Π Ο Λ Λ Ο Ι Κ Α Ι Α Λ Λ Ο Ι
του Αλέξανδρου Μπάρα
Πολλοί ‘ναι που την αναχώρησή τους
την εκφυλίζουνε με θόρυβο και λόγια
κι αποχαιρετιστήριες επισκέψεις
σ’ ασήμαντους γνωστούς και συγγενείς τους
τόσο πολλούς κι ασήμαντους που κιόλας
πριν απ’ το χωρισμό είναι ξεχασμένοι .
Στο τέλος αναβάλλουν.
Κι άλλοι, μ’ ένα πικρό χαμόγελο στα χείλη
-εχτές ακόμα τους συνάντησες στον δρόμο-,
χάνονται ξαφνικά σα να τους πήρε
σύννεφο και ταξίδεψε και πάει.
