![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
«H ανάδυση της εμφάνισης» – δύο συνώνυμα τα οποία ένας μεθοδικός της ερμηνευτικής προσέγγισης θα αντιλαμβανόταν κατευθείαν ότι υπηρετούν μια υπερρεαλιστική ιδέα. Θα ήταν (εύλογα) εξίσου εύστοχο να αναζητήσει κανείς κανόνες λογικής ενσωμάτωσης του τίτλου στο fashion installation που παρουσίασε για το φθινόπωρο-χειμώνα 2014-2015 ο δημιουργός Yiorgos Eleftheriades. Η σύνδεση τίτλου-περιεχομένου της επίδειξης πραγματοποιήθηκε επιτυχώς, με βασική ορίζουσα τον ανασχηματισμό μινιμαλιστικού υλικού με ιδιόρρυθμο layering και, απελευθερωτική μεν, εξευγενισμένή δε, συγχώνευση «αντιφατικών» υφασμάτων και υφών.
Περισσότερο δυναμικά “αντικείμενα τέχνης” παρά ενδύματα τα ρούχα που είδαμε πάνω σε κορίτσια και αγόρια υπέροχα ανέκφραστα και στατικά μπροστά απο ένα δαίδαλο μεταμοντέρνων αναφορών. Κλασικές φόρμες ποιοτικού tailoring σε πείσμα της πρωτοπορίας και ρηξικέλευθα props Ρωμαιοκαθολικά καπέλα cornette του 17ου αιώνα και αναδιαμορφωμένα bonnetes μιας μικρής ελίτ, μυημένης στο πνεύμα του Γιώργου Ελευθεριάδη.
Ο κάθε σχεδιαστής/καλλιτέχνης έχει πάντοτε να λύσει το πρόβλημα της σχέσης ανάμεσα στην ιδέα και στην έκφρασή της, αλλά είναι για μένα αναμφίβολο οτι με αυτή του την σκοτεινά σοφιστικέ κολεξιόν, ο Eleftheriades το κατάφερε, διατηρώντας συνάμα την σχεδιαστική του ταυτότητα και χωρίς ίχνος υπεροπτικής αδράνειας.
Περισσότερη μόδα εδώ.
