To Εlephant and Castle είναι το καταφύγιο του περιποιημένου κουρέματος

Αν δεν έχεις αντιληφθεί ακόμα τη νέα μόδα στα κομμωτήρια και κατηφορίσεις την Κολοκοτρώνη, θα χρειαστεί σίγουρα μία δεύτερη ματιά για να καταλάβεις τι είναι το Elephant and Castle. Δημιούργημα του Σταύρου Πετρόπουλου, απέχει πάρα πολύ από τα κλασικά κομμωτήρια και όπως ο ίδιος λέει «θα μπορούσε να είναι μπαρ άλλης εποχής». «Των ’50s σίγουρα», σκέφτομαι, μια και έχω την αίσθηση ότι από κάπου θα ξεπροβάλλει ο Elvis ή η Marilyn. «Μου άρεσε η συγκεκριμένη περίοδος και από θέμα διακόσμησης και από θέμα μαλλιού», λέει ο Σταύρος συμφωνώντας μαζί μου. «Θεωρώ ότι στα ’50s είχε αρχίσει να γεννιέται κάτι άλλο, το οποίο σήμερα το ανακυκλώνουμε και έτσι παντρεύουμε εκείνη την εποχή με στοιχεία του σήμερα. Και αυτό βγαίνει και στα κουρέματα γιατί πάντα θέλουμε να παντρεύουμε το χθες με το σήμερα και να δίνουμε ένα χαρακτήρα».

Σταύρος Πετρόπουλος

Επαγγελματίας με ένα δικό του πολύ ιδιαίτερο ύφος, ανήκει στην κατηγορία των κομμωτών που αξίζει να αφεθείς στα θαυματουργά του χέρια. «Ποιες τάσεις θα κυριαρχήσουν το ’15;», τον ρωτάω λες και θέλω να κλέψω κάτι από το δημιουργικό του ταλέντο ή τις ιδέες. «Οι τάσεις για το 2015 θέλουν βαριά κουρέματα, κοντά, χωρίς πολλές μύτες», εξηγεί ο Σταύρος. «Αλλά οι τάσεις, είναι πάντα τάσεις και δε μπορούμε να τις ακολουθούμε πάντα. Πρέπει όμως να τονίσω ότι εμείς εδώ δεν κάνουμε χτενίσματα. Δεν κάνουμε δηλαδή κότσους και εξεζητημένα πράγματα. Προσπαθούμε να είναι λίγο πιο καθημερινό το αποτέλεσμα και να έχει κάτι από τις δικές μας επιρροές. Εμένα προσωπικά μου αρέσει να κουρεύω, να δημιουργώ ένα στυλ. Να κάνω τον άλλο να αισθάνεται σα να έχει φορέσει το κούρεμα πρώτη φορά. Γιατί το κούρεμα είναι όπως ένα ρούχο. Όταν πέσει τέλεια επάνω μας είμαστε πολύ χαρούμενοι, περπατάμε με άλλο αέρα στον δρόμο».

Όσο συζητάμε, η διακόσμηση συνεχίζει να τραβά την προσοχή μου. Το ξύλινο στοιχείο κυριαρχεί, τα έπιπλα είναι σε λιτές γραμμές, οι ραφιέρες γεμάτες Αρκά και ό, τι άλλο βιβλίο μπορείς να φανταστείς, ενώ στο βάθος ένα πικ απ και δίπλα του ένας σωρός από βινύλια. Τα περισσότερα από την προσωπική συλλογή του ιδιοκτήτη. Ο ίδιος βρίσκεται στο χώρο ήδη δώδεκα χρόνια, ενώ το ταλέντο του να τον έχει οδηγήσει ήδη μία φορά στο εξωτερικό. «Έμενα στο Λονδίνο τα τελευταία τέσσερα όπου εργαζόμουν ως βοηθός καθηγητή σε μία ακαδημία κομμωτικής. Το όνομα του κομμωτηρίου μάλιστα προέκυψε από την περιοχή όπου ζούσα εκεί, αν και το επέλεξα περισσότερο γιατί δίνει ένα πιο παιχνιδιάρικο ύφος. Κάποια στιγμή αναρωτήθηκα γιατί να μην παρέχω τις υπηρεσίες μου στην Αθήνα και κάπως έτσι επέστρεψα. Όταν γύρισα, κάθισα ένα χρόνο και μετά άνοιξα το κομμωτήριο στην Κολοκοτρώνη». «Γιατί συγκεκριμένα εδώ;», τον ρωτάω. «Με τραβούσε πάντα γιατί είναι ωραίος δρόμος με σημαντικά κτίρια. Επίσης, από πιτσιρικάς γύρναγα στις περιοχές γύρω από το κέντρο. Λίγο Εξάρχεια, λίγο Σύνταγμα, λίγο από όλα, πάντα όμως, γύρω από το κέντρο της Αθήνας», μου απαντάει.

Η συζήτηση επιστρέφει στη διακόσμηση. Ανεβαίνουμε μία ξύλινη σκάλα. Στους τοίχους της χαζεύω μία σύνθεση από μικρά κάδρα. «Τα περισσότερα πράγματα γύρω από τη διακόσμηση τα είχα στο μυαλό μου και βρίσκονταν ήδη στην προσωπική μου συλλογή. Βέβαια, με βοήθησε ένας φίλος μου διακοσμητής και απευθύνθηκα και σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο, αλλά κάποια πράγματα από όσα βλέπεις τα ανακάλυψα στο Μοναστηράκι και σε παζάρια», μου λέει ο Σταύρος. Στον πρώτο όροφο που βρισκόμαστε λειτουργεί το βαφείο. Οι εκπλήξεις όμως δε σταματούν εδώ. Στους τοίχους του κρέμονται φωτογραφίες από μία έκθεση. «Φιλοξενούμε συνεχώς εκθέσεις φωτογράφων που εναλλάσσονται κάθε τρεις ή τέσσερις μήνες. Όποιοι φωτογράφοι θέλουν να εκθέσουν τη δουλειά τους, επικοινωνούν μαζί μας. Φυσικά, πρέπει να είναι δουλειά που σου τραβάει την προσοχή και σίγουρα να μου αρέσει», μου λέει ο Σταύρος Πετρόπουλος.

Πως αντιδρούν όμως οι νέοι πελάτες του στη θέα ενός τόσο πρωτότυπου κομμωτηρίου; «Νομίζω ότι ο κόσμος έχει βαρεθεί τα τελευταία χρόνια τα συνηθισμένα κομμωτήρια, τα κλασικά με τους πέντε καθρέφτες και τις πέντε καρέκλες», λέει ο Σταύρος. «Όταν οι πελάτες έρχονται εδώ, τους αρέσει να πιάνουν πράγματα, να τα περιεργάζονται. Ψάχνουν τους δίσκους και ζητούν να παίξει κάποιος της δικής τους επιλογής. Τους αρέσει αυτή η αισθητική και πολλές φορές η διακόσμηση του κομμωτηρίου αποτελεί και θέμα συζήτησης όσο βρίσκονται εδώ». «Μήπως όμως όλη αυτή η εμπειρία κοστίζει κάτι περισσότερο;», αναρωτιέμαι. «Νομίζω ότι οι τιμές είναι πολύ προσιτές», τονίζει ο Σταύρος. «Όταν άνοιξα το κομμωτήριο πολλοί από τους φίλους και τους γνωστούς μου ήταν άνεργοι και αποφάσισα να μην έχω υψηλές τιμές, αν και είμαι στο Σύνταγμα. Θέλω να παίρνω σα δεδομένο την καθημερινότητα των ανθρώπων και όχι το σημείο στο οποίο βρίσκομαι».

Elephant and Castle, Κολοκοτρώνη 21 Αθηνα – 213 0287802