Στα γρήγορα: Τέταρτο album για τους Νεοϋορκέζους, τρία χρόνια μετά το Days of Abandon.
Την ακούσαμε: Ο δίσκος γράφτηκε όσο η σύζυγος του Kip Berman εγκυμονούσε και τα πελάγη ευτυχίας (αλλά και η ρεαλιστική αναησυχία) στα οποία πλέει ο μπροστιάρης της μπάντας είναι εμφανή. Με indie pop attitude και το κλείσιμο του ματιού στα 80s και μπάντες όπως οι Echo and The Bunnymen (να ‘ναι καλά τα «σύνθια» σαν να λέμε) αποδεικνύει ότι μπορείς να υμνείς την ώριμη αγάπη με την ίδια ζωντάνια και φρεσκάδα του νεανικού έρωτα. ““I wanted to die with you” που λέει κι ο Berman (“Anymore”). Άντε πες του όχι μετά.
Τρέξε μακριά: Αν δεν έχεις καν ακουστά τον στίχο “To die by your side is such a heavenly way to die”.
Τ’ είπες τώρα; «Το album εκρήγνυται με δροσερές και σφιχτοδεμένες αλλαγές, μελετημένες μελωδίες και όμορφα σπαρακτική στιχουργική, κάνοντάς το την αγορίστικη και ώριμη ανακάλυψη της αγάπης, της λαχτάρας και οτιδήποτε ενδιάμεσα.» –Paste
Να τ’ αφήσω; 71/100 –Metacritic
https://www.youtube.com/watch?v=4u-0RPO6Tws
