με πρόφτασε ο άνεμος σαν ξένο
κι εκείνη τρέμει μες στο καλοκαίρι

βαρούν τα μαύρα ρούχα ακόμα
κι απομένουν κάποιοι νόμοι να πατήσουμε

κάποια ψιθύρισε ένα ψέμα
θα ‘ναι η ισχύς της απαλότητας

τι ριψοκίνδυνη η γλώσσα μας
θα ‘ναι η ταραχή της τρυφερότητας

κάποιος έχασε το δρόμο του
οι υπόλοιποι ακόμα περπατούν

ξύπνημα δεύτερο δεν θα χαράξει

η λευκή σελίδα
λευκή σημαία μου

ή ο λόγος θα σωθεί ή το σώμα