Χρειαζόμαστε άραγε την επαναφορά/επιβολή ενός «κανονικού» που δεν ικανοποιούσε τις ανάγκες των πολλών; Αναρωτιέται ο υποψήφιος Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών στο ΑΠΘ, Αντώνης Γαλανόπουλος.

Διερύνονται οι δυνατότητες της εξουσίας να επιτηρεί τους πολίτες, από τους οποίους απαιτείται όλο και μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στο κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο παράδειγμα. Γράφει, για την επόμενη μέρα μετά τον κορωνοϊό, ο ιστορικός Πολυμέρης Βόγλης.

Μια λίστα που δε θα σας αλλάξει τη ζωή. Απλά μπορεί να σας υπενθυμίσει κάποιες ταινίες και ντοκιμαντέρ που βρίσκονται τώρα στην πλατφόρμα.

Ο μουσικός λαχταρά να έρθει αυτό το καλοκαίρι σαν μικρό παιδί.

Εφαρμογές, online αγοράς, ψηφιακά κράτη. Είναι αυτό το άμεσο μέλλον ή να περιμένουμε λίγο ακόμα; Από τον Spyro Vj.

ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: Ο Old Boy γράφει για το φετινό Πάσχα που έρχεται να βρει την ανθρωπότητα παραλυμένη με έναν τρόπο που δεν δείχνει αγάπη για τη ζωή, αλλά μόνο φόβο για το θάνατο.

Κράτος, αγορές και τα μαθήματα της κρίσης του 2008.

Για πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε το σφετερισμό των νεκρών της αριστεράς από τους εκπροσώπους του συστήματος στο οποίο αντιτάχθηκαν - το ίδιο σύστημα που οδήγησε στην ανοδική καμπύλη των μαζικών διαμαρτυριών του αιώνα μας; Από την Άντζελα Δημητρακάκη.

PoV: Ο Βασίλης Μουρδουκούτας βλέπει τα μέτρα να αποδίδουν κι αναγνωρίζει τον ρόλο που έπαιξε η συνειδητοποιημένη κι ορθολογική δυσπιστία ως προς το πόσα μπορεί να αντέξει το κράτος κι ο τομέας της δημόσιας υγείας.

Γράμμα από το Λονδίνο: Μέχρι να ανακαλυφθεί κάποιο φερέγγυο τεστ αντισωμάτων η Βασιλική Παναγιώτου θα πρέπει να συμπεριφέρεται σαν να μην είναι covid19 survivor, και να ελπίζει πως όλα θα επιστρέψουν στην «αθωότητα» του περασμένου χρόνου.

Αποχαιρετισμός σε έναν ασυμβίβαστο στοχαστή που ήξερε ξεκάθαρα τι ήθελε από αυτόν τον κόσμο, τον είχε ζήσει στο μεδούλι του, τον είχε χορτάσει, κι εξακολουθούσε να τον ζει, μέχρι την τελευταία στιγμή, λεπτό το λεπτό.

Μελισσοκομικά και πόες σε έναν αλλιώτικο Απρίλη 

ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: O Old Boy παρατηρεί τα παιδιά τις μέρες της καραντίνα. Τα ενδιαφέρει να είναι καλά τώρα, την στιγμή που τώρα ζουν - σε αντίθεση με τους μεγάλους που δεν το άντεχαν, ούτε το αντέχουν το τώρα.

ΚΙΟΥΡΕΪΤΟΡ: Ανάμεσά τους, τo τέλος της πολιτικής στο σπουδαίο “HyperNormalisation”, «Το Τέλος της ΕΤΑ» στο ομώνυμο ντοκιμαντέρ για τους βάσκους αυτονομιστές και το παράξενο rollercoaster της ζωής του Ντενις Ρόντμαν. Επιλέγει ο Παναγιώτης Μένεγος.

Για τη Νίκη Χάγια, wellness blogger (Lady Papaya) και ραδιοφωνική παραγωγό στον Best 92.6, αυτές τις ζόρικες μέρες το ποτήρι δεν είναι ούτε μισογεμάτο, ούτε μισοάδειο. Δεν είναι καν ποτήρι.

Ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, μια εβδομάδα μετά τον θάνατό του Μανώλη Γλέζου, θυμάται τότε που τον επισκέφθηκε στο σπίτι του και τον άκουσε να μιλάει για την μητέρα του, τον Τσε, την σημασία του σεβασμού και την ουτοπία που απεχθανόταν.

Ο ερευνητής Οικολογικής Οικονομίας, Simon Mair αναρωτιέται αν θα μπορούσαν οι τεράστιες αλλαγές που συντελούνται στον τρόπο ζωής μας στο πλαίσιο της μάχης ενάντια στο Covid-19, να ανοίξουν το δρόμο για μια πιο ανθρώπινη οικονομία.

Ένα κείμενο του κάποτε ηγέτη των Talking Heads για τις μέρες της πανδημίας.

ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: Καθώς η καραντίνα προχωρά, ο Old Boy διαπιστώνει ότι πάντα η εσωτερική συνθήκη ήταν αυτή που μας όριζε. «Ό,τι ήσουν και πριν από «όλο αυτό που ζούμε», είσαι και τώρα», γράφει.

ΚΙΟΥΡΕΙΤΟΡ: O Παναγιώτης Μένεγος προτείνει την ιδανική σειρά για την περίοδο της καραντίνας, «το καλύτερο σίριαλ που κανείς δεν έβλεπε» με ήρωες τους πρωταγωνιστές της tech έκρηξης στις ΗΠΑ των 80s-90s.

Έτσι περνάει την ημέρα του ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων, για τους φίλους Nick Hard (bonus: κάποιες φωτογραφίες-έκπληξη).

Μήπως πρέπει η κυβέρνηση να βάλει το κράτος να κάνει τη δουλειά του αντί να κατηγορεί συνέχεια αφηρημένα και αόριστα «κάποιους» πολίτες.

Η Μαρία Λούκα αποχαιρετά τον αιώνιο αγωνιστή.

ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: Ο Old Boy βλέπει ότι η Ιστορία που τελείωσε το 1989 ξαναξεκίνησε το 2020. Νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός κι αστική δημοκρατία, μετά το τέλος των μέτρων, είναι αδύνατο να συνεχίσουν να συνυπάρχουν

Η Λίνα Ρόκου αναρωτιέται πώς το βιώνουν όλο αυτό οι «παράνομοι» εραστές και καταλήγει ότι θα έπρεπε να υπάρχει κωδικός Β7 για τις απιστίες μας.

Την ώρα που η πληροφορία γίνεται επικίνδυνη έτσι όπως σερβιριζόμαστε φόβο κι ελπίδα σε ισόποσες δόσεις, η καλοσύνη και η ευπρέπεια είναι τα μονα που μπορούν νας μας πάνε στην απέναντι όχθη. Του Χρήστου Καούρη.