Μπορεί να έχει δημιουργήσει αξέχαστες στιγμές γυρνώντας πίσω στο χρόνο, ταξιδεύοντας στο διάστημα ή υμνώντας τον έρωτα, αλλά όταν το Χόλιγουντ γυρίζει την κάμερα στον εαυτό του βρίσκει πλούσιο έδαφος για να αφηγηθεί εξίσου συναρπαστικές ιστορίες, από το Τσάπλιν και το Εντ Γουντ μέχρι τον Ιπτάμενο Κροίσο και το Argo.
Στο πάνθεον των ταινιών για τα γυρίσματα ταινιών έρχεται να προστεθεί το The Disaster Artist του Τζέιμς Φράνκο, φρέσκο από τον πιο πρόσφατο θρίαμβο του σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή του στις Χρυσές Σφαίρες, όπου κέρδισε το βραβείο «Καλύτερου Ηθοποιού σε Κωμωδία», το οποίο έρχεται να προστεθεί στη λίστα με τις δεκάδες διακρίσεις του από ενώσεις κριτικών τους τελευταίους μήνες. Το παράδοξο με το The Disaster Artist, όμως, είναι ότι δεν καταπιάνεται με ένα χολιγουντιανό θρύλο ή κάποιο ιστορικό συμβάν του σινεμά, αλλά με τη βιογραφία του εκκεντρικού Τόμι Γουαϊζό, σκηνοθέτη του The Room, ενός αταξινόμητου καλτ ανοσιουργήματος του 2003 που, σαν Rocky Horror της προ-social media εποχής, απέκτησε από (ιντερνετικό) στόμα σε στόμα τη φήμη της «χειρότερης ταινίας όλων των εποχών».
Στις 25 Ιανουαρίου το ελληνικό κοινό θα παρακολουθήσει καρέ-καρέ πώς μέσα από την πιο αλλόκοτη παράκαμψη του αμερικάνικου ονείρου, ο πιο πολυάσχολος και ανήσυχος σούπερ σταρ της εποχής μας έφτασε στο career high του. Ως τότε, ορίστε μερικά tips που εγγυήθηκαν την επιτυχία του:
Μπορεί οι υποψιασμένοι (επώνυμοι και μη) να ανακάλυψαν το φαινόμενο του The Room εν τη γενέσει του, αλλά ο Τζέιμς Φράνκο συνειδητοποίησε την ύπαρξη και τη φήμη του με μεγάλη καθυστέρηση, αφού η πρώτη του επαφή ήρθε το 2004 με το βιβλίο του πρωταγωνιστή της ταινίας και στενού φίλου του Γουαϊζό, Γκρεγκ Σέστερο, The Disaster Artist: My Life Inside ‘The Room. Ο Φράνκο δεν είχε γνωρίσει καν τον Τζόνα Χιλ όταν εκείνος, ο Πολ Ραντ και ο Μάικλ Σέρα οργάνωναν ομαδικές εξορμήσεις στις μεταμεσονύκτιες προβολές της ταινίας, αλλά όταν χρόνια αργότερα διάβασε το βιβλίο, συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για την ιστορία που γεννήθηκε για να αφηγηθεί.
Και με αυτό εννοούμε όλους. Μπορεί οι εμπορικές ελπίδες μιας ταινίας με θέμα μια άγνωστη ταινία που συνοδεύεται από τον τίτλο της χειρότερης που έγινε ποτέ να ήταν θολές σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, αλλά η συμμετοχή μιας πλειάδας αναγνωρίσιμων διασημοτήτων που δηλώνουν γνήσιοι φανατικοί του The Room έδωσαν μια απρόσμενη ώθηση στο να πάρει το πράσινο φως το The Disaster Artist. Εκτός από τον Φράνκο, τον αδερφό του, Ντέιβ, και τον καλύτερό του φίλο, Σεθ Ρόγκεν, που πρωταγωνιστούν στην ταινία, στο all-star καστ περιλαμβάνονται η Άλισον Μπρι (Mad Men), ο Ζακ Έφρον (The Greatest Showman), η Σάρον Στόουν, η Μέλανι Γκρίφιθ, η Κρίστεν Μπελ (Ψυχρά κι Ανάποδα), ο Μπράιαν Κράνστον (Breaking Bad), ο Μπομπ Όντενκερκ (Bettter Call Saul), o Tζος Χάτσερσον (Αγώνες Πείνας) και οι σκηνοθέτες Τζαντ Άπατοου, Τζέι Τζέι Έιμπραμς και Κέβιν Σμιθ.
Το The Disaster Artist μπορεί να είναι μια από τις πιο αστείες κωμωδίες που θα δείτε φέτος, αλλά παρά το περιεχόμενό του που εύκολα κι αυτονόητα προσφέρεται για εμπαιγμό και γελοιοποίηση, τα γέλια που προσφέρει δεν προκύπτουν από το ρεσιτάλ ανικανότητας και αταλαντοσύνης των συντελεστών του The Room, αλλά από τη διασκεδαστική, γνήσια και γλυκόπικρη περιπέτεια δύο καλών φίλων με κοινό στόχο το όνειρο τόσων και τόσων σαν αυτούς: να πετύχουν στο Χόλιγουντ.
Κρυμμένος κάτω από το βασανιστικά λεπτομερές μακιγιάζ του, που χρειαζόταν 2,5 ώρες καθημερινής εφαρμογής, ο Τζέιμς Φράνκο δεν ήταν αντιμέτωπος μόνο με την πρόκληση της εξωτερικής ομοιότητάς του με τον Γουαϊζό, αλλά και με την ενσάρκωση ενός πραγματικά ιδιόρρυθμου και αινιγματικού ανθρώπου, με μια προφορά αγνώστου προελεύσεως, μια τάση για ατελείωτες εξιστορήσεις και εξομολογήσεις και μια αυτοαναφορικότητα που θολώνει τα όρια μεταξύ δημιουργήματος και δημιουργού. Ανάμεσα στις λήψεις, ο Φράνκο δεν εγκατέλειπε τον Γουαϊζό, συνεχίζοντας να μιλάει και να συμπεριφέρεται όπως εκείνος. Όπως φαίνεται, η επιτυχία της μεταμόρφωσής του μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ακόμα και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου σε λίγες μέρες.
Η ταινία είναι γεμάτη με μουσικές επιλογές που έχουμε συνηθίσει να χρησιμοποιούνται πλέον μόνο ειρωνικά, αλλά στο περιβάλλον του The Disaster Artist λειτουργούν τόσο οργανικά που δεν θα μας εξέπληττε αν ήταν το πραγματικό soundtrack του The Room, με αποκορύφωμα τη χρήση του “Never Gonna Give You Up” του Rick Astley, που ακούγεται νωρίς στην ταινία όταν οι δύο Φράνκο μιλούν για τα χολιγουντιανά τους όνειρα. Φυσικά το κομμάτι είναι από τα πρώτα και γνωστότερα ιντερνετικά memes, το rickrolling, και η παρουσία του στην ταινία τερματίζει το meta σε αμέτρητα επίπεδα. Κατά τη διάρκεια της ταινίας, ακούγονται και άλλα trashy party starters όπως το “Rhythm of the Night” των Corona, το “Can’t Get You Out Of My Head” της Kylie Minogue, το “Epic” των Faith No More και το “Good Vibrations” των Marky Mark and the Funky Bunch.
https://www.youtube.com/watch?v=3jZSGmW70oc
![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
