500 λέξεις για την παράσταση: “Ευτυχισμένες μέρες στους Τεφρούς Κήπους”

Μια εντυπωσιακή παραγωγή και μια εξαιρετική συγγραφική και σκηνοθετική πρόταση αποτελεί η παράσταση με τον αινιγμματικό τίτλο Ευτυχισμένες μέρες στους Τεφρούς Κήπους που συνέγραψαν η Κάτια Γκουλιώνη, ο Νίκος Πάστρας και ο Άγγελος Φραντζής και σκηνοθετεί η Κάτια Γκουλιώνη. Μια παράσταση βασισμένη σε ένα εμβληματικό κείμενο -γνωστό για την εικόνα μιας γυναίκας μέσα σε έναν λόφο από άμμο που φαίνεται μόνο το κεφάλι της- τις Ευτυχισμένες μέρες του Samuel Becket και στο παράξενο και υποβλητικό ντοκιμαντέρ Grey Gardens των αδερφών Maysles, που αναφέρεται σε ένα αδιανόητο και αληθινό ζευγάρι μάνας και κόρης (ξεπεσμένες αριστοκράτες και συγγενείς της Τζάκυ Ω.) που κλειδώθηκαν για πάντα μέσα στην ερειπωμένη βίλα τους στα προάστια της Νέας Υόρκης, και έζησαν ως το τέλος με την αναπόληση των…ευτυχισμένων ημερών.

Η παράσταση αυτή είναι πολύ γενναία: με 8 γυναίκες, διαφόρων ηλικιών και τύπων, ακίνητες πίσω από ένα τραπέζι-πάτωμα και μάλιστα με σανίδες που αποσπούνται (ο θεατής τρέμει για το πότε θα γκρεμιστεί αυτό το σκηνικό), οι δημιουργοί του κάνουν μια απόπειρα να δοθούν οι συνεκδοχές τόσο του εγκλεισμού όσο και των λόγων που επινοεί το ανθρώπινο μυαλό για να παραμείνει τόσο ερμητικά κλειστό.

Γυναίκες αρχετυπικές, παραδομένες στην γλυκειά απελπισία της αιώνιας αναμονής, ξεκινούν, ξανά και ξανά την τελετουργία της ημέρας, με λεπτομέρεια ανατριχιαστική, για να περάσει ο βίος τους απαράλαχτα, μέρα με τη μέρα, μέσα στη συνάφεια των καιρών. Η συμπεριφορά κλινική, η ιδέα του άντρα, που εμφανίζεται που και που για «τεχνικά ζητήματα» στη σκηνή και παραπέμπει στο ενοχλητικό ντουέτο των Ευτυχισμένων Ημερών, αλλά και η νεαρή κοπέλα – ως σκιά μιας μνήμης της αθωότητας, βουτηγμένης ήδη σε αναμονές και επιθυμίες που δεν πρόκειται να εκπληρωθούν, κάνει την παράσταση να είναι μελαγχολική και τρυφερή, λεπτομερή και απόμακρη, μυθοπλασία και ντοκυμαντέρ, ανάλαφρη και ζοφερή.

Η περιγραφή ενός κόσμου όπου τίποτα δεν κινείται, ενός κόσμου η στον οποίο η ανθρώπινη ύπαρξη πάλλεται, όχι σε συγκρούσεις παθών και γεγονότων, αλλά στην απουσία αυτών, σε ένα κλειστό κύκλωμα αγωνίας παρασυρμένο στο παρελθόν, ενώ τα δέντρα, θηριώδη και εμβληματικά καραδοκούν πίσω από τα παράθυρα, δίνουν ένα μύνημα αναπάντεχο. It is all out there. Get out. Σήκω από τον καναπέ, από την καρέκλα από το σπίτι και διεκδίκησε κάτι στον παραγματικό κόσμο.

Σπάνια κάτι τόσο σκοτεινό μπορεί να προτείνει κάτι τόσο αισιόδοξο.

Ερμηνεύουν: Michele Valley, Λαρίσα Βέργου, Μαρία Εγγλεζάκη, Φωτεινή Καπελλάκη, Ρίτα Λυτού, Κατερίνα Μιχελή, Θανάσης Πετρόπουλος, Θάλεια Πρωτονοταρίου, Αρετή Σεϊνταρίδου, Αλεξάνδρα Χασάνι

Κείμενο: Κάτια Γκουλιώνη, Νίκος Πάστρας, Άγγελος Φραντζής
Σκηνοθεσία: Κάτια Γκουλιώνη
Σκηνογραφία: Θοδωρής Προδρομίδης
Κοστούμια: Κάτια Γκουλιώνη
Σχεδιασμός φωτισμού: Σοφία Αδαμοπούλου
Κατασκευή site: Δημήτρης Μαρλαγκούτσος

Αξίζει να σημειωθεί ένα παράλληλο project που «τρέχει» μαζί με την παράσταση: μια καταπληκτική ιστοσελίδα με υλικό εμπνευσμένο από την παράσταση και τα εκλπηκτικά βίντεο του γνωστού κινηματογραφιστή Άγγελου Φραντζή που συνυπογράφει και το θεατρικό κείμενο.

Θέατρο 104 – Ευμολπιδών 41 – Γκάζι, κάθε Δευτέρα και Τρίτη για 2 ακόμα εβδομάδες