French gendarmes in Dammartin-en-Goele, north-east of Paris

«Ήμουν στο δρόμο για να πάω να πάρω την κόρη μου από το σχολείο. Οι δρόμοι ήταν κλειστοί. Δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου τόσους πολλούς αστυνομικούς. Άκουσα ξαφνικά τους πυροβολισμούς και πάγωσα. Θα μπορούσα να ήμουν κι εγώ μέσα στο τυπογραφείο», λέει ο Ανδρέας Τσαμίγκος που ζει στη Νταμαρτάν. Το σπίτι του βρίσκεται σχεδόν 200 μέτρα από το τυπογραφείο μέσα στο οποίο είχαν ταμπουρωθεί τα αδέρφια Κουασί που προκάλεσαν το μακελειό στο περιοδικό Charlie Hebdo. Συγκλονισμένος από όσα συνέβησαν, μιλάει στη Popaganda για τις δραματικές στιγμές που έζησε και όσα ακολούθησαν μέχρι τη μεγάλη πορεία χθες στο Παρίσι.

 Ανδρέας Τσαμίγκος

Ανδρέας Τσαμίγκος

«Είμαστε συντετριμμένοι. Δεν μπορώ ακόμη να πιστέψω πως είναι δυνατόν ο υπάλληλος της εταιρείας που ενημέρωνε την αστυνομία με μηνύματα από το κινητό του να είχε κρυφτεί σε ένα ντουλάπι για τόσες ώρες», αναφέρει προσθέτοντας ότι γνωρίζει τους ανθρώπους του τυπογραφείου. «Περνάω κάθε μέρα από εκεί. Είμαστε όλοι μια γειτονιά. Έβλεπα τα ελικόπτερα να πετούν. Τους αστυνομικούς να καραδοκούν. Ήταν πραγματικά σοκαριστικό. Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι. Η Γαλλία δεν έχει ξαναζήσει τέτοια γεγονότα».

Όπως μας διηγείται ο κ. Τσαμίγκος που ζει 22 χρόνια στη Γαλλία και εργάζεται σε σχολείο της περιοχής ως τεχνικός συντηρητής κτηρίων, η αστυνομία είχε δώσει εντολή στα σχολεία να κλείσουν από τις 10:00 το πρωί της Παρασκευής. «Μιλούσα με την κόρη μου στο τηλέφωνο. Μου έλεγε «Απαγορεύεται να έρθεις. Δεν μπορεί να πλησιάσει κανείς. Είναι πολύ επικίνδυνο, μπαμπά». Όμως, εκείνος βγήκε στο δρόμο θέλοντας να είναι δίπλα στο παιδί του. «Εκείνη τη στιγμή άλλαζαν το προσωπικό και έτσι κατάφερα να περάσω. Μέχρι να τελειώσει όλη αυτή η ιστορία όμως πέρασαν πολλές δραματικές ώρες. Λυπάμαι για ό,τι ζήσαμε. Γι’ αυτό πενθούμε κι εμείς για ό,τι έγινε στο περιοδικό. Και θα συνεχίσουμε να βγαίνουμε στους δρόμους για να σταματήσει η τρομοκρατία».