Municipality workers assemble a polling booth in a school classroom for the upcoming parliamentary elections of May 21, in Thessaloniki, Greece on May 19, 2023. / Υπάλληλοι του δήμου Θεσσαλονίκης τοποθετούν παραβάν σε σχολική αίθουσα για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαΐου, Θεσσαλονίκη, 19 Μαΐου 2023.
Στις εκλογές της 21η Μαΐου στην Ελλάδα, τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, το σκάνδαλο των υποκλοπών και την ανησυχία για το κράτος δικαίου αναφέρεται η Wall Street Journal σε δημοσίευμα της.
Όπως σημειώνει, τα προγνωστικά είναι υπέρ της επικράτησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά ο έλληνας πρωθυπουργός «βρίσκεται κάτω από ένα σύννεφο: Ένα σκάνδαλο σχετικά με την παρακολούθηση πολιτικών φίλων και εχθρών έχει εντείνει τις ανησυχίες για το κράτος δικαίου σε μια χώρα που εξακολουθεί να προσπαθεί να θεραπευτεί από την τραυματική κρίση χρέους».
«Τον τελευταίο χρόνο, η κεντροδεξιά κυβέρνηση του Μητσοτάκη αγωνίστηκε να συμμαζέψει τις αποκαλύψεις ότι η ΕΥΠ, η οποία αναφέρεται στο γραφείο του πρωθυπουργού, κατασκόπευε άτομα από τις τάξεις της ίδιας της κυβέρνησης, βουλευτές της αντιπολίτευσης, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες και αρχηγούς του στρατού. Η υπόθεση ονομάστηκε «ελληνικό Watergate» συνεχίζει το δημοσίευμα.
Στη συνέχεια αναφέρεται στις δημοσκοπήσεις όπου η ΝΔ φέρεται να τερματίζει πρώτη στις εκλογές της Κυριακής με περίπου 35% «αλλά θα υπολείπεται της πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο, γεγονός που πιθανότατα θα οδηγήσει σε δεύτερες κάλπες» όπως χαρακτηριστικά σημειώνει.
Μεταξύ άλλων, σημειώνει πως “η διαχείριση της εξουσίας από τον ίδιο έχει προβληματίσει πολλούς από τους φιλελεύθερους που εναπόθεσαν τις ελπίδες τους σε αυτόν πριν από τέσσερα χρόνια” δίνοντας ως παράδειγμα την ψήφιση νόμου προς όφελος τραπεζιτών και στελεχών επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν δίκες για οικονομικά εγκλήματα.
Παράλληλα, σημειώνει πως η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα Ηνωμένα Έθνη και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης έχουν επισημάνει καταγγελίες για παράνομες απελάσεις προσφύγων και άλλων μεταναστών από ελληνικά ύδατα ή εδάφη ενώ ξεχωριστή μνεία κάνει για την ελευθερία των ΜΜΕ, όπου η Ελλάδα κατέχει την τελευταία θέση στην ΕΕ για δύο συνεχόμενα χρόνια, σύμφωνα με τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα. Αναφέρεται επίσης σε επιχειρηματίες, “οι περισσότεροι με κυβερνητικούς δεσμούς, κυριαρχούν στην ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης, ενώ οι δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν εκφοβισμό από την παρακολούθηση της κυβέρνησης, τις μηνύσεις, τη σκληρή αστυνόμευση και τη βία από πολιτικούς εξτρεμιστές”.
Όπως αναφέρει η Wall Street Journal, ερωτηθείς για την υπόθεση των παρακολουθήσεων εκπρόσωπος του πρωθυπουργού είπε: “Αυτό το θέμα έχει συζητηθεί επανειλημμένα δημόσια και στη Βουλή από την κυβέρνηση και δεν έχουμε τίποτε άλλο να προσθέσουμε”.
Το δημοσίευμα στέκεται επίσης στο γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει αρνηθεί ότι οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες παρακολούθησαν πολιτικούς, δημοσιογράφους και άλλους. «Πολλά από τα ίδια άτομα στοχοποιήθηκαν επίσης με ισχυρό λογισμικό παρακολούθησης που ονομάζεται Predator, συμπεριλαμβανομένου του Νίκου Ανδρουλάκη, αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση υποστήριξε ότι ιδιωτικοί παράγοντες λειτουργούσαν το Predator. Οι στόχοι παρακολούθησης λένε ότι πιστεύουν πως οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν, κοινοποιήθηκαν σε κυβερνητικούς αξιωματούχους. Οι εισαγγελείς ερευνούν. Ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν γνώριζε για τις υποκλοπές ή τη χρήση spyware εναντίον πολιτικών και δημοσιογράφων» υπογραμμίζει.
Αναφέρεται δε και στα όσα είπε ο κ. Μητσοτάκης την περασμένη εβδομάδα κατά τη διάρκεια του debate, ότι δηλαδή ο Ανδρουλάκης δεν έπρεπε να ήταν υπό παρακολούθηση και στη δήλωση του πρωθυπουργού ότι «αυτή η υπόθεση είναι σκιά για την κυβέρνησή μας».
«Η τραγωδία στα Τέμπη τον Φεβρουάριο, που κόστισε τη ζωή 57 ανθρώπων, αποκαλύπτοντας τα συνεχιζόμενα προβλήματα πατρωνίας και κακοδιαχείρισης στον δημόσιο τομέα της Ελλάδας, έχει επίσης πλήξει το αφήγημα της κυβέρνησης για ανανέωση» σημειώνει επίσης η εφημερίδα.
Τέλος, το δημοσίευμα σημειώνει πως «η Ελλάδα είναι μία από τις πολλές χώρες της ΕΕ όπου οι ανησυχίες για το κράτος δικαίου έχουν πολλαπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία. Αν και οι περισσότερες χώρες της ΕΕ παραμένουν δημοκρατίες με ανταγωνιστικές εκλογές, σε πολλά μέρη οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να εδραιώσουν την εξουσία τους ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης, το δικαστικό σώμα, τις ανεξάρτητες αρχές και άλλους θεσμούς».