 1, που αποφάσισαν να προχωρήσουν στην προαναγγελθείσα απεργία απέναντι στα μέτρα φορολογίας που έχουν επιβληθεί από την κυβέρνηση Ολάντ, είναι η πρώτη -ας την πούμε συνδικαλιστική- κίνηση στο χώρο του ποδοσφαίρου έπειτα από το 1972.

Βέβαια, αυτή τη φορά γίνεται κόντρα στη βούληση του λαού, αφού το 85% των πολιτών είναι σύμφωνο με την μη-εξαίρεση των ομάδων από τα νέα μέτρα. Ο νέος φόρος (ή super-tax αν σας αρέσουν τα «υπερηρωικά») αγγίζει το 75% του εισοδήματος για κάθε 1 εκατομμύριο ετησίως. Όπερ και σημαίνει, ότι ομάδες της πρώτης και της δεύτερης τη τάξει κατηγορίας του Γαλλικού ποδοσφαίρου θα έχουν τεράστιες δυσκολίες να ανταπεξέλθουν, μιας και οι ομάδες (όχι όλες, περίπου οι 14) ξοδεύουν τεράστια ποσά (μιλάμε για 114 πoδοσφαιριστές τουλάχιστον που οι αμοιβές τους ξεπερνούν το προβλεπόμενο ποσό).

Ξέρετε όμως ποια θα «τσεκουρωθεί» πιο άσχημα; Κακά τα ψέμματα, η Παρί Σεν Ζερμέν είναι «ο ελέφαντας στο δωμάτιο», αφού ξοδεύει ποσά προκλητικά για όλη την Ευρώπη, όχι μόνο για τη χώρα. Υπολογίζεται πως θα πληρώνει γύρω στα 25 εκατομμύρια ευρώ μόνο για τον Ιμπραḯμοβιτς, αφού το συμβόλαιο του χοντρικά του αποφέρει 14 εκ. ευρώ το χρόνο χωρίς την εφορία που την πληρώνουν οι Σεΐχηδες ιδιοκτήτες. Αν προσθέσουμε και τους υπόλοιπους, τότε οι μεγιστάνες του Κατάρ θα τα βροντήξουν τόσο ξαφνικά όσο εμφανίστηκαν και  η ομάδα θα επιστρέψει στην αφάνεια σε χρόνο ρεκόρ. Αντίθετα, άλλοι είναι εκείνοι που τρίβουν τα χέρια τους μνησίκακα: Η Μονακό του Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ θα βγει αλώβητη καθώς το Πριγκιπάτο του Μονακό δεν εμπίπτει στη Γαλλική φορολογική πολιτική.

Άνθρωποι του ποδοσφαίρου θεωρούν την απεργία προπομπό πολλών κακών για το γαλλικό ποδόσφαιρο και μάλιστα θέτουν θέμα επιβίωσής του. Δεν βλέπουν λοιπόν τίποτα άλλο στον ορίζοντα, έπειτα από τις ατελέσφορες διαπραγματεύσεις για την ανάκληση του μέτρου, παρά την απεργία. Επ’ ουδενί δεν θέλουν να αφήσουν τα μεγάλα ταλέντα του πρωταθλήματος να φύγουν γι’ άλλες πολιτείες. Τρέμουν στην πιθανότητα οι ελπιδοφόροι να μεταναστεύσουν στην Αγγλία και ν’ αφήσουν το πρωτάθλημα να μαραζώσει.

Εντάξει, ήδη μερικοί από τους καλύτερους των τρικολόρ αγωνίζονται εκτός: Ριμπερί, Μπενζεμά, Εβρά and the list goes on που λένε και στο χωριό μου. Αλλά ο φόρος σίγουρα θα χειροτερέψει τα πράγματα. Ε, αν συμπεριλάβει κανείς και τους αστέρες από άλλα πεδία που χάνει η Γαλλία λόγω φορολογίας (για σας λέω μεσιέ Ντεπαρντιέ), τότε θα καταλάβει πως μάλλον η χώρα δεν ενδείκνυται για πλούσιους αυτή την εποχή είτε είναι εταιρείες είτε αστέρες (που πληρώνονται από εταιρείες). Το ειρωνικό είναι πως παλιότερα πολλοί αστέρες κατέφευγαν στη Γαλλία ακριβώς για τον ίδιο λόγο (βλέπε Rolling Stones την εποχή του Exile on Main Street), αλλά τι να κάνουμε οι καιροί αλλάζουν.

Το πρόβλημα για τους «συνδικαλιστές με τις τάπες» είναι ότι η κοινή γνώμη φαίνεται να ταυτίζεται με τον Ολάντ σ’ αυτό το ζήτημα, οπότε αμφιβάλλω αν θα υπάρξει κάποια ριζική αλλαγή. Αυτό για το οποίο ωστόσο είμαι βέβαιος, είναι το πως θα επέλθει σταδιακή γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα στους ιδιοκτήτες των ομάδων και τον Πρόεδρο. Άλλωστε, ο τελευταίος τους το πρότεινε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.

*(Ποδοσφαιριστές σε απεργία)