Μαθητές και γονείς του 7ου Λυκείου και 8ου Γυμνασίου πραγματοποιούν διαμαρτυρία έξω από το δημαρχείο της Νέας Σμύρνης γιατί απειλούνται με έξωση, εξαιτίας δικαστικής διαμάχης του δήμου με την Εστία για οφειλόμενα ενοίκια 12 ετών, απαιτώντας να δοθεί λύση στο ζήτημα, Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2023. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
Κινητοποίηση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε νωρίτερα σήμερα, για την έξωση με την οποία απειλούνται το 8ο Γυμνάσιο και 7ο Λύκειο Νέας Σμύρνης, από γονείς και μαθητές των δύο σχολείων.
«Κλείσιμο σχολείων, καταστροφή ονείρων», «Θέλουμε σχολείο ανοιχτό, δεν παζαρεύουμε το αυτονόητο», ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, αλλά και στην πορεία που ακολούθησε προς το Δημαρχείο.
Το συγκρότημα του 8ου Γυμνασίου και 7ου Λυκείου βρίσκεται στον πεζόδρομο δίπλα στην κεντρική πλατεία της Νέας Σμύρνης και απειλείται με έξωση, λόγω της δικαστικής διαμάχης ανάμεσα στον Πολιτιστικό Οργανισμό «Εστία» και στον Δήμο Νέας Σμύρνης.
Την κινητοποίηση διοργανώνουν οι Σύλλογοι Γονέων των δύο σχολείων, η Ένωση Γονέων Μαθητών Νέας Σμύρνης, ενώ συμμετέχουν οι μαθητές τόσο των δύο σχολείων, του 2ου ΕΠΑΛ, του 5ου και του 4ου Λυκείου.
Το 7ο λύκειο και 8ο γυμνάσιο Νέας Σμύρνης φιλοξενεί 500 μαθητές και μαθήτριες σημειώνουν οι γονείς.
«Από το 2004, οι μαθητές και μαθήτριες των σχολείων μας βρίσκονται όμηροι των τοπικών, είτε οικονομικών είτε πολιτικών είτε ιδιοκτησιακών, διενέξεων και χρησιμοποιούνται ως μοχλός πίεσης ένθεν και ένθεν, λόγω της στέγασής τους σε ενοικιαζόμενο κτίριο. Έχουν απειληθεί δε, τουλάχιστον, έξι φορές ευθέως με διάλυση, κατάργηση, συγχώνευση, μείωση και έξωση, με την πιο πρόσφατη να λαμβάνει χώρα τώρα».
«Άμεσοι αποδέκτες όλων των παρενεργειών είναι τα παιδιά μας και γενεές μαθητών και μαθητριών πριν από την τωρινή, που καλούνται να διαχειριστούν, πέραν των εκπαιδευτικών τους απαιτήσεων και των συγκυριών της οικονομικής κρίσης και της πανδημίας, τη διασπαστική διαδικασία που εκτρέπει τον μαθησιακό τους προσανατολισμό, τη χρόνια ανασφάλεια που διαρρηγνύει τον κοινωνικό τους στόχο, τον κατακερματισμό του κοινωνικού ιστού που με τόσο κόπο προσπαθούν ακόμα να αποκαταστήσουν μετά τις καραντίνες, την εγκατάλειψη από τους πνευματικούς τοπικούς φορείς που τους καθιστούν έρμαια των εκάστοτε χειρισμών αφού δεν εκπροσωπούνται πουθενά, την απογοήτευση για τους γονείς και τους καθηγητές τους που αδυνατούν να τους υπερασπιστούν και γενικώς αισθήματα αγωνίας, άγχους και επιφυλακτικότητας».