Στα γρήγορα: Τέταρτος δίσκος για το project της Merrill Garbus που απαριθμεί και τον Nate Brenner ως δεύτερο μέλος στην 4AD και νεότερη δουλειά τους μετά το Nikki Nack του 2014.

Την ακούσαμε: “I use my white woman’s voice to tell stories of travels with African men” τραγουδά στο “Colonizer” η Merrill Garbus, η οποία πριν φτιάξει τον δίσκο μελέτησε για έξι μήνες τη θέση της ως λευκή στην κοινωνική δικαιοσύνη. Η δημιουργός χάνεται στιχουργικά μεταξύ συλλογικού προβληματισμού αλλά και ενδότερης προσωπικής ανησυχίας. Όλο αυτό μεταφράζεται μουσικά με μία indie pop βάση που ενισχύεται πότε από techno στοιχεία (“Honesty”, “Colonizer”), με ένα ντίσκο χορευτικό παιχνίδισμα άλλοτε πιο ήπιο, άλλοτε πιο έκδηλο (“Look At Your Hands”), αλλά και δύο γρήγορες αφρικανικές ρυθμικές αναλαμπές (“Hammer”, “Private Life”). Κι ολοκληρώνεται με τη φωνή της Garbus που άλλοτε υιοθετεί ένα soul νεύρο και άλλοτε κλείνει το μάτι στην Kate Bush (“Who Are You”). Προς το παρόν ξεχωρίζει ως η μάλλον πιο ενδιαφέρουσα indie κυκλοφορία του 2018 μαζί με το Songs Of Praise των Λονδρέζων Shame. Υπάρχουν όμως σοβαρές πιθανότητες σε κανένα δίμηνο να προσπαθούμε να στύψουμε το κεφάλι μας για το πώς ήταν και γιατί μας άρεσε ο δίσκος. 

Τρέξε μακριά: Αν με τα πολλά πολλά, βραχυκυκλώνεις.

Τ’ είπες τώρα; «Ακόμη κι όταν αποτυγχάνει, λέει κάτι για την εποχή στην οποία ζούμε». –The Guardian

Να τ’ αφήσω; 81/100 –Metacritic