![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
Αμαρτωλή Πόλη: Η Κυρία Θέλει Φόνο (Sin City: A Dame To Kill For)
ΗΠΑ, 2014, Έγχρωμο
Σκηνοθεσία: Frank Miller, Robert Rodriguez
Πρωταγωνιστούν: Mickey Rourke, Joseph Gordon-Levitt, Eva Green
Διάρκεια: 102’
Τρεις κάτοικοι της Αμαρτωλής Πόλης ακολουθούν το καταραμένο τους μονοπάτι: ο στυλάτος τζογαδόρος Johnny έρχεται αντιμέτωπος με τα μεγάλα κεφάλια της πόλης. Ο Dwight δέχεται επίσκεψη από τη σαγηνευτική πρώην ερωμένη του, η οποία θέλει τη βοήθειά του. Η Nancy, νεαρή στριπτιζέζ, αποζητά την εκδίκηση για το θάνατο του προστάτη της. Με χαμηλές απαιτήσεις μπορεί να ειδωθεί απολαυστικά, μα πέρα από τις αξιοπρεπέστατες ερμηνείες των ονομάτων που παρελαύνουν επί της οθόνης, το άλλοτε υπερβολικό και άλλοτε εντελώς ακίνδυνο σενάριο σε συνδυασμό με την άνευρη σκηνοθεσία (ακόμα και οι πιο ευφάνταστες σκηνές ξυλοκοπήματος φαίνονται μουδιασμένες) το κάνουν να χάνει το γοητευτικά γκροτέσκο νουάρ στοιχείο για το οποίο λατρεύτηκε –και λατρεύεται- ο προκάτοχός του. Μια Αμαρτωλή Πόλη με κυριαρχούσα αμαρτία την έλλειψη αιχμής.
Ξόρκισε Το Κακό (Deliver Us From Evil)
ΗΠΑ, 2014, Έγχρωμο
Σκηνοθεσία: Scott Derrickson
Πρωταγωνιστούν: Eric Bana, Edgar Ramirez, Olivia Munn
Διάρκεια: 118’
Μια αλυσίδα από ανεξήγητα εγκλήματα, αποτροπιαστικά βίαιου χαρακτήρα ταλανίζουν τη Νέα Υόρκη. Ένας επιθεωρητής του FBI, ο Ralph, με τις πληγές του παρελθόντος του ανοιχτές θα κληθεί να λύσει την υπόθεση. Μελλοντικός του σύμμαχος, ο ιερέας-εξορκιστής Mendoza, που μπορεί να συνεισφέρει με τις γνώσεις του. Για τους φαν των ταινιών σύμμειξης φυσικού-υπερφυσικού, κατά τ’ άλλα χαίρε μετριότητα απαράβατη.
Μέσα Στον Κυκλώνα (Into The Storm)
ΗΠΑ, 2014, Έγχρωμο
Σκηνοθεσία: Steven Quale
Πρωταγωνιστούν: Richard Armitage, Sarah Wayne Callies, Matt Walsh
Διάρκεια: 89’
Μία ωραία μέρα γεμάτη ανεμοστρόβιλους και προβλέψεις για περαιτέρω επιδείνωση των καιρικών φαινομένων ξημερώνει στο Σίλβερτον. Οι σαφώς προνοούντες θα ψάξουν για ασφαλή χώρο, ενώ θα υπάρξουν και άλλοι που θα θελήσουν να παίξουν με τα φυσικά φαινόμενα. Εφετζίδικη και νερόβραστη, με σενάριο και χαρακτήρες τηλεταινίας, που ουσιαστικά απευθύνεται σε αυτούς που εξισώνουν τα καλά εφέ με τη γενικότερη ποιότητα της ταινίας. Μείνετε μακριά.
Η Τελευταία Φάρσα
Ελλάδα, 2013, Έγχρωμο
Σκηνοθεσία: Βασίλης Ραϊσης
Πρωταγωνιστούν: Νικόλας Πιπεράς, Μαρίνα Καλογήρου, Ανδρέας Μαριανός
Μια τετραμελής ομάδα νεαρών έχει ένα χόμπι διαφορετικό από τα άλλα: εν είδει φαρσών, αρέσκεται στο να ξεσκεπάζει απατεώνες που υποδύονται τα μέντιουμ και τους θεραπευτές. Ο Ηλίας, ένας από τους τέσσερις, θα εισβάλλει στο κοινόβιο ενός υποτιθέμενου τσαρλατάνου, προσπαθώντας να αποκαλύψει την αλήθεια, μα η γνωριμία του με τη Δώρα, μια καρκινοπαθή που εναποθέτει τις ελπίδες της στον θεραπευτή, θα τον προβληματίσει σχετικά με τη φύση του εγχειρήματός του. Κατανοητή η παντελής έλλειψη χρηματοδότησης, ενθαρρυντικό το Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μα ο στυλιστικός αποπροσανατολισμός (και όχι πειραματισμός) από το τρυφερό νόημα, όπως και το μέτριο σενάριο, δεν την αφήνουν να εξελιχθεί στο χάδι συμπάθειας που θα ‘θελε να είναι.
Η Τελική Αποπληρωμή
Ελλάδα, 2013, Έγχρωμο
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Λεονταρίτης
Πρωταγωνιστούν: Γρηγόρης Τερζάκης, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Βαγγέλης Μουρίκης
Διάρκεια: 118’
Ο Γρηγόρης, κάποτε μποξέρ στο επάγγελμα, εγκατέλειψε την προηγούμενή του ζωή. Πλέον εργάζεται ως «υπάλληλος» του υποκόσμου κάτω από την προστασία του Μάρκου, παίρνοντας πίσω τα χρωστούμενα από ανθρώπους που δανείστηκαν από το αφεντικό του και δεν έχουν να τον ξεπληρώσουν. Όταν, όμως, αναδυθεί μια κρυμμένη ιστορία του παρελθόντος του Γρηγόρη, θα τον κάνει να πάρει μια μεγάλη απόφαση: να πολεμήσει με τους πάντες για να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή.
Η Εγκληματική Ζωή του Αρτσιμπάλντο Ντε Λα Κρουζ (Ensayo De Un Crimen)
Μεξικό, 1955, Ασπρόμαυρο
Σκηνοθεσία: Luis Buñuel
Πρωταγωνιστούν: Ernesto Alonso, Miroslava, Rita Macedo
Διάρκεια: 89’
Μετά την πυρπολική μικρού μήκους έκρηξή του και πριν το γύρισμα των αδιαπραγμάτευτων αριστουργημάτων του, ο Luis Buñuel άσκησε τη σουρεαλιστική του μισανθρωπία με την αφήγηση της ζωής ενός μεγαλοαστού που το όνειρό του ήταν να γίνει δολοφόνος. Μα το πρόβλημά του ήταν πως ποτέ δεν μπορούσε να περάσει από τη θεωρία στην πράξη. Το σαρδόνιο χιούμορ και η μπουνιουελική κοινωνικοπολιτική κριτική είναι πανταχού παρούσες και η υπόσχεση πως τα καλύτερα (σκηνοθετικά μιλώντας) έρχονται διάχυτη.
