Σε μερικά χρόνια, όταν θα ανοίγει κανείς το λεξικό του Μπαμπινιώτη, στη σελίδα με το λήμμα «κρίση», πιθανό να βρίσκει ως συνώνυμο τη λέξη Αθήνα. Λίγο πριν γίνει αυτό, η Ειρήνη Βουρλούμη, μετά από μια μακρά απουσία στο εξωτερικό, αποφάσισε να πει την ιστορία των τελευταίων ετών ειδωμένη μέσα από άλλο πρίσμα. Τα συνηθισμένα ντοκουμέντα της θλίψης και της παρακμής, που καθημερινά συναντάμε στον εγχώριο και διεθνή τύπο, δίνουν τη θέση τους σε φωτογραφίες από το εσωτερικό σχολείων, δημοσίων κτηρίων και ιδρυμάτων, χώρων δηλαδή, που κατά την άποψη της φωτογράφου, αντικατοπτρίζουν τη σύγχρονη αθηναϊκή αισθητική. Η πόλη, μέσα από το ατμοσφαιρικό αφιέρωμα που φιλοξενεί το site του New Yorker, ζει και ανασαίνει μέσα από τις εικόνες κτηρίων που, ενώ παλιότερα βούλιαζαν στη λήθη, τώρα στέκουν μάρτυρες μπροστά στις τεράστιες κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές.
Το υπό κατασκευή άγαλμα του Αλέξανδρου Παναγούλη.
Αίθουσα αναμονή στα γραφεία του ΚΚΕ στον Περισσό.
Τοιχογραφία στο πρώην κτίριο του Υπουργείου Εργασίας.
Χώρος σε δημόσιο νοσοκομείο.
Κλιμακοστάσιο στο κτίριο της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας.
Καντίνα στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Γραφείο στο Υπουργείο Ανάπτυξης.
Ενυδρείο στο κτίριο του Υπουργείου Οικονομικών (Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος).
Αίθουσα στα Δικαστήρια.
Σκάλα σε κτίριο του ΟΤΕ.
Τραπέζι για τζόγο σε ελληνικό καφενείο.
Παπούτσια εφοριακού στην Κεντρική Εφορία Αθηνών.
Αίθουσα εκδηλώσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Αίθουσα στην Αθηναϊκή Λέσχη.
Γραφείο τελετών.
