Την πιο μακρινή συγχώνευση μαύρων τρυπών ανίχνευσε το James Webb

Αποδείξεις για τη συνεχιζόμενη συγχώνευση δύο γαλαξιών και των τεράστιων μαύρων τρυπών τους, όταν το σύμπαν είχε ηλικία μόλις 740 εκατομμυρίων ετών, εντόπισε μια διεθνής ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Πρόκειται για την πιο μακρινή ανίχνευση συγχώνευσης μαύρων τρυπών που έχει επιτευχθεί ποτέ και την πρώτη φορά που αυτό το φαινόμενο έχει εντοπιστεί τόσο νωρίς στο σύμπαν.

Η μία από τις δύο μαύρες τρύπες έχει μάζα που είναι 50 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου. «Η μάζα της άλλης μαύρης τρύπας είναι πιθανότατα παρόμοια, αν και είναι πολύ δύσκολο να μετρηθεί, επειδή αυτή η δεύτερη είναι θαμμένη σε πυκνό αέριο», εξηγεί ο Ρομπέρτο Μαϊολίνο από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και το University College του Λονδίνου και μέλος της ερευνητικής ομάδας. Το γαλαξιακό σύστημα που παρατηρήθηκε είναι γνωστό ως ZS7.

 

 

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη James Webb Space Telescope (@esawebb)

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η συγχώνευση είναι μια σημαντική οδός, μέσω της οποίας οι μαύρες τρύπες μπορούν να αναπτυχθούν γρήγορα, ακόμα και στην κοσμική αυγή. Μαζί με άλλα ευρήματα του Webb για ενεργές, ογκώδεις μαύρες τρύπες στο μακρινό σύμπαν, τα αποτελέσματά μας δείχνουν επίσης ότι οι ογκώδεις μαύρες τρύπες διαμορφώνουν την εξέλιξη των γαλαξιών από την αρχή», εξηγεί η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Χάνα Ούμπλερ από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.

Η ομάδα σημειώνει ότι μόλις οι δύο μαύρες τρύπες συγχωνευθούν, θα δημιουργήσουν βαρυτικά κύματα. Γεγονότα, όπως αυτό, θα είναι ανιχνεύσιμα με την επόμενη γενιά παρατηρητηρίων βαρυτικών κυμάτων, όπως η αποστολή LISA που εγκρίθηκε πρόσφατα από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».

Φωτογραφία: Εικόνα από το πρόγραμμα JWST PRIMER, που δείχνει το περιβάλλον του γαλαξιακού συστήματος ZS7, όπως φαίνεται από το όργανο NIRCam του τηλεσκοπίου James Webb. Credit: ESA/Webb, NASA, CSA, J. Dunlop, D. Magee, P. G. Pérez-González, H. Übler, R. Maiolino, et. al