Η Νάντια Μπακοπούλου θυμάται πώς οι ταινίες στιγμάτισαν τον Αύγουστο που έμεινε στην Αθήνα.

Η Λίνα Ρόκου παθαίνει θερμές πλην τίμιες υπαρξιακές κρίσεις, στην Αθήνα τον Αύγουστο.

Ο Δημήτρης Σωτάκης έκανε μια αναπάντεχη γνωριμία με έναν γλυκό καθηγητή και έναν ιδιαίτερο περιπτερά.

Ο Βαγγέλης Προβιάς γράφει για τους ανθρώπους και την πόλη που αλλάζουν από Αύγουστο σε Αύγουστο.

Η Ζωή Παρασίδη μένει στην Αθήνα τον Αύγουστο μόνο τόσο όσο χρειάζεται.

Ο Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης νιώθει τον Δεκαπενταύγουστο στην Αθήνα σαν ταξιδιώτης με πολύωρη παραμονή σε αεροδρόμιο ανταπόκρισης. Μόνο που η δική του ενδιάμεση στάση, αντί για duty free, έχει μπύρες στο Μπρίκι και φαλάφελ στην πλατεία Βάθη.

Κάντε τη βόλτα σας, δείτε το Μουσείο Παλαιόπολης, βουτήξτε στο υπέροχο Καρδάκι.

Μια αυγουστιάτικη νύχτα στα τέλη των 90s που ξεκίνησε με χαμηλές προσδοκίες, η Έφη Αλεβίζου θυμάται τον Aphex Twin να μπερδεύεται με τους Orbital και τους Prodigy σε ένα πάρτι όπου χόρευαν όσοι λίγοι είχαν μείνει στην πόλη.

Η Ελένη Τζαννάτου ενώνει τα κομμάτια του αυγουστιάτικου παζλ μιας Αθήνας που ακροβατεί ανάμεσα στον μη τόπο και τον μη χρόνο.

Ένα μικροσκοπικό νησί για μια μεγάλη εμπειρία.

Τον λένε και Καταρράκτη της Φόνισσας, αλλά προτιμήσαμε την αισιόδοξη εκδοχή.

O Δημήτρης Φαληρέας κάνει το αυγουστιάτικο οδοιπορικό από την cruel but cool Καλλιθέα στον σκέτο cruel Άγιο Παντελεήμονα με μια εξωτικής προελεύσεως μπύρα στο χέρι, σε μια πόλη που είναι λιγότερο άδεια από ό,τι νομίζουμε.

Όταν θα επισκεφθείς ένα από τα πιο ωραία μπαλκόνια του Αιγάιου, αν φτιάχνει τηγανιτούς γίγαντες με σκορδαλιά και ντομάτα να τους ζητήσεις, δεν θα τους ξεχάσεις ποτέ.

Η Γωγώ Δελογιάννη δεν φανταζόταν ποτέ «πόσο πολύ καλοκαίρι» είναι οι παγωμένες μπύρες με φίλους σε ένα πεζούλι στην Καλλιθέα ξημερώματα Αυγούστου.

O Γιάννης Καντέα-Παπαδόπουλος περιγράφει μια αυγουστιάτικη πρωτεύουσα που ξεκινάει από Fifa, μπάλα και σουβλατζίδικα στη Λαμπρινή και καταλήγει στα θερινά σινεμά και την εκκωφαντική σιωπή της πόλης. Χωρίς να θυμίζει τα Φθηνά Τσιγάρα.

Πριν το μπάνιο σου σε αυτές τις απομονωμένες παραλίες θυμήσου να ενημερώσεις την κουζίνα στην Καλύβα του Ψαρά τι ώρα θα είσαι πίσω για το πιο φρέσκο ψάρι του νησιού.

Η δημοσιογράφος Φιλίππα Δημητριάδη είναι λιτή και απέριττη.

Βρίσκεται σε ένα νησί με μεγάλο ανταγωνισμό στο φαγητό αλλά δεν υπάρχει πιάτο στην Αξιώτισσα που να μην είναι νόστιμο.

Ο Άκης Καπράνος τον Αύγουστο περιπλανιέται σε μια πόλη εύπλαστη και μοιράζει συνωμοτικά βλέμματα ανάμεσα στο άδειο Θησείο και το άδειο Πασαλιμάνι. Και «τα μέλη της συμμορίας» του επιστρέφουν πάντα το ίδιο βλέμμα.

Η Βιβή σερβίρει τα μαγειρευτά και ό,τι καλό βγάζει από το τηγάνι της και σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο πιο φιλόξενη, χαλαρή και vintage βεράντα του Αιγαίου.

Ο Ασφοντυλίτης είναι ένα εγκαταλελειμμένο χωριό, μνημείο της αμοργιανής αγροτικής αρχιτεκτονικής και ζωής. Έχει μόνο ένα καφενείο που μαγειρεύει χωρίς ρεύμα ρεβίθια, κατσικάκι, πατατάτο κι άλλα ωραία παραδοσιακά.

Ένα καφενείο με κλασικούς κυκλαδίτικους μεζέδες ξεχωρίζει με τις γεύσεις και τις τιμές της στη Νάουσα της Πάρου.

Θα φας ψημένο καλαμπόκι, θα χαζεύεις τα καΐκια των ντόπιων ψαράδων και θα δεις τα αεροπλάνα να προσγειώνονται λίγα μέτρα μακριά σου.

Το σουβλάκι που κρύβει για άσσο στο μανίκι του την χειροποίητη πίτα του είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να δοκιμάσετε αν βρεθείτε στην πιο οικεία και ζεστή γωνιά της Κεφαλονιάς.

36 χρόνια σήμερα από το πιο μεγάλο beach party στην ιστορία της Αττικής που διοργάνωσε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης κάνοντας μερικές χιλιάδες Αθηναίους «να πάνε κατευθείαν για δουλειά».

Στο χωριό Μυτιληνιοί θα βρείτε ένα θερινό σινεμά που θυμίζει σκηνικό της Φίνος Φιλμ. Και το νοστιμότερο: σερβίρει χειροποίητη πίτσα και λουκουμάδες.

Θα σας κάνει να παραμιλάτε. Στα ιταλικά.

Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα καφενεία του νησιού που κάποτε λειτουργούσε κι ως υποδηματοποιείο, κουρείο και κρεοπωλείο ταυτόχρονα.