Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για το απόλυτο viral των ημερών. Και καθόλου άδικα. O Donald Glover (δημιουργός της εξαιρετικής σειράς Atlanta) ως Childish Gambino κυκλοφόρησε στις 5 Μαΐου το τραγούδι “This Is America” μαζί με ένα βίντεο κλιπ σε σκηνοθεσία του Hiro Murai που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σε καλλιτεχνικό επίπεδο και ανατριχιαστική προσοχή στη λεπτομέρεια από μία ταινία αξιώσεων. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, μετράει ήδη 73 εκατομμύρια plays.
Γιατί όμως τόσο σούσουρο; Μα κυρίως για τον in your face τρόπο με τον οποίο καυτηριάζει το ζήτημα της οπλοκατοχής και της ασυδοσίας των αστυνομικών αρχών στη σημερινή κοινωνία του θεάματος. Αν μη τι άλλο αποτελεί την τελευταία ηχηρή απόδειξη ότι η ποπ μουσική μπορεί κατά περιπτώσεις να απομακρυνθεί από ένα σώνει και καλά αφελές bubblegum περιτύλιγμα.
Ζητήσαμε όμως και τη γνώμη ενός ειδικού: του παραγωγού και DJ, Jeff Gonzales
https://www.youtube.com/watch?v=VYOjWnS4cMY
Το “This Is America” είναι το καλύτερο βίντεο κλιπ κοινωνικού ραπ περιεχομένου που έχω δει τα τελευταία δέκα χρόνια. Έργο τέχνης. Έχει μέσα πολλά πράγματα που έχουν να κάνουν με την αφροαμερικάνικη κουλτούρα. Πέρα από τα περιστατικά βίας από τα πρόσφατα χρόνια, υπάρχουν αναφορές στο περιστατικό του Charleston Church. Έχουν κάνει πανέξυπνη δουλειά.
Το κομμάτι είναι άρτιο, κάνει ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνει. Δεν το «λιώνει» στους στίχους, είναι γρήγορο και εύστοχο. Χρησιμοποιεί το rhyme scheme που παίζει τώρα στην trap. Ο Childish Gambino το αξιοποίησε και του έδωσε κύρος. H κάθε λέξη στιχουργικά έχει κάποιο νόημα που παίρνει από το βίντεο.
Jeff Gonzalez
Δεν το λες και trap όμως γιατί από πίσω είναι όλο afro. Απλά έχει χρησιμοποιήσει τη μοντέρνα παραγωγή. Είναι genre από μόνο του αυτό. Είναι και δεν είναι χιπ χοπ. Είναι μοντέρνο αλλά έχει και κάτι παλιό. Είναι κοινωνικό αλλά το ακούς και θες να το χορέψεις. Έχει συμμετοχή στα φωνητικά από Young Thug, 21 Savage, Quavo, Slim Jxmmi των Rae Sremmurd και BlocBoy JB. και απλά δεν τους ακούς ποτέ, δεν έχουν γράψει κάτι. Έβαλε ο Gambino αυτούς τους συντελεστές για να εκμεταλλευτεί την δημοσιότητα των ονομάτων τους. Ήταν πανέξυπνο το ότι έξι πολύ μεγάλοι ράπερ έχουν συμμετοχή και δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα στο κομμάτι.
Το έβγαλε πρώτα στο Saturday Night Live και ακολούθησε μία μέρα μετά το βίντεο κλιπ, δεν έβγαλε το single και μετά από κάποιους μήνες το βίντεο κλιπ όπως συνηθίζεται. Είναι σαν μικρού μήκους ταινία. Αυτό που γίνεται στο background περνάει μηνύματα, σου τραβάει την προσοχή από αυτό που γίνεται μπροστά, που χορεύουν εκστασιασμένοι. Υπενθυμίζει ότι η Αμερική έχει φοβερή βία που την ξεχνάμε και τους μαύρους προτιμάμε να τους έχουμε να χορεύουν, αλλά όταν συμβαίνει κάποιο πρόβλημα, περνάει στο ντούκου, μέσα σε μία εβδομάδα ξεχάσαμε ότι στο Sandy Hook «έφαγαν» τόσους για παράδειγμα. Είναι πολύ βαθύ, δεν είναι απλά ένα ραπ τραγούδι.
Ο Gambino ήδη είχε ανέβει πολλά σκαλιά. Προσωπικά, με ενέπνευσε να κάτσω να το ψάξω παραπάνω, όχι μόνο στιχουργικά. Γιατί ο Gambino είναι ηθοποιός, μετράει τρελά αυτό. Όλη αυτή η ερμηνεία που κάνει στο βίντεο κλιπ, θέλει υποκριτική εκπαίδευση, από το βλέμμα μέχρι τη χορογραφία. Αυτό το πράγμα έχει άλλες πέντε τέχνες μέσα. Μετά από αυτό σκεφτόμουν ότι έπρεπε να πάω να κάνω μαθήματα σύγχρονου χορού ή υποκριτικής γιατί η σκηνική παρουσία είναι το άλλο 50%, δεν αρκεί πια να πιάνεις το μικρόφωνο. Στην εποχή του ίντερνετ, μετράει πολύ.
Έτσι όπως στήθηκε, δεν θα μπορούσε κατά τη γνώμη μου να το κάνει ο Kendrick Lamar. Για παράδειγμα το “Humble” του Lamar, που είναι τρομερό βίντεο κλιπ, είναι η μέρα με τη νύχτα. Έχει βασιστεί στο ότι έχει πολύ καλή σκηνοθεσία -και οι στίχοι είναι φανταστικοί γιατί είναι φανταστικός ράπερ. Αλλά ο ίδιος ο Kendrick δεν έχει μία τέτοια οπτική ερμηνεία να δώσει όπως ο Gambino. Φανταστικός ράπερ, ηθοποιός και μουσικός. Αυτό είναι ένα larger than life αποτέλεσμα.
Σαν κίνηση τον παγιώνει πολύ σοβαρά -για τους Αμερικανούς τουλάχιστον, γιατί δεν ξέρω κατά πόσο η Ελλάδα ή η Ευρώπη αντιλαμβάνεται κάτι τέτοιο- μέσα στα κινήματα που αφορούν τους έγχρωμους. Όλο αυτό ήταν ένα πολύ σοβαρό μήνυμα που δεν το είχε δείξει κανείς έτσι ποτέ, τόσο ήπια αλλά και «μες στη μούρη σου». Είναι larger than life.
