Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
popaganda
popagandaΜΟΥΣΙΚΗ

20 Άλμπουμ για το 2019

Ο Παναγιώτης Μένεγος βγάζει μερικά πρόχειρα συμπεράσματα και διαλέγει τους δίσκους που θα θυμόμαστε απο το έτος 2019.
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή

Αν χρεάζεστε εισαγωγή, έχει άφθονη εδώ. Στην ανασκόπηση της δεκαετίας που συζητήσαμε την παρακμή του κόνσεπτ «λίστα με τα καλύτερα» και τη μόνη προϋπόθεση επιβίωσής του που είναι η στοιχειοθετημένη υποκειμενικότητα. 

Ό,τι ισχύει για μια δεκαετία, στην περίπτωσή μας 2010-19, ισχύει ακόμα περισσότερο και για μια χρονιά, το 2019 εν προκειμένω. Προτού περιηγηθείτε στην εικοσάδα των άλμπουμ που ξεχώρισα για πέρυσι, μάλλον θα συμφωνήσουμε ότι έλειψε ο δίσκος εκείνος με την καθολική αποδοχή ή ο δίσκος εκείνος που θα προκαλούσε τη μεγάλη συζήτηση. Ή αυτός ήταν το Norman Fucking Rockwell που ανέδειξε σε κάτι σαν «Πρωταθλήτρια της Χρονιάς» τη Lana Del Rey; Περνώντας την κι από τις τελευταίες πίστες καθολικής αναγνώρισης ακόμα και στα πιο highbrow ακροατήρια. 

Δεύτερο πρόσωπο της χρονιάς, άλλο ένα κορίτσι. Στην κυριολεξία. Η Billie Eilish (με την πολύτιμη συνδρομή του αδερφού της Finneas στην παραγωγή) έφερε έναν νέο pop αέρα πριν καν κλείσει τα 18 κι επικράτησε στα pop wars μιας χρονιάς φορτωμένης με κυκλοφορίες από Taylor Swift κι Arianna Grande που για κάποιο λόγο θεωρείται πια υποχρεωτικό να μας απασχολούν ιδιαίτερα ακόμα κι αν δεν είμαστε λογιστές πολυεθνικών δισκογραφικών ή streaming πλατφορμών. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον, κι ενδεικτικό της κατάστασης της βιομηχανίας σήμερα, ότι όλες αυτές οι pop stars έχουν διανύσει πολύ σύντομα μια διαδρομή «ποιοτικής» καθιέρωσης που στην Madonna, ας πούμε, πήρε σχεδόν 1.5 δεκαετία. Ήμασταν τότε πολύ επιφυλακτικοί ή σήμερα πολύ «εύκολοι»;

Ο Kanye το έριξε στο γκόσπελ, το hip hop συνέχισε να κρατά τα σκήπτρα βρίσκοντας την diversity queen του στο πρόσωπο της Lizzo (και την πιο ενδιαφέρουσα φωνή του σε εκείνο της Little Simz), ενώ indie κι electronica χρόνο με τον χρόνο συνιστούν όλο και πιο κατακερματισμένες σκηνές με άφθονη παραγωγή που δυσκολεύεται να παράξει εκτόπισμα. 

Στα δικά μας, η «κάποτε αγγλόφωνη σκηνή» πια τραγουδάει στα ελληνικά, κοιτάζοντας με αμηχανία την εγχώρια hip hop/trap έκρηξη. Δύο ταχυτήτων: από τη μία memes που γίνονται κομμάτια διαλύοντας ρεκόρ επισκέψεων στο YouTube κι από την άλλη μια υγιή «από τα κάτω» σκηνή που μιλάει γι’ αυτό που συμβαίνει γύρω μας, όχι πάντα αποφεύγοντας τον σκόπελο της εφηβικής γραφικότητας.

Όμως όλα αυτά και του χρόνου εδώ θα είμαστε να τα συζητάμε…

POP TODAY
popaganda
© ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ ΕΠΕ 2024 / All rights reserved
Διαβάζοντας την POPAGANDA αποδέχεστε την χρήση cookies.