Επιμένει στη λογοκρισία ο Γεραπετρίτης: «Το προξενείο οφείλει να φέρει ακέραια τα σύμβολα και τα εμβλήματα»

«Είναι πολύ σημαντικό και για την ουδετερότητα του κράτους, εκεί όπου είναι κατεξοχήν ένας χώρος, όπου εξυπηρετούνται πολίτες, να υπάρχει μια ουδετερότητα σε ό,τι αφορά τα σύμβολα και τα εμβλήματα», είπε ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό «Σκάι», αναφερόμενος στο έργο που λογοκρίθηκε από έκθεση του Γενικού Προξενείου της χώρας μας στη Νέα Υόρκη, με απόφαση του ελληνικού ΥΠΕΞ που ήρθε κατόπιν σκοταδιστικής «παραίνεσης» Νατσιού.

Υποστήριξε ότι η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης «είναι μια κοινή παραδοχή που δεν αμφισβητείται. Ως άνθρωπος, ως πολίτης και ως ακαδημαϊκός έχω υποστηρίξει και υποστηρίζω κάθε μορφή της ελευθερίας της τέχνης και ελευθερίας της έκφρασης. Η δε ελευθερία της τέχνης περιλαμβάνει και το να είναι αιχμηρή ή και επιθετική, άρα ξεκινάμε από αυτή τη βασική παραδοχή».

Όμως πρόσθεσε, «πρέπει να διαχωρίζουμε τα πράγματα σε σχέση με το περιβάλλον τους. Εγώ θα δεχόμουν απολύτως να έχω το συγκεκριμένο έργο είτε σε ένα μουσείο, είτε σε μια γκαλερί είτε και στο σπίτι μου. Εδώ όμως μιλάμε για την ανάρτηση ενός εκθέματος στο ελληνικό προξενείο της Νέας Υόρκης».

Πρόκειται, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Γεραπετρίτης, «για τον σκληρό πυρήνα του κράτους και τη δημόσια εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό».

«Αντίθετα με ένα μουσείο ή με μία γκαλερί, που είναι προορισμένα για την έκφραση της τέχνης, το προξενείο πρώτον, οφείλει αναγκαστικώς να φέρει ακέραια τα σύμβολα και τα εμβλήματα. Αυτή είναι η βασική του αποστολή. Και δεύτερον, οφείλει να εξυπηρετεί τους Έλληνες της διασποράς, ιδίως τους ομογενείς».

«Κατά τούτο», πρόσθεσε, «θα πρέπει να έχει έναν χαρακτήρα όσο πιο ουδέτερο γίνεται. Δεν είναι γκαλερί, δεν είναι χώρος προορισμένος για έκφραση».

Ο υπουργός Εξωτερικών υποστήριξε την άποψη πως «θέματα που αφορούν εμβλήματα και σύμβολα της χώρας, τα οποία είναι εντός της βασικής λειτουργίας του σκληρού κορμού του κράτους, οφείλουν να φέρονται ακέραια».

Όπως ισχυρίστηκε, «υπάρχουν και άνθρωποι που δεν μπορούν να ανεχτούν αυτού του είδους τα σύμβολα όταν εξυπηρετούνται από το ελληνικό κράτος».

«Η ελευθερία της τέχνης και της έκφρασης δεν μπαίνουν σε συμψηφισμούς, είναι αδιαπραγμάτευτες και όλοι οφείλουμε να τις υπηρετούμε», είπε και πρόσθεσε:

«Εγώ ως πολίτης μπορώ να έχω μια άποψη, ως υπουργός Εξωτερικών όμως οφείλω να διασφαλίζω τη συνέχεια, την ακεραιότητα, την ουδετερότητα των υπηρεσιών του κράτους στο εξωτερικό, γιατί απευθύνεται κυρίως σε ομογενείς».

«Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες απόψεις και εγώ θέλω να υπηρετήσω με έναν τρόπο ωφέλιμο και με έναν τρόπο που θα είναι κατά το δυνατόν ουδέτερος. Δε θα παιδαγωγήσει το υπουργείο Εξωτερικών, θα έρθει να προσφέρει τις υπηρεσίες του».

«Δεν είναι θέμα μηνύματος, είναι θέμα συμβόλου και εμβλήματος», τόνισε. «Σε ό,τι αφορά τα κομμάτια του σκληρού πυρήνα του κράτους που απευθύνεται σε πολίτες και οφείλει να έχει ουδέτερα χαρακτηριστικά, λειτουργώντας περισσότερο σε μια λογική υπουργού Εξωτερικών και όχι ως πολίτη, νομίζω ότι οφείλαμε να έχουμε αυτή τη στάση».

Ισχυρίστηκε ακόμη ότι «η εντολή που δόθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών, ομόθυμα από την υπηρεσιακή και πολιτική ηγεσία, ήρθε πολύ πριν την τοποθέτηση του κυρίου Νατσιού. ‘Αρα δεν έχει καμία απολύτως αιτιώδη συνάφεια».

Τέλος, δήλωσε πως ο ίδιος είχε μια πολύωρη συζήτηση στην επιτροπή ‘Αμυνας και Εξωτερικών υποθέσεων της Βουλής όπου εξέθεσε όλα τα ζητήματα σε ότι αφορά την υφιστάμενη κατάσταση, αλλά και τα επόμενα βήματα του ελληνοτουρκικού διαλόγου.

«Η στάση των κομμάτων ήταν εξαιρετικά παραγωγική και δημιουργική. Υπάρχει μια εθνική στάση, η οποία διέπει τα ζητήματα αυτά», κατέληξε.