Το Facebook σας κάνει αγχώδεις και δυστυχισμένους. Αλήθεια!

«Σκοτώνετε» την ώρα σας μαζί του σε καθημερινή βάση. Ενημερώνεστε για τις εξελίξεις στον κόσμο και τα νέα των φίλων σας. Επικοινωνείτε μαζί τους. Παίζετε παιχνιδάκια, χαζεύετε βίντεο, μοιράζεστε περιεχόμενο, εκτίθεστε σε δεκάδες αν όχι εκατοντάδες διαφημίσεις μέρα με τη μέρα. Το Facebook έχει μετατραπεί σε βασικό σφετεριστή του καθημερινού μας χρόνου, ελεύθερου και μη. Στο σπίτι, στο γραφείο, στον δρόμο, οπουδήποτε και οποτεδήποτε βρει ευκαιρία ο καθείς, ξεκλέβει λίγο χρόνο «για να ρίξει μια ματιά στο Facebook» κι αν σας φαίνεται υπερβολικό όλο αυτό, ρίξτε μια γρήγορη ματιά στον τυχαίο διπλανό σας σε κάποιο συρμό του μετρό, του ηλεκτρικού ή το τραμ, όταν αυτός πιάσει το smartphone του ανά χείρας –μία ματιά είπαμε, έτσι, μη γίνετε αδιάκριτοι!

Ωραία, μας αρέσει να ασχολούμαστε όλη μέρα με το Facebook, το γουστάρουμε. Το ερώτημα είναι αν μας κάνει και καλό κιόλας. Ε, λοιπόν έρευνα που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Ευτυχίας (Happiness Research Institute), ένα think tank της Κοπεγχάγης, υποστηρίζει το αντίθετο. Στο πείραμα που διεξήχθη πήραν μέρος 1095 άτομα: τα μισά συνέχισαν να χρησιμοποιούν το Facebook κανονικά και τα άλλα μισά έκοψαν κάθε επαφή μαζί του για μία εβδομάδα. Έπειτα από επτά μόλις μέρες, το δεύτερο γκρουπ ήταν λιγότερο στρεσαρισμένο κατά 55% σε σχέση με το πρώτο, δεν ένιωθε τόση μοναξιά ενώ παρουσιαζόταν και περισσότερο συγκεντρωμένο σε όσα καλείτο να κάνει κατά τη διάρκεια της καθημερινότητάς του.

Τα παραπάνω σας φαίνονται παράξενα; Δεν θα ‘πρεπε. Σκεφτείτε το λίγο: το Facebook δεν είναι τίποτε περισσότερο από την ψηφιακή Μέκκα της υλιστικής επιδειξιομανίας. Ο καθένας μοστράρει σε κάθε ευκαιρία καθετί καλό του συμβαίνει: το ταξίδι που πάει, τη δουλειά που βρήκε, το κινητό που αγόρασε, το μωρό ή τον γκομεναίο που του ‘κατσε. Το πρόβλημα είναι ότι το όλο νταβαντούρι δεν γίνεται απλά επειδή ο κόσμος έχει ανάγκη να μοιραστεί κάτι καλό που του συμβαίνει αλλά για τη λεζάντα και μόνο. Αυτή η λέζα είναι που κάνει όμως όλους τους υπόλοιπους να δυστυχούν, βλέποντας τους γύρω τους να καλοπερνούν (ή έστω να περνούν καλύτερα από ‘κείνον) και τους ίδιους να μιζεριάζουν. Το Facebook είναι τίγκα στους ζηλιάρηδες: και τέτοιος να μην είναι κάποιος, αυτή η μόνιμη σύγκριση που τον «αναγκάζει» να κάνει ανάμεσα στη ζωή του και τα “best of” εκείνων των άλλων, θα τον κάνουν.
Αν μπορείτε, δοκιμάστε να κάνετε κάτι παρόμοιο: να μείνετε “offline” από το Facebook για μία εβδομάδα. Απεγκαταστήστε την εφαρμογή από smartphone και tablet, αφαιρέστε το bookmark από τον browser στον υπολογιστή και κολλήστε ένα post-it πλάι στην οθόνη για να υπενθυμίζετε διαρκώς τον στόχο σας στον εαυτό σας. Δεν έχει σημασία αν θεωρείτε ότι πλέον εξαρτάστε από το Facebook ή όχι: άλλωστε ένας εθισμένος σε κάτι, ποτέ δεν παραδέχεται την εξάρτησή του, ό,τι κι αν είναι αυτό το κάτι. Δείτε το σαν παιχνίδι τέλος πάντων: ενημερώστε μέσω του προφίλ σας ότι προτίθεστε να μη χρησιμοποιήσετε το Facebook ή κάποιο άλλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης (δεν έχει νόημα να κοροϊδεύετε μένοντας εκτός Facebook αλλά «λιώνοντας» στο Instagram ή το Twitter) και κάντε το! Μόλις περάσουν οι μέρες, αναλογιστείτε αν έχει αλλάξει η καθημερινότητά σας, η παραγωγικότητά σας, ο ελεύθερός σας χρόνος, οι συνήθειες και τα χόμπι σας. Στο τέλος ρωτήστε τον εαυτό σας αν αισθάνεται καλύτερα, απλά προσπαθήστε να είστε όσο πιο ειλικρινείς γίνεται μαζί του.

Θα εκπλαγείτε.