Ένα διαφορετικό φεστιβάλ, σαν τις διοργανώτριες του, έλαβε χώρα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, στην πλατεία Κλαυθμώνος. Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, η ένωση Αφρικανών γυναικών έστειλε το μήνυμα της κατά του ρατσισμού μέσα από ένα φεστιβάλ με θέμα την ένωση όλων των λαών και τη γνωριμία με τον πολιτισμό τους.
Η πλατεία ομόρφυνε με πάγκους γεμάτους από χειροποίητες ξύλινες κατασκευές, είδη ομορφιάς και άλλα προϊόντα, πολύχρωμα ρούχα και νόστιμα φαγητά, όλα παραδοσιακά και φτιαγμένα από τα χέρια Αφρικανών γυναικών. Το κοινό είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει θεατρικές και μουσικές παραστάσεις, παραδοσιακούς αφρικάνικους χορούς και να συμμετάσχει σε συζητήσεις σχετικά με τον ρατσισμό.
«Ζωή χωρίς φόβο» ήταν το σύνθημα. Ζωή χωρίς τον φόβο του ρατσισμού, της βίας και της σύλληψης. Ζωή με ειρήνη, ομόνοια και αλληλεγγύη. Οι φωνές των μεταναστριών ακούστηκαν δυνατά. Μέσα από τον αγώνα τους, προσπαθούν να εξαλείψουν κάθε είδος ρατσιστικού μίσους και μισαλλοδοξίας, να σβήσουν το φόβο των θυμάτων και την απάθεια των τρίτων. «Θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά με τους Έλληνες. Ήρθαμε για μια καλύτερη ζωή εδώ. Δεν είμαστε όλοι οι μετανάστες εγκληματίες. Κακοί και καλοί άνθρωποι υπάρχουν σε κάθε χώρα, σε κάθε λαό«, υποστηρίζει η Αουόνα, μέλος της Ένωσης Αφρικανών γυναικών, που συνελήφθη και οδηγήθηκε σε τμήμα από ομάδα αστυνομικών, λίγο μετά το τέλος της παράστασης Όχι στον ρατσισμό από την κούνια, παρόλο που τους υπέδειξε όλα τα απαραίτητα έγγραφα για την νόμιμη παραμονή της στη χώρα. «Μας κράτησαν τρεις ώρες στο τμήμα μέχρι να εξακριβώσουν τη γνησιότητα τους. Είμαι εδώ, πάνω από 11 χρόνια και κάθε φορά η ίδια ταλαιπωρία.Γιατί;» μας λέει και αναρωτιέται γιατί το κράτος αντί να σέβεται και να προστατεύει τις ζωές των μεταναστών, τις παραβιάζει και της ευτελίζει.
«Ο λόγος που κάνουμε το φεστιβάλ εκτός από το να στείλουμε ένα μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας, είναι για να γνωρίσει ο κόσμος την κουλτούρα μας. Να καταλάβει πως αν και είμαστε διαφορετικοί, έχουμε καλές προθέσεις. Ότι μπορούμε να συνυπάρξουμε ειρηνικά.» Αυτό το αντιλαμβάνονται όσοι επισκέπτονται το φεστιβάλ, δείχνοντας παράλληλα και την υποστήριξη τους με το χαμόγελο και την θέληση τους να ενισχύσουν ενεργά τον αγώνα τους.
«Όπως τα λουλούδια με το διαφορετικό τους χρώμα δίνουν ομορφιά στη φύση, έτσι είναι και οι άνθρωποι. Φαντάσου πως θα ήταν αν υπήρχε στη φύση μόνο πράσινο.» Μας λέει και σηκώνεται από τη θέση της για να χαιρετήσει ένα ζευγάρι Έλληνες παλιούς της φίλους.
