Στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, θα «βουτήξουν» στην Παρασκευή 24 Ιουλίου, οι Χειμερινοί Κολυμβητές. Το μακροβιότερο ελληνικό σχήμα, που συνεχίζει εδώ και πολλά χρόνια την χαρακτηριστική του διαδρομή, με απρόβλεπτες στροφές.
Ο Αργύρης Μπακιρτζής με την παρέα του από εκλεκτούς φίλους και μουσικούς, δίνει το καλοκαιρινό του ραντεβού με ένα πρόγραμμα εφ’ όλης της ύλης, τραγούδια από την 40χρονη παρουσία τους στη μουσική σκηνή με οκτώ δίσκους και άλλα ανέκδοτα.
Όποιος έχει «κολυμπήσει» με τους «Χειμερινούς Κολυμβητές» ξέρει ότι είναι κάτι παραπάνω από μια απλή συναυλία.
Λίγες μέρες πριν η Popaganda έστειλε μερικές ερωτήσεις στον Αργύρη Μπακιρτζή. Αυτός αποκρίθηκε αμέσως.
Πώς περάσατε στην καραντίνα; Φοβηθήκατε καθόλου; Καλά πέρασα. Είχα να κάνω πολλά και δεν εύρισκα χρόνο που τον βρήκα και πάλι λίγα πρόφτασα. Το πιο σημαντικό ο καλύτερος μπαξές που έχω κάνει, μικρός αλλά αποτελεσματικός, περίπου 3Χ8μ.
Υποτίθεται πως με την πανδημία, θα έβγαιναν τρομερά συμπεράσματα για την πορεία της ανθρωπότητας; Εσείς βγάλατε κανένα συμπέρασμα, πιστεύετε ότι θ’ αλλάξει κάτι; Θα πω κοινοτυπίες, όπως ότι χτυπάει το ίδιο πλούσιους και φτωχούς, η απληστία του πλούτου και της δύναμης που και οδηγεί σε τέτοιες καταστροφές και μας αφήνει αθωράκιστους, όπως εδώ που διέλυσαν το ΕΣΥ και ‘βάλαν δικά τους άσχετα παιδιά σε θέσεις ευθύνης κ.λπ., οπότε προτιμώ να μην παρασυρθώ.
Πώς περιμένετε το κοινό εξαιτίας και των συνθηκών; Θα είναι πιο οικογενειακά, θα δέχεστε παραγγελιές; Δεν περιμένω τίποτα. Άγνωστα νερά. Παραγγελίες, αν γίνεται μόνο παραγγελίες.
Κρύβεται κάποια φοβερή ιστορία για το πώς ξεκίνησαν οι Χειμερινοί Κολυμβητές; Σε μια τέτοια ερώτηση δεν μπορώ να αποφύγω να απαντήσω με μια ρήση του Μαξ Ζακόμπ που μου αρέσει να επαναλαμβάνω: «Ο ταξιδιώτης έπεσε νεκρός, χτυπημένος απ’ τη γραφικότητα».
Τι είχατε στο μυαλό σας όταν ξεκινούσατε; Πιστεύατε ότι θα τραβήξει η περιπέτεια για 40 χρόνια; Και πάλι, με δυο στίχους του Γιώργου Μουρέλου: «Τα πτώματά μας πολλαπλασιάστηκαν μέσα στα λόγια, μέσα στις σκέψεις, μέσα στις συνήθειες / Και τώρα εμείς περιμένουμε το θάνατο». Αποφεύγω τις σκέψεις που αναφέρετε.
Έχετε σκεφτεί πώς θα ήταν η ζωή σας αν δεν είχατε πάει ποτέ στην Καβάλα να εργαστείτε; Όχι. Δεν είχα λόγο να το σκεφτώ. Κάθε φορά, άλλα χάνεις, άλλα κερδίζεις.
Μας είχατε πει πριν πέντε χρόνια ότι ενδεχομένως να βγάλετε και νέους δίσκους; Aπό σχέδια άλλο τίποτα. Μας εμποδίζουν τα λεφτά που δεν υπάρχουν, οι τύποι που μας κοροϊδεύουν διακινώντας τη δουλειά μας στους σκοτεινούς δαιδάλους του διαδικτύου χωρίς δεκάρα αποζημίωση και πολλά άλλα παραπλήσια..
Μετά από 40 χρόνια πως σας φαίνεται όταν περιγράφουν τους Χειμερινούς Κολυμβητές που «έχουν αυτόν με την περίεργη φωνή», τη γνωστή «βελούδινη φωνή», όπως λέτε σε μια πρόζα σας; Εμένα τι να μου φανεί; Πουλάκια είναι και κελαϊδούν, πουλάκια είναι και λένε. Δεν το λέω περιπαικτικά.
Αν σας έβαζαν ένα σκληρό δίλημμα να διαλέξετε μεταξύ των ταινιών του Τσιώλη και τους Κολυμβητές, τι θα επιλέγατε; Αν πω Τσιώλης, θα προδώσω τον ίδιο τον Τσιώλη που με διάλεξε λόγω των Κολυμβητών. Οπότε, Κολυμβητές..
Θα ήθελα για το τέλος να σας ρωτήσω, η «Αρτζεντίνα» δεν θα έπρεπε να έχει και άλλο ένα κουπλέ τουλάχιστον; Οπωσδήποτε όχι. Ό,τι έχει να πει, το λέει και με το παραπάνω. Προφανώς σας αρέσει και δεν το χορταίνετε. Ξανακούστε το ή ακούστε μετά τη ¨Ρωμυλία».