Συνήθως όταν σκέφτεσαι ταξιδιωτικούς προορισμούς στην Ευρώπη, το μυαλό σου δεν πάει στα Βαλκάνια. Έχουμε όλοι κάπως συνδυάσει τα ταξίδια με τις μεγάλες πόλεις της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης και σπανίως επιθυμούμε να δούμε τι γίνεται στην γειτονιά μας, η οποία ομολογουμένως κρύβει μεγάλες ομορφιές, που περιμένουν να τις ανακαλύψουμε. Ολοένα και περισσότερο οι χώρες των Βαλκανίων γίνονται εξωστρεφείς και επενδύουν στον τουρισμό τους και την φιλοξενία. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η Βουλγαρία. Απ΄όλα τα μέρη που έχω επισκεφτεί, είναι εκείνη που με εξέπληξε περισσότερο. Όχι, επειδή περίμενα κάτι συγκεκριμένο, αλλά επειδή δεν περίμενα τίποτα. Ήταν τόσα λίγα τα πράγματα που ήξερα για την γειτονική αυτή χώρα.
Όταν επισκέφτηκα πρώτη φορά την Σόφια, ήταν άνοιξη του 2019. Ένα οικογενειακό ταξίδι που σχεδιάστηκε τελευταία στιγμή και που δύο χρόνια αργότερα μνημονεύεται ακόμα από την μαμά και τον μπαμπά. Μια πόλη με επιβλητική αρχιτεκτονική, μεγάλους δρόμους και πάρκα. Πάρα πολλά πάρκα. Πάνω από 70 για την ακρίβεια. Την άνοιξη και το καλοκαίρι είναι όλα ανθισμένα και οι ντόπιοι τα επιλέγουν για τις βόλτες τους, για να χαλαρώσουν κάτω από την σκιά ενός δέντρου ή για να παίξουν ντόμινο και σκάκι, μια εικόνα που βλέπεις σχεδόν σε όλες τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες των Βαλκανίων. Aπό τα κυριότερα αξιοθέατά της βουλγαρικής πρωτεύουσας είναι ο Καθεδρικός του Αλέξανδρου Νιέφσκι, κατασκευασμένος κατά την περίοδο 1904-1912 για να τιμήσει ο Βουλγαρικός λαός τους Ρώσους απελευθερωτές της χώρας μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878, ενώ πανέμορφη είναι και η ρώσικη εκκλησία του Αγίου Νικολάου, χτισμένη σε μοσχοβίτικο στυλ, με 5 μικρούς τρούλους από χρυσό, όπως και η Βασιλική της Αγίας Σοφίας.
O Καθεδρικός του Αλέξανδρου Νιέφσκι.
Το Εθνικό Θέατρο της χώρας χτισμένο μέσα σε ένα από τα 70 πάρκα της πρωτεύουσας.
Φέτος, είχα την τύχη να επισκεφτώ την Βουλγαρία για δεύτερη φορά και να δω πολλά περισσότερα. Ένα road trip μιας εβδομάδας, στη χώρα που τόσο με είχε εντυπωσιάσει.
Εξίσου εντυπωσιακή με την Σόφια, με ένα ολόδικό της στυλ όμως, είναι και η Φιλιππούπολη, μια από τις αρχαιότερες πόλεις στον κόσμο. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας και έχει πληθυσμό 340.000 κατοίκους περίπου, ενώ είναι σημαντικό οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Ήταν μάλιστα, και Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2019. Οι πλακόστρωτοι δρόμοι της παλιάς πόλης σε μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή και τα καλοδιατηρημένα αρχοντικά σε προσκαλούν να τα επισκεφτείς για να δεις έστω και λίγο που ζούσαν οι Βούλγαροι 100 και πλέον χρόνια πριν. Την παράσταση βέβαια, κλέβει το αρχαίο ρωμαϊκο θέατρο της πόλης, το οποίο είναι είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα θέατρα στον κόσμο και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται έως και σήμερα για εκδηλώσεις και παραστάσεις. Η Φιλιππούπολη όμως, δεν είναι μόνο τα μνημεία της. Είναι και η νυχτερινή της ζωή. Δεκάδες καφέ, εστιατόρια και μπαρ γεμίζουν κάθε βράδυ και η διασκέδαση θυμίζει πολύ την δική μας.
Στα πάρκα της Φιλιππούπολης θα βρείτε πολλούς κατοίκους να παίζουν ντόμινο και σκάκι.
Πλακόστρωτα και παραδοσιακή αρχιτεκτονική στην Φιλιππούπολη.
Η Φιλιππούπολη είναι ιδανική πόλη για περπάτημα.
Το αρχαίο Ρωμαϊκό θέατρο της Φιλιππούπολης είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα στον κόσμο.
Η Φιλιππούπολη χιονισμένη.
Στην χώρα υπάρχουν διάσπαρτα δεκάδες μοναστήρια και εκκλησίες, ενώ θα βρείτε και τζαμιά, καθώς ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού, είναι μουσουλμάνοι. Το πιο εντυπωσιακό απ΄όλα τα μοναστήρια όμως, είναι αυτό της Ρίλα.Ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα. Πήρε το όνομά του από τον ιδρυτή του, τον ερημίτη Ιβάν της Ρίλα (876 – 946 μ.Χ.), κατά την περίοδο του Τσάρου Πέτρου Α’. Σήμερα στεγάζει περίπου 60 μοναχούς και είναι το πιο φημισμένο Μοναστήρι της Ανατολικής Ορθόδοξης στη Βουλγαρία αλλά και από τα πιο σημαντικά ιστορικά και αρχιτεκτονικά μνημεία της νότιας Ευρώπης.
Το τελεφερίκ στο Μπάνσκο.
Οι πλακόστρωτοι δρόμοι του Μπάνσκο.
Το μοναστήρι της Ρίλα, ένα από τα πιο εντυπωσιακά των Βαλκανίων.
Ο προορισμός όμως, που με εξέπληξε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, ήταν το Μπάνσκο. Ό, τι ήξερα γι΄αυτό περιοριζόταν στις αφίσες που έβγαζαν οι φοιτητικές παρατάξεις όσο σπούδαζα και μας καλούσαν να το επισκεφτούμε για ξέφρενη ζωή. Το Μπάνσκο όμως, ήταν το κάτι άλλο. Ένα μικρό γραφικό χωριό με πλακόστρωτα και απίστευτη φυσική ομορφιά. Το βουνό Πιρίν δεσπόζει πάνω από το χωριό και οι χιονισμένο κορυφές του του δίνουν μια παραμυθένια διάσταση.
Η Βουλγαρία αξίζει την προσοχή σας, για την φιλοξενία των κατοίκων, την απίστευτα όμορφη φύση της, το φαγητό που είναι φρέσκο και θυμίζει πολύ το δικό μας και καθαριότητα των πόλεων της. Είναι ένας προορισμός πρέπει να επισκεφτείτε πριν γίνει mainstream, κάτι που σίγουρα δεν θα αργήσει να συμβεί.