Στον κήπο πλάι στη θάλασσα ο δρόμος σκοτεινιάζει,
Κίτρινα τα φανάρια, λαμπερά.
Είμαι ήρεμη απόψε. Μονάχα δε θέλω
Κανείς γι’ αυτόν να μου μιλά.
Είσαι γλυκός και πιστός και θα ’μαστε φίλοι…
Θα περπατάμε, θα φιλιόμαστε, θα γερνάμε…
Κι ανάλαφρα τα φεγγάρια από πάνω μας,
Σαν άστρα από χιόνι, θα πετάνε.