Το πρώτο σημαντικό μυθιστόρημα της αγγλικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα είναι πέρα από μια ιστορία ενηλικίωσης και μια απολαυστική «κωμωδία παρεξηγήσεων». Η υπόθεση του «Λογική και Ευαισθησία»; Δυναμική και παρορμητική, η Μαριάν Ντάσγουντ είναι το ακριβώς αντίθετο από τη συγκρατημένη και συνετή αδελφή της, Έλινορ. Έτσι, όταν η Μαριάν ερωτεύεται τον εντυπωσιακό αλλά επιπόλαιο Τζον Γουίλομπι, αγνοεί την προειδοποίηση της αδελφής της για αυτοσυγκράτηση και υπομονή. Η Έλινορ, αντίθετα, αντιμετωπίζει στωικά την απόφαση του αγαπημένου της να την εγκαταλείψει και παλεύει να κρύψει τη δική της ερωτική απογοήτευση, ακόμα και από τους οικείους της.
Μέσα από την εμπειρία του έρωτα και την απειλή της απώλειάς του, οι δυο αδελφές μαθαίνουν πως η λογική πρέπει να συνδυαστεί με την ευαισθησία και το συναίσθημα, προκειμένου να επιτευχθεί η προσωπική ευτυχία σε μια κοινωνία όπου το χρήμα και η κοινωνική θέση κυβερνούν και ορίζουν ακόμα και τη μοίρα της αγάπης.
Με υπόγεια ειρωνεία και ανεπαίσθητο σαρκασμό, η συγγραφέας Τζέιν Όστιν στο «Λογική και Ευαισθησία» αποκαλύπτει την υποκρισία που διέπει την αριστοκρατία και τα ήθη της Αγγλίας εκείνης της εποχής, περιγράφοντας τον αγώνα των δύο τόσο διαφορετικών αδελφών να ζήσουν με αξιοπρέπεια χωρίς να απαρνηθούν την ανθρωπιά και τα αισθήματά τους.
Η Τζέιν Όστεν (16 Δεκεμβρίου 1775 – 18 Ιουλίου 1817) ήταν γνωστή κυρίως για τα έξι σημαντικά μυθιστορήματά της, τα οποία ερμηνεύουν, κριτικάρουν και σχολιάζουν τους Βρετανούς ευγενείς στα τέλη του 18ου αιώνα. Οι πλοκές της συχνά διερευνούν την εξάρτηση των γυναικών από τον γάμο για την επιδίωξη ευνοϊκής κοινωνικής θέσης και οικονομικής ασφάλειας. Υπήρξε αντι-ρομαντική: τα έργα της ασκούν κριτική στα μυθιστορήματα του δεύτερου μισού του 18ου αιώνα και αποτελούν μέρος της μετάβασης στον λογοτεχνικό ρεαλισμό του 19ου αιώνα.