Στον κύριο μου, με αγάπι Μαργαρίτα

Σχέδιο της οχτάχρονης Μαργαρίτας Καρλοπούλου προς τον δάσκαλό της με αφορμή τη σχολική γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Οι συγκεκριμένοι Πατέρες υπήρξαν σπουδαίες περιπτώσεις των Γραμμάτων και της Γλώσσας μας, άλλο αν κατέλήξαν (όπως το σύνολο των θρησκευτικών και εθνικών εορτών) στην Πανήγυρη τους πέριξ του Ναού, (σημαντικότερη εκκλησία των Πετραλώνων και κεντρική αρτηρία τους) να μυρίζει λουκουμάδες ακούγοντας τις γεννήτριες των μικροπωλητών που πουλάν κινέζικα παιχνίδια (συνήθως όπλα) σε πλανόδιους πάγκους. Στο εσωτερικό του Ναού δεν εισήλθα αλλά η τόση πολύ φωταγωγία που κυριαρχεί εκεί μέσα και τα μανιερίστικα τοιχογραφήματα σε συνδυασμό με τα συνήθη κηρύγματα των «λειτουργών», μας αποτρέπει να «απαγκιάσουμε» ψυχικώς, έστω και για λίγο.

Περισσότερα (αν και πολύ θεολογικά, εν τούτοις χρήσιμα, εδώ)