Το κέντρο της Αθήνας γέμισε λευκές πεταλούδες

Μετά την πρώτη μου ατομική έκθεση άλλαξα στυλ και άρχισα να πειραματίζομαι με τον αφηρημένο εξπρεσσιονισμό. Με ενδιέφερε περισσότερο να εκφράζομαι σε εναλλακτικούς χώρους γιατί πίστευα ότι η τέχνη θα έπρεπε να είναι προσβάσιμη από όλους. Με τα χρόνια, συνεργάστηκα με πολλούς άλλους καλλιτέχνες-  κανείς από αυτούς δεν ήταν διεθνούς φήμης. Όλο αυτό αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε με τον καιρό και αυτή η καινούρια αίσθηση σύνδεσης με οδήγησε στη μαγεία του δρόμου. Τυχαία, έγινα ένας καλλιτέχνης του δρόμου.

Πριν βγω στο δρόμο, μια μέρα μια αληθινή πεταλούδα εμφανίστηκε και σκαρφάλωσε στο πινέλο μου. Ήταν ένα είδος αποκάλυψης, ξεκίνησα να βάζω πεταλούδες σε σπασμένους κορμούς δέντρων και διασταυρώσεις, κομματιασμένους τοίχους, ξεχασμένους χώρους αλλά και σε πολυσύχναστους δρόμους. Όλο και περισσότερο, μετά από αρκετούς μήνες, οι άνθρωποι άρχισαν να ζητάνε άσπρες πεταλούδες σε όλο τον κόσμο και ξεκίνησαν να το διαδίδουν στις πόλεις τους. Το πιο όμορφο πράγμα σε αυτό το project είναι ότι ο καθένας μετατρέπεται σε καλλιτέχνη με το να επιτρέπει στον εαυτό του να γίνεται μέρος αυτής της δημιουργικής διαδικασίας. Αυτή η πράξη αγάπης και αφοσίωσης με ενεργοποίησε σε πολλές κατευθύνσεις προκαλώντας μια μεγάλη ποικιλία επιδράσεων.  Σε σύντομο χρονικό διάστημα ξεκίνησα να ταξιδεύω σε άλλες χώρες με μια βαλίτσα γεμάτη πεταλούδες τις οποίες έδινα σε ανθρώπους που συναντούσα κατά τη διαδρομή μου.

Τον Μάρτιο του 2013 ένας συγγραφέας που ζει στη Σκωτία έγραψε το όνομα της τελευταίας του κόρης σε μια πεταλούδα και την έβαλε σε ένα δέντρο. Σύντομα κι άλλοι ξεκίνησαν να γράφουν τα ονόματα των προσώπων που είχαν χάσει σε ένα δέντρο μνήμης. Τώρα άτομα από όλο τον κόσμο στέλνουν τα ονόματα και τη θύμηση των δικών τους ανθρώπων που έχουν χάσει για να γραφτούν σε ένα τέτοιο δέντρο. Όλο αυτό επηρέασε βαθιά τη δουλειά μου. Οι άνθρωποι άρχισαν να μου αφηγούνται ιστορίες που ραγίζουν την καρδιά και αγγίζουν την ψυχή. Μοιράζονται όλο και πιο μεγάλα μυστικά τους μαζί με τη δουλειά μου. Για παράδειγμα, ένα ζευγάρι στο Παρίσι αποφάσισε να παντρευτεί περικυκλωμένο από άσπρες πεταλούδες και φανταζόταν τη γαμήλια τελετή σαν ένα παραμύθι. Ατομικά και συλλογικά, όλοι με βοηθούν να μεταδώσω την αγάπη παντού.

Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν συνεισφέρει σε αυτό. Πλέον αντάζομαι μια χώρα με πεταλούδες όπου δεν είμαστε αποξενωμένοι από τους εαυτούς μας και την κοινωνία μας, όπου έχουμε προβλήματα τα οποία όμως μπορούν να λυθούν μέσα από την αγάπη και την κατανόηση.

Αυτή την περίοδο η δουλειά μου με τις λευκές πεταλούδες έχει φτάσει σε 30 χώρες σε όλο τον κόσμο. Κι όλα αυτά με βασικό συστατικό την αγάπη και την ενότητα.

Παρακολουθήστε την πορεία του Milan Rai ανά τον κόσμο εδώ.