Ρούχα στο Abbey Road, πιροσκί στη Σφολιάτα, είδη ζωγραφικής στο Art & Hobby,

Abbey Road, κατάστημα ρούχων

Master Γιάννης Σκλατινιώτης

Est.  2011

Best Ρούχα που ακολουθούν τα τελευταία trends της μόδας, από πιο επίσημα μέχρι πιο σπόρ. Συνεργάζονται με τις εταιρίες SuperDry, Religion και Fornarina, ενώ στα αντρικά έχουν εξαιρετικά κομμάτια από Ben Sherman, Antony Morato και Reign Italia.

Present “Οι Αθηναίοι ξέρουν από μόδα, τουλάχιστον αυτοί που ψωνίζουν από εμάς. Θεωρώ ότι είμαστε ένα αρκετά ενημερωμένο μαγαζί και βρισκόμαστε και σε ένα πολύ κεντρικό σημείο τη πόλης. Το σημείο είναι παράπλευρο στην Ερμού, τον μεγαλύτερο εμπορικό δρόμο της Αθήνας και είναι ένα σημείο που αναπτύσσεται αρκετά τα τελευταία χρόνια με την εμφάνιση πολλών καφέ, μπαρ αλλά και με μαγαζιά με ρούχα που ανοίγουν συνέχεια. Θεωρώ λοιπόν ότι είναι ένα πιο εναλλακτικό σημείο. Και αυτό το προσπαθούμε και στο ρούχο, δηλαδή να είμαστε πιο εναλλακτικοί, πιο ιδιαίτεροι και πάντα μέσα στη μόδα. Επίσης ο χώρος μας είναι και αυτός ιδιαίτερος με industrial αισθητική. Ειδικά εδώ στην πλατεία Αγίας Ειρήνης καθημερινά βλέπουμε πολύ νεανικό κόσμο και αυτό είναι κάτι πάρα πολύ θετικό και για εμάς. Κάθε μήνα σχεδόν ανοίγει και ένα καινούριο κατάστημα στην γειτονιά, είτε είναι καφέ είτε κουρείο- όπως έχει ανοίξει ένα καταπληκτικό στην Κολοκοτρώνη.

Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας / FOSPHOTOS

Πιστεύω δηλαδή ότι θα συνεχίσει να αναπτύσσεται η γειτονιά εδώ, ειδικά εάν γίνουν και πεζόδρομοι θα αλλάξει τελείως πρόσωπο. Στην Ερμού ο κόσμος είναι διαφορετικός και ας είναι ένα στενό διαφορά, είναι ένας πιο τουριστικός δρόμος. Εδώ σε εμάς και στην Κολοκοτρώνη θα δεις άλλο κόσμο, λίγο πιο διαφορετικό, πιο ψαγμένο και εναλλακτικό, πιο βερολινέζικο μπορούμε να πούμε. Γενικά βλέπεις πιο fashion-hipster ανθρώπους και πιο στυλάτους. Εμείς σα μαγαζί απευθυνόμαστε σε όλο τον κόσμο και πιστεύω ότι μπορούμε να ντύσουμε όλο τον κόσμο γιατί και προτείνουμε σα κατάστημα και βοηθάμε πολύ τον κόσμο να βρει αυτό που θέλει και να δημιουργήσει ένα ωραίο στυλ και ντύσιμο. Ο κόσμος ψωνίζει, απλά ίσως δε ψωνίζει αλόγιστα, όπως έκανε παλιότερα. Πλέον ψωνίζει αυτά που χρειάζεται. Όλοι χρειαζόμαστε ανά διαστήματα ανανέωση και τα ρούχα σε βοηθάνε πολύ να ανανεωθείς.

Info Ευαγγελιστρίας και Περικλέους 37, 210 3230755. Ανοιχτά: Δευτέρα-Τετάρτη-Σάββατο 10:00-18:00, Τρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή: 10:00-21:00

Σφολιάτα, φούρνος

Φωτογραφίες Άγγελος Χριστοφιλόπουλος / FOSPHOTOS

Master Βάσω-Θεοδόσης

Est. 1991

Best Τυρόπιτες, πίτσες, σάντουιτς και πέντε είδη πιροσκί που είναι και η σπεσιαλιτέ τους. Σπέσιαλ και η μπουγάτσα με φύλλο σφολιάτας (ενώ συνήθως στα περισσότερα μαγαζιά είναι με φύλλο αέρος).

Past «Εγώ έχω καταγωγή από τον Πύργο Ηλείας, ο σύζυγος είναι από την Ζάκυνθο. Εδώ και πολλά χρόνια όμως μένουμε στην Αθήνα. Όταν ανοίξαμε, στο τέλος του ’92  είχε τα πάντα αυτός ο δρόμος, η οδός Καρύτση. Είχε κατά κύριο λόγο τις εφημερίδες, είχε μαγαζιά ανοιχτά, είχε κόσμο να πηγαινοέρχεται. Εδώ ήταν η πρώτη και από τις πιο παλιές εφημερίδες, η Εστία. Γινόταν χαμός τότε από δημοσιογράφους, εκδότες. Τους θυμάμαι πολλοί ερχόντουσαν εδώ για να φάνε. Το μπαμ σε μας που μας κατέβασε πάρα πολύ ήταν όταν έγινε η αποκέντρωση. Δηλαδή πήρανε από εδώ τα υπουργεία που υπήρχαν, τις εταιρίες, τις εφημερίδες και τα πήγαν πιο μακριά, στο Μαρούσι σε αυτές τις περιοχές, πιο βόρεια. Όλοι οι άνθρωποι που δούλευαν στις εφημερίδες, όταν αυτές μεταφέρθηκαν για παράδειγμα η Ελευθεροτυπία, που τότε δούλευαν 200 και παραπάνω άτομα, έφυγαν από εδώ. Εγώ είχα πάρα πολλούς πελάτες και ουσιαστικά τους έχασα και από τα Νέα και από το Βήμα και την Εστία. Αυτό μας επηρέασε κατά πολύ γιατί ξέραμε ότι κάθε μέρα θα έχουμε περίπου αυτό το κέρδος. Θυμάμαι δηλαδή να υπάρχουν ουρές στο μαγαζί τότε το ’76 και μετά. Αυτό τώρα δε το βλέπεις. Βέβαια τότε δεν είχε και τόσα πολλά μαγαζιά. Τώρα ανοίγουν χίλια μαγαζιά και μπορεί να πουλάνε κατεψυγμένα και πολύ πρόχειρα πράγματα. Κάτι που μου έχει μείνει εμένα σα γεγονός είναι όλες αυτές οι φασαρίες που γίνονται κατά καιρούς. Οι πορείες, οι διαδηλώσεις. Επικρατεί ένα χάος και αυτό σαφώς και επηρεάζει την καθημερινότητα μας και σαν άνθρωποι και σαν επιχείρηση δηλαδή. Μου έχει τύχει επειδή μένω και μακριά στο Ελληνικό, όταν κλείνουν οι δρόμοι και γίνονται διάφορες απεργίες να κάνω δύο ολόκληρες ώρες για να φτάσω σπίτι μου. Κάθε καιρός είναι διαφορετικός. Δηλαδή το κέντρο και η αγορά έχει περάσει από πολλές φάσεις. Όταν ο κόσμος έχει χρήματα προφανώς και θα βγει, θα καταναλώσει, θα ψωνίσει και οι επιχειρήσεις και τα μαγαζιά θα έχουν δουλειά. Τώρα που δεν έχει, η ατμόσφαιρα που επικρατεί είναι διαφορετική. Ελάχιστος κόσμος, καθόλου όρεξη και καμιά φορά γκρίνια».

Present «Τα πράγματα έχουν πέσει εμπορικά. Αυτό ισχύει για όλα τα μαγαζιά του κέντρου. Το πρωί η κίνηση είναι περιορισμένη σε αντίθεση με το βράδυ που μαζεύεται περισσότερος κόσμος για να βγει στα μπαράκια, στις καφετέριες και σε όλα αυτά τα καινούρια μαγαζιά που ανοίγουν. Να και εδώ απέναντι μας φτιάχνεται καινούριο μπαρ. Η Καρύτση έχει αλλάξει ολοκληρωτικά. Από τα πολλά χρυσοχοΐα που είχε και τα μαγαζιά με ηλεκτρικά γέμισε μπαράκια. Εμένα αυτό με φοβίζει. Εμείς σαν μαγαζί είναι μέρες που έχουμε 30-40 % μείον. Παρ’ όλο που βρισκόμαστε χρόνια εδώ, μας γνωρίζουν και φτιάχνουμε τόσα χρόνια όλα τα προϊόντα μόνοι μας. Χαρακτηριστικό τύπο του κέντρου θα έλεγα τους πολλούς άστεγους που έχει εδώ η πλατεία Καρύτση. Έρχονται πάρα πολλοί, μερικοί το κάνουν ψέματα βέβαια. Αλλά τώρα δεν έχει ψέματα, είναι γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί ζητιάνοι και άνθρωποι που ζουν στο δρόμο. Θυμάμαι συγκεκριμένα μια φορά, είχε έρθει ένα παιδάκι 18, 19 χρονών καλοντυμένο βέβαια και μου ζήτησε φαγητό και φυσικά του έδωσα. Με τα παιδιά έχω μια αδυναμία, στεναχωριέμαι πολύ. Έχω δώσει σε αρκετά παιδιά που μου έχουν ζητήσει είτε μικρά είναι είτε μεγάλα είτε μπορεί να λένε ψέματα ή αλήθεια. Παλιότερα κάποια στιγμή προτού να γίνονται όλα αυτά στο κέντρο της Αθήνας ανοίγαμε και το απόγευμα, Παρασκευή βράδυ προς Σάββατο μέχρι τις 5 το πρωί και από Σάββατο απόγευμα κατά τις 7 η ώρα μέχρι Κυριακή πρωί. Αυτό το κάναμε περίπου 4 μήνες. Φυσικά αργότερα δεν βγαίναμε, οπότε το σταματήσαμε. Πάνω που είχε ξεκινήσει καλά δηλαδή, αργότερα πήρε την κάτω βόλτα. Γινόταν ένας χαμός, δε μπορούσε να είναι ένα άτομο εδώ μόνο του στο μαγαζί. Φοβόσουν. Θέλω παρ’ όλα αυτά να είμαι αισιόδοξη και για εμάς τους ίδιους και για το μέλλον των παιδιών μου».

Info Καρύτση 6, 210 3255145. Ανοιχτά: Δευτέρα-Σάββατο 07:00-18:00

Art & Hobby, είδη ζωγραφικής

Master Μίλτος και Παναγιώτης Γεωργούτζας

Est. Η επιχείρηση έχει ξεκινήσει από τον παππού τους το ’35, μετά πέρασε στην γιαγιά τους, που είχε τελειώσει Σχολή Καλών Τεχνών και τώρα το έχουν οι ίδιοι από το ’90.

Best Ένα από τα πρώτα μαγαζιά με είδη ζωγραφικής τόσο για ερασιτέχνες ζωγράφους όσο και για τους επαγγελματίες. Μάλιστα εκτός από εξειδικευμένα είδη ζωγραφικής που είναι αποκλειστικά για ζωγράφους, διαθέτουν και είδη για ερασιτέχνες.

Past “Το μαγαζί ξεκίνησε με την ονομασία Χρηστέα σε ένα μικρό μαγαζί, στην Πραξιτέλους και Μιλτιάδου γωνία, με είδη οικοδομών και ελάχιστα είδη ζωγραφικής. Σιγά σιγά όμως τα χρώματα οικοδομών έφυγαν και το μαγαζί εμπλουτίστηκε με χρώματα και υλικά ζωγραφικής πρωτόγνωρα για την εποχή εκείνη. Πολλοί επώνυμοι ζωγράφοι και καλλιτέχνες της εποχής εκείνη πέρασαν από το μαγαζί. Αργότερα μεταφερθήκαμε στην οδό που είμαστε τώρα, στην Πραξιτέλους 31. Το όνομα του μαγαζιού αρχικά ήταν “Couleurs Fines-Materiels pour Artistes”. Τότε παράλληλα με τα είδη ζωγραφικής (Art), προστέθηκε και ένας καινούριος κλάδος, το “Hobby” και η εταιρία πήρε το όνομα “Art&Hobby”. Δημιουργήσαμε και άλλα μαγαζιά και σε άλλες περιοχές της Αθήνας, αλλά η ψυχή της εταιρίας έμεινε στην Πραξιτέλους, στο ιστορικό κέντρο, απ’ όπου ξεκινήσαμε. Αυτό εδώ το κατάστημα αποτελεί το παραδοσιακό κομμάτι μας. Είναι ο χώρος που σε βάζει στην τέχνη, που σου δίνει τη δύναμη να πιστέψεις ότι και εσύ μπορείς να δημιουργήσεις. Στον τοίχο ψηλά αριστερά του μαγαζιού, υπάρχουν ακόμη παλιές φωτογραφίες από τη Γαλλία, του Toulouse Lautrec, δεξιά, La revue Blanche και λίγο πιο κάτω, Moulin Rouge, Henry Moore κλπ. Όσον αφορά τη γειτονιά, εμείς την αγαπήσαμε πολύ γιατί είμαστε εδώ πολλά χρόνια. Από όταν πρώτο ήρθαμε σαφώς και έχει αλλάξει πρόσωπο. Παλιά είχε πάρα πολλά εμπορικά μαγαζιά, τώρα τα περισσότερα έχουν κλείσει και έχουν ανοίξει διαφορετικού είδους όπως φαγάδικα ή μπαράκια. Δηλαδή νεότεροι άνθρωποι εκμεταλλεύτηκαν τα παραδοσιακά μαγαζιά διαφορετικά και αυτό πέτυχε. Τα βράδια εδώ γίνεται πανζουρλισμός από κόσμο. Πλέον κυρίως αυτά λειτουργούν. Είναι καλό αυτό, από την άποψη ότι δημιουργεί μια αίσθηση αισιοδοξίας και ο κόσμος έρχεται και κυκλοφορεί πιο πολύ εδώ στο κέντρο. Από την άλλη δε θέλουμε εδώ η περιοχή να καταλήξει σα το Γκάζι τώρα ή του Ψυρρή πριν από μερικά χρόνια. Ελπίζω να διατηρήσει δηλαδή αυτή την ιστορία που κουβαλάει”.

Present “Η εταιρία προϋπήρχε, μου άρεσε και σε μένα και στον αδερφό μου η τέχνη γενικότερα και από μικρά είχαμε μπει στον κόσμο της γι’ αυτό και αποφασίσαμε να ασχοληθούμε και εμείς και να συνεχίσουμε την επιχείρηση. Κάτι πολύ θετικό είναι ότι μέσα από την δουλειά αυτή ερχόμαστε σε επαφή με ωραίους και ενδιαφέροντες ανθρώπους, δημιουργικούς. Δεν είναι κάτι βαρετό, γνωρίζεις πολύ ξεχωριστό κόσμο που μοιράζεται μαζί μας τις ιστορίες τους και έτσι μαθαίνουμε και εμείς πολλά καινούρια πράγματα. Σίγουρα είναι κάποιοι ζωγράφοι που μας έχουν δείξει έργα τους ή μας αφήνουν να δούμε τα έργα τους και να τα συζητήσουμε μαζί. Πολλοί ζωγράφοι που κάνουν εκθέσεις μας λένε ότι πολλά κομμάτια τους μένουνε, σε αντίθεση με παλιότερα που το αγοραστικό κοινό ήταν και απλός κόσμος που απλά του άρεσε η τέχνη. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι έχει πέσει η ποιότητα σε καμία περίπτωση. Και γι’ αυτό έχω αγαπήσει πολύ αυτό το μαγαζί και αυτό το συγκεκριμένο σημείο. Νιώθεις πολύ οικεία με όλους τους ανθρώπους γύρω σου, είναι μια γειτονιά με θετικούς ανθρώπους. Και παρ’ όλο που γενικά το κέντρο, ειδικά εάν δε ζεις σε αυτό, δύσκολα θα το συνηθίσεις εξ’ αιτίας της πολύς κίνησης, της βαβούρας και γενικά του κόσμου, δουλεύοντας εδώ βλέπει κανείς ότι υπάρχει μια μικρή γειτονιά, με ανθρώπους που σταδιακά γνωρίζεις και δεν σου φαίνεται τόσο χαοτικό εν τέλει. Και μιλάω πάντα για αυτούς που δουλεύουν εδώ με αποτέλεσμα να έρχονται κάθε μέρα όχι για τους απλούς επισκέπτες. Ωστόσο μια γκρίνια υπάρχει πάντα εδώ στο κέντρο λόγω των καιρών. Αλλά απ’ ότι θυμάμαι και τις καλές εποχές γκρίνια υπήρχε, οπότε αυτός που είναι να γκρινιάξει θα το κάνει. Και τα μαγαζιά που κλείνουν δεν κλείνουν πάντα επειδή δεν πάνε καλά. Βασικός παράγοντας για να κλείσει ένα μαγαζί είναι σίγουρα τα υψηλά ενοίκια. Γενικότερα όσον αφορά τα εμπορικά μαγαζιά υπάρχει μια τάση να αυξάνονται οι τιμές των προϊόντων και να μειώνονται οι μισθοί. Ανεξάρτητα με κλάδο ή το που δουλεύει ο καθένας. Τα περισσότερα έχουν να κάνουν με την τσέπη μας, όσο πιο γεμάτη είναι τόσο πιο πολλά ξοδεύεις. Αυτό δε σημαίνει ότι όταν ξοδεύεις είσαι και πιο χαρούμενος αλλά όταν έχεις μια οικονομική άνεση και δε σε νοιάζει μόνο τα λεφτά που βγάζεις να τα δίνεις για να πληρώσεις τους φόρους, τότε γκρινιάζεις και λιγότερο. Χαρακτηριστική μασκότ του κέντρου και από πιο παλιά όταν ερχόμουν εδώ σαν παιδί θυμάμαι κάποιον που πούλαγε φτερά, τώρα δε ξέρω εάν υπάρχει ακόμα. Θα έλεγα όμως και κάτι πελάτες που είχαμε που ήταν ψιλο-άστεγοι, πλανόδιοι ζωγράφοι έτσι πιο χαρακτηριστικοί”.

Info Πραξιτέλους 31, 210 3221963. Ανοιχτά: Δευτέρα-Τετάρτη-Σάββατο 08:30-16:00, Τρίτη-Πέμπτη 08:30-19:00, Παρασκευή 08:30-18:00

Αλεξία Μπαμπαλίκη

Share
Published by
Αλεξία Μπαμπαλίκη