Αν ήταν ταινία το καλοκαίρι μου θα ήταν Όλες του Louis de Funès
Και τραγούδι.. Η Στάλα της Monika
https://www.youtube.com/watch?v=3jBgHeRJKEQ
Το βιβλίο που θα πάρω φέτος είναι το Είναι μικρή η ζωή του Σενέκα
Πάντα θα θυμάμαι το μπάνιο στην παραλία της Ανάληψης στην Κυλλήνη
Και ότι ήθελα ν’ αγοράσω ένα σπίτι στην Ύδρα
Μια φωτογραφία που μου θυμίζει πολλά αυτή που είμαστε με τον αδερφό μου (είμαστε 6, 7 χρονών ) και βγάζουμε τ’αλάτια με το λάστιχο μετά το μπάνιο γελώντας δυνατά.
Και η ανάμνηση που έχω σαν παιδί αυτή της προσμονής του μπάνιου, η απεραντοσύνη της θάλασσας, η κάψα της άμμου στις πατούσες.
Το πρώτο φιλί που έδωσα πολύ πολύ υγρό και γλυκό το 1990 στον Σωτήρη.
Πάντα στις διακοπές ήθελα να παίζω beach-volley, να πηγαίνω σε beach parties και να κάνω ένα τουλάχιστον νυχτερινό μπάνιο.
Αυτό που με εκνευρίζει είναι τα κουνούπια.
Το 1992 είχα φάει 58,5 παγωτά και είχα κάνει 120 μπάνια στην Κουρούτα.
Το φίδι είναι αυτό που φοβάμαι πιο πολύ στην εξοχή.
Αν μου έχει μείνει στον ουρανίσκο ένα φαγητό στον Αντρέα στο Κατάκολο που έκλεισε και έχουμε στενοχωρηθεί όλοι, ειδάλλως το chez Mamo στην Αntibes.
Το φρούτο του καλοκαιριού το σταφύλι.
Και στο μυαλό ένα hangover είναι που κατάφερε να μου αλλάξει τη γνώμη για πολλά πότα (sambuca, tequila, ecetera).
Πάντα κοντοστέκομαι για λίγο στις διακοπές όταν ακούω το Summertime blues του Eddie Cochran (1958)
Και θυμάμαι πως γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο τον Μερτ από την Τουρκία που με κέρασε στη Μύκονο, στο στόμα, τον πιο ωραίο μπακλαβά της ζωή μου έβερ και που μετά δεν τον ξαναείδα ποτέ.
Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν γυρίζω πίσω είναι ότι θέλω να ξαναφύγω την ίδια στιγμή.
Αυτό που έχω κρατημένο στο σπίτι σαν σουβενίρ είναι βότσαλα, κοχύλια, μαγνητάκια, ρίγανη, γλυκά του κουταλιού, άμμο μέσα σε τσάντες.
