ΜΟΥΣΙΚΗ: Έχω πολύ περίεργη σχέση με τη μουσική. Υπάρχουν περίοδοι που δεν ακούω καθόλου – γιατί νιώθω ότι έχω αρκετή φασαρία και σκέψεις μέσα μου και νιώθω ότι με αποσυγκεντρώνει – και άλλες που κολλάω με κομμάτια αγαπημένα και τα ακούω εμμονικά. Μου αρέσει πολύ η jazz, με ταξιδεύει και πιο πολύ μου δημιουργεί χαρούμενη διάθεση, η κλασική μουσική με γαληνεύεθ και με γεμίζει με πολύ βαθιά αισθήματα. Λατρεύω ρετρό κομμάτια, ξένα και ελληνικά. Από εκεί και πέρα έχω πολλά αγαπημένα τραγούδια, άσχετα μεταξύ τους. Ένα αγαπημένο live ήταν των Tiger Lillies στο Λονδίνο και την προηγούμενη εβδομάδα στη Μαρίζα Ρίζου στο Σταυρό του Νότου plus, η οποία θα παίξει εκεί και τις επόμενες Παρασκευές του Φεβρουαρίου. Εκπληκτική!
ΒΙΒΛΙΑ: Τα βιβλία είναι το μεγάλο μου πάθος από μικρό παιδί μέχρι σήμερα. Ήταν και είναι το καταφύγιό μου. Νιώθω ότι δεν θα μου έφταναν ούτε δέκα ζωές για να διαβάσω όσο θα ήθελα. Η τσάντα και το κομοδίνο μου, είναι γεμάτα με αγαπημένα βιβλία. Θα διαλέξω μερικά από αυτά με πολύ δυσκολία και νιώθοντας ότι απιστώ απέναντι σε άλλα που δεν θα αναφέρω. Το Αρμαντέιλ του Ουίλκυ Κόλλινς, το οποίο, από την πολλή μας αγάπη, το διασκευάσαμε για το θέατρο με τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη και τον Λάζαρο Βαρτάνη. Η Μαντάμ Μποβαρύ του Φλωμπέρ, τα Ανεμοδαρμένα ύψη της Μπροντέ, ο Βέρθερος του Γκαίτε, ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκυ, η Ανατομία της μελαγχολίας του Ρόμπερτ Μπέρτον, ο Καλόγερος του Λιούις, η Κυρία με τις καμέλιες του Δουμάς.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Δυστυχώς τελευταία, λόγω τρομερού φόρτου εργασίας και κούρασης, δεν βλέπω καθόλου σινεμά. Μου αρέσει πολύ ο Χάνεκε, ο Τιμ Μπάρτον, ο Λαρς Φόν Τρίερ, ο Λιντς και άλλοι πολλοί. Έτσι πρόχειρα αν έπρεπε να αναφέρω δυο αγαπημένες ταινίες, θα ήταν το Mullholand drive του Λιντς και η Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού του Γκοντρί.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Δεν έχω ιδιαίτερη σχέση με το ίντερνετ. Όταν κάνω κάποια έρευνα το χρησιμοποιώ. Αναλόγως την περίοδο που διανύω. Αυτό που θα κάνω είναι να κοιτάξω τα mail μου και να μπω στο Facebook και πάλι όμως όχι εμμονικά, δεν θα μου έλειπε αν δεν το είχα.
ΣΠΟΡ: Δυστυχώς δεν έχω ιδιαίτερη αγάπη για τα σπορ. Μικρή έπαιζα βόλεϋ και μπάσκετ. Το μεγάλο μου απωθημένο είναι ο χορός και το μπαλέτο. Σαν παιδί ήθελα διακαώς να ασχοληθώ, αλλά οι γονείς μου δεν με άφηναν, αν και ήμουν άριστη μαθήτρια, για να μην παραμελήσω το σχολείο. Τα λάθη! Μου αρέσει και η yoga, κατά περιόδους ασχολούμαι.
TV: Εδώ και δυο χρόνια δεν έχω τηλεόραση. Κατεβάζω κάποιες σειρές και βλέπω κατά καιρούς. Μου αρέσουν πολύ το Game of thrones, το Penny Dreadful και το American Horror Story.
ΤΑΞΙΔΙ: Θα θυμάμαι πάντα το πρώτο ταξίδι που έκανα στο εξωτερικό. Ήταν ένας Δεκέμβριος στην Πράγα, με ένα πολύ ξεχωριστό για μένα πρόσωπο. Αγαπημένο ταξίδι επίσης ήταν και στην Αίγυπτο που ονειρευόμουν από μικρή -γιατί ανάμεσα στα άλλα ήθελα να γίνω Αιγυπτιολόγος. Θέλω πολύ να πάω στο Παρίσι, αλλά για έναν ακατανόητο λόγο, δεν το έχω κάνει. Νιώθω ότι έχω μια πολύ περίεργη και καρμική σχέση με αυτήν την πόλη.
ΤΩΡΑ: Αυτή την περίοδο παίζω στο Κρίμα που είναι πόρνη του Εθνικού θεάτρου, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Λιγνάδη, το οποίο τελειώνει αρχή Μάρτη. Κάνω πρόβες για τις Δούλες του Ζενέ, σε σκηνοθεσία του Μπρους Μάγιερς, πάλι για το Εθνικό. Και για ακόμα 4 Δευτέρες στο Rex, καταδύομαι στον σκοτεινό κόσμο του βικτωριανού μυθιστορήματος μυστηρίου, παίζοντας στο Αρμαντέιλ του Ουίλκυ Κόλλινς, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη.
