pop_nba_rings
 

Άλλη μια εξαντλητικά μεγάλη σεζόν ολοκληρώθηκε. Έγιναν 1230 παιχνίδια για να φτάσουμε επιτέλους στην post season, χωρίς να χρειάζεται πια να κουράζουμε τα μάτια μας βλέποντας τη Γιούτα, το Μιλγουόκι, το Ορλάντο και τους υπόλοιπους τραγικούς της λίγκας. Σημειωστε ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που και τα τρία θρυλικά franchises του ΝΒΑ (Celtics, Lakers, Knicks) δεν συμμετέχουν στα πλέι οφ, αλλά, ευτυχώς φέτος παρακολουθούμε ένα απ’ τα πιο αμφίρροπα πρωταθλήματα των τελευταίων ετών και δε μας πειράζει. Στη Δύση ειδικότερα, είναι σχεδόν αδύνατο να κάνεις σοβαρές προβλέψεις πέρα απ’ τον πρώτο γύρο.
Ακολουθούν τα power rankings της Popaganda. Μετά την ανασκόπηση της κανονικής σεζόν (διαβάστε εδώ κι εδώ), αξιολογούμε τις ομάδες που συνεχίζουν, λαμβάνοντας όμως πολύ σοβαρά υπ’ όψη όχι τι έκαναν αλλά τι περιμένουμε να κάνουν από δω και πέρα που το πράγμα σοβαρεύει. Για να δείτε ότι επιστρατεύθηκε και το τελευταίο απόθεμα αντικειμενικότητας, θα δείτε πολύ χαμηλά την πιο αγαπημένη ομάδα μας, τους Golden State Warriors του δαντελένιου Στέφεν Κάρι (στην παρένθεση βλέπετε τα ρεκόρ των ομάδων στην κανονική περίοδο)

http://youtu.be/c3-jmecRmbc

1.     San Antonio Spurs (62-20)
Το ρόστερ έχει μάλλον ασήμαντες αλλαγές συγκριτικά με την περυσινή ομάδα που έχασε μόνη της το δαχτυλίδι του πρωταθλητή. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι ο υγιής Μάνου. Πολύ καλός ο Μπελινέλι, οι Λέοναρντ-Γκριν όσο πλησιάζει η post season γίνονται όλο και πιο συνεπείς στην επίθεση, ο Μπόρις Ντιάο κάνει μια απ’ τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του, αλλά ο Τζινόμπιλι είναι αυτός που θα κρίνει τελικά την πορεία της ομάδας από δω και πέρα. Με καλό τον Αργεντίνο, δίπλα στους στις σταθερές Πάρκερ-Ντάνκαν, οι Spurs είναι το μεγάλο φαβορί στη Δύση, ακόμα κι αν η Thunder του Ντουράντ είναι η ομάδα που τους προκαλεί τους περισσότερους πονοκεφάλους.

2.     Oklahoma City Thunder (59-23)
Πολλά θα κριθούν απ’ το πως θα αντιδράσει η ομάδα όταν η μπάλα θα καίει (ήδη ανησυχητικό ότι έχασαν το πρώτο γκραν γκινιόλ ματς απέναντι στο Μέμφις). Όταν ολόκληρο το γήπεδο θα μαρκάρει τον Ντουράντ, ο Γουέστμπρουκ θα παίζει σαν top-10 παίκτης ή σαν το μαλακισμένο της γειτονιάς που λέει πολλά και κάνει λίγα; Οι υπόλοιποι; Ο κόουτς Μπρουκς θα μπορέσει επιτέλους να στήσει σωστά την επιθετική τακτική της ομάδας ή θα εξαρτάται για πάντα απ’ τις εξάρσεις των δύο μεγάλων ονομάτων της συν τον (πολύ βελτιωμένο) Ιμπάκα;
Μάλλον ξέρουμε πολλές απ’ τις απαντήσεις, και όσο κι αν τους αντιπαθώ την ομάδα, θα γραφτεί ιστορία αν ξανασυναντηθούν με τον Λεμπρόν στους τελικούς.

3.      Los Angeles Clippers (57-25)
Οι μεταγραφές του Φεβρουαρίου (Ντάνι Γκρέιντζερ από Ιντιάνα και Γκλεν Ντέιβις από Ορλάντο) αποτελούν τις καλύτερες που έκανε κάποιος διεκδικητής του τίτλου. Σημεία κλειδιά να ξεπεράσει ο πρώτος τον τραυματισμό του και παράλληλα να ανακτήσει τον ρυθμό του ο απίστευτος σουτέρ Ρέντικ ήταν πολύ καιρό εκτός μάχης – απαραίτητα και τα δύο για να απελευθερωθεί το dynamic duo Κρις Πολ-Μπλέικ Γκρίφιν. Η φετινή ομάδα του Λος Άντζελες είναι μάλλον η καλύτερη που είχαν ποτέ κι αν ψάχνετε την έκπληξη στην πολύ δυνατή Δύση, αυτή είναι η βασική σας επιλογή.

4.     Miami Heat (54-28)
Ας γυρίσουμε πίσω στο χρόνο. Είναι 1997, η ομάδα του κορυφαίου όλων των εποχών, κερδίζει 69 παιχνίδια αλλά επειδή οι ψηφοφόροι για το βραβείο τουMVP έχουν βαρεθεί να βλέπουν τον Τζόρνταν να σηκώνει το τρόπαιο του πολυτιμότερου παίκτη, επιλέγουν τον (σπουδαίο) Καρλ Μαλόουν. Η συνέχεια; Θα συναντηθούν στους τελικούς, ο Μάικλ θα παίξει το περιβόητο “flu game” και θα διορθώσει την βλακεία των ψηφοφόρων. Το ίδιο μπορείς να πεις ότι είχε γίνει και το ’93 με τον Μπάρκλεϊ, αλλά γυρνώντας στο σήμερα πολύ φοβάμαι ότι το ίδιο θα προσπαθήσει να κάνει κι ο Λεμπρόν. Έχω την αίσθηση ότι ο Λεμπρόν κάνει συντήρηση δυνάμεων εδώ και αρκετό καιρό, ειδικότερα στην άμυνα, κι από δω και πέρα θα τρομάξει πολύ κόσμο. Πέρα απ’ τον Τζέιμς, όμως, η έκβαση της σεζόν των δις πρωταθλητών περιστρέφεται και γύρω απ’ την κατάσταση της υγείας του Γουέιντ. Ο πρώτος γύρος με τους Bobcats, μάλλον θα χρησιμοποιηθεί  ως το προσωπικό test drive του.

5.     Houston Rockets (54-28)
Δεν είναι καθόλου απίθανο να τους δούμε φέτος στον τελικό της περιφέρειας, αφού οι Spurs που θα τους περιμένουν λογικά στα ημιτελικά, είναι μια ομάδα που έχουν κερδίσει τέσσερις φορές φέτος (σε ισάριθμες αναμετρήσεις) και με σχετική άνεση μάλιστα. Η επιθετική αδυναμία τους είναι μια και την ξέρουν όλες οι ομάδες που θα τους αντιμετωπίσουν: η επίθεση εξαρτάται κατά 95% από τον Χάρντεν. Όταν περιορίζεις αυτόν τον παιχταρά, το Χιούστον έχει πολλά προβλήματα. Υποτίθεται ότι φέτος θα ήταν η χρονιά που ο Χάουαρντ, μετά το τραυματικό πέρασμά του από τους Lakers, έπρεπε να αποδείξει ότι παραμένει ο κορυφαίος σέντερ στη λίγκα. Δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα.

6.     Indiana Pacers (56-26)
Έγραψα και στην εισαγωγή ότι στην αξιολόγηση λαμβάνουμε υπόψη όσα περιμένουμε να κάνουν οι ομάδες στα πλέι οφ, όχι μόνο όσα έχουν ήδη γίνει. Ειδάλλως, η Ιντιάνα θα ήταν τουλάχιστον τέσσερις θέσεις πιο κάτω, αφού στο δεύτερο μισό της σεζόν, δεν ήταν απλά απογοητευτική, αλλά τραγική. Κάνοντας ένα τόσο κακό δίμηνο, όσο το τελευταίο, δεν είναι δυνατό να πιστεύουν ότι θα γυρίσουν έτσι ξαφνικά τον διακόπτη επειδή ήρθαν τα πλέι οφ. Γι’ αυτό να περιμένετε μια πολύ δυνατή σειρά με το Σικάγο στα ημιτελικά της περιφέρειας (αν όλα πάνε όπως τα περιμένουμε).

 7.     Chicago Bulls (48-34)
Εδώ δείχνουμε προτιμήσεις. Επιβραβεύουμε το Σικάγο για τη συγκινητική προσπάθειά του μετά την ανταλλαγή του Λούολ Ντενγκ το Φεβρουάριο, αν και είναι σίγουρο πως θα δυσκολευτεί στην επίθεση απέναντι στους Wizards στον πρώτο γύρο και πολύ περισσότερο απέναντι στους Pacers στη συνέχεια (αν υπάρξει τέτοια). Αν έβλεπα περισσότερή Ευρωλίγκα, θα μπορούσα να τολμήσω κάποιους παραλληλισμούς με τις ομάδες που πρωταγωνιστούν στην Ευρώπη, ας πούμε ο Παναθηναϊκός του Πεδουλάκη ταιριάζει πολύ με τους Bulls. Η ομάδα του Νοά είναι απ’ τις πιο ωραίες ιστορίες της χρονιάς, ελκυστική για να ποντάρουμε τα λεφτά μας σε αυτούς για μια μεγάλη έκπληξη στην πορεία των πλέι οφ.

8.     Brooklyn Nets (44-38)
Θυμίζοντας Ρεάλ, οι Nets απέφυγαν τους Bulls στον πρώτο γύρο γιατί ο Τζέισον Κιντ, σε ενδεχόμενο αποκλεισμό, θα έχανε τη θέση του στον πάγκο της ομάδας απ’τον «Αμπράμοβιτς του μπάσκετ» Μίχαηλ Πρόκοροφ που έδωσε έναν σκασμό λεφτά φέτος για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Οι Nets είναι μια κλάση πάνω απ’ το Τορόντο, η εμπειρία τους θα φτάσει για να περάσουν στα ημιτελικά. Αρκεί η επάνοδος των Γκαρνέτ, Κιριλένκο να μην μπερδέψει (πάλι) το rotation της ομάδας.

Στην επόμενη σελίδα: Οι θέσεις 9-16 και οι προβλέψεις μας για τον πρώτο γύρο