Οι Planet Of Zeus βάλθηκαν να κατακτήσουν τον πλανήτη!

Οι συστάσεις είναι πλέον περιττές – κι ευτυχώς. Έπειτα από δεκαέξι χρόνια παρουσίας και τέσσερις δίσκους, με πιο πρόσφατο το Loyal to the Pack, οι Planet of Zeus έχουν καθιερωθεί ως ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής, αν όχι το κορυφαίο. Πέραν όμως της πολύχρονης διαδρομής και της διαρκούς ανανέωσης της δισκογραφίας τους, οι Planet απέκτησαν αυτό το στάτους και την καθολική αποδοχή του κοινού μέσα από τις εκατοντάδες εμφανίσεις που έχουν πραγματοποιήσει τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.

Εν μέσω μιας ακόμη μεγάλης ευρωπαϊκής περιοδείας τους και λίγο πριν ανέβουν ξανά στην σκηνή του Gagarin 205 στις 17 Δεκεμβρίου, η Popaganda κατάφερε να τους εντοπίσει και να μιλήσει μαζί τους περί συναυλιών, χιλιομέτρων και για την… ΑΕΚ!

Τριάντα δύο dates, δεκαεπτά χώρες, ενάμισης μήνας. Είναι η φετινή η πιο απαιτητική περιοδεία που έχετε κάνει; Είναι απαιτητική όσο κάθε περιοδεία, αλλά πιθανότατα όχι περισσότερο από την προπέρσινη ευρωπαϊκή περιοδεία μας που κράτησε λίγο παραπάνω από αυτήν.

Εννιά εξ αυτών των dates στη Γερμανία, και μάλιστα σε μερικές από τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Παρατηρείτε ένα αυξανόμενο ρεύμα για την σκηνή στην οποία ανήκετε στη Γερμανία; Είναι η πρώτη φορά που παίζετε τόσο εκτεταμένα σε μια χώρα της κεντρικής Ευρώπης; Η Γερμανία είναι στο κέντρο της Ευρώπης και ο πληθυσμός της, αλλά και η κατανομή του, μπορεί να στηρίξει πολλά live σε διαφορετικές πόλεις. Έχουμε παίξει αρκετά στη Γερμανία σε όλα τις τουρ μας – φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Το κοινό εκεί όντως ολοένα και αυξάνεται, με μια μεγαλύτερη ροπή σε πιο stoner/doom μπάντες βέβαια, κι έτσι κι εμείς σιγά σιγά κερδίζουμε το μερίδιο μας από την πίτα.

Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο venue ή κάποια συγκεκριμένη πόλη την οποία περιμένετε να επισκεφθείτε με περισσότερο ενθουσιασμό; Υπάρχουν κάποια μέρη που βάσει των προηγούμενων μας live εκεί, τα περιμένουμε με ενθουσιασμό, όπως το Fabrika στο Νόβισαντ, το Underground στην Κολωνία και το DB’s στην Ουτρέχτη.

Στο ίδιο πνεύμα, υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες μπάντες με τις οποίες ανυπομονείτε περισσότερο να μοιραστείτε τη σκηνή; Παίζουμε με διαφορετικές μπάντες σχεδόν σε κάθε live και μας έχουν «μείνει» διάφορες, αλλά σπανίως ξαναβρισκόμαστε. Φέτος παίξαμε όμως με τους Wish Upon a Star στην Τιμισοάρα της Ρουμανίας και καθότι είναι πολύ φίλοι, τα περάσαμε ζάχαρη.

Έχετε κατά καιρούς αποδομήσει σε συνεντεύξεις σας τη μίζερη «καλό για ελληνικό» ταμπέλα που κολλάει το κοινό σε ελληνικά σχήματα. Από την άλλη μια περιοδεία τέτοιου μεγέθους δεν μπορεί να κάνει τους ίδιους ανθρώπους να πουν «ναι, μια μπάντα μπορείνα σταθεί στο διεθνές επίπεδο και να είναι ελληνική παράλληλα»; Σίγουρα συμβάλλει, λειτουργώντας σαν παράδειγμα για της άλλες μπάντες. Πλέον γίνονται αρκετές τουρ από ελληνικά συγκροτήματα στο εξωτερικό κάθε χρόνο κι αυτό συμβαίνει επειδή όλοι μας παραδειγματιστήκαμε από κάποιους προηγούμενους.

Πως είναι να συνειδητοποιείς πως η μπάντα σου έχει το ειδικό βάρος να ταξιδεύει στο εξωτερικό και να γεμίζει venues οπουδήποτε στην Ευρώπη; Πως είναι να επιστρέφεις σε μια πόλη, όπου έχεις ξαναπαίξει, σκεπτόμενος «κοίτα να δεις, εδώ είμαστε ξανά»; Ποτέ δεν θα έχουμε την ίδια έξαψη και περιέργεια όπως την πρώτη φορά που πάμε κάπου, αλλά πάντα θα έχουμε τη χαρά της επιστροφής σε ένα γνώριμο πλέον μέρος. Τη χαρά της επαφής με παλιούς και καινούργιους φίλους, αλλά και το άγχος να είναι κάθε φορά και καλύτερα.

Θα φτάσετε την Ιρλανδία, στην άκρη της Ευρώπης. Πόσο πιο κοντά είναι το πέρασμα του Ατλαντικού σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια; Τα πράγματα στην «άλλη μεριά» λειτουργούν πολύ διαφορετικά απ’ ότι στην Ευρώπη κι αυτό είναι κάτι που μάθαμε εξετάζοντας αυτή την πιθανότητα. Η πραγματικότητα όμως δεν αλλάζει, η απόσταση Δουβλίνο-Νέα Υόρκη ήταν, είναι και θα είναι 5112.23km!

Η περιοδεία λήγει στις 17 του Δεκέμβρη, με ένα live γιορτή πίσω στην Αθήνα. Όταν όλα πια έχουν τελειώσει και η επόμενη φορά που θα βρεθείτε στο δρόμο αργεί, τι συναίσθημα υπάρχει; Ανακούφιση; Στενοχώρια; Λίγο κι απ’ τα δύο; Στενοχώρια δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση, γιατί πλέον ξέρουμε πως θα ξαναγίνει και θα ξαναγίνεται. Η ανακούφιση δε, όταν μετά από 40 μέρες κοιμάσαι στο κρεβάτι σου, είναι πραγματικά μεγάλη.

Τελικά, Vigilante ή Loyal to the Pack; Δεν μπορούν να μπουν στη ζυγαριά ακόμα, γιατί το δεύτερο είναι ακόμα πολύ «φρέσκο».

Παραμένουν οι Planet of Zeus «σκέτη ΑΕΚάρα» (σ.σ. αναφορά σε σχετικό σχόλιο που τους είχε κάνει fan στο you tube); Θα ήμασταν σε θέση να απαντήσουμε με σιγουριά αν γνωρίζαμε τί σημαίνει για τον άνθρωπο που έκανε αυτό το σχόλιο να υποστηρίζει τον εν λόγω αθλητικό σύλλογο.