Ο Σχινιάς έχει μια αμμουδιά μήκους 4 χιλιομέτρων που ένα τυπικό σαββατοκύριακο του καλοκαιριού επισκέπτονται ένα εκατομμύριο άτομα, ένα απ’ τα μόνα τρία δάση με κουκουναριές στην Ελλάδα, ένα “Μέγα Έλος”, υδροβιότοπο με 176 είδη πτηνών, ένα είδος ψαριού που δε ζει πουθενά αλλού και μια κεραία του Ναυτικού ύψους 250 μέτρων.

Στο βόρειο άκρο της απέραντης παραλίας εμφανίζεται απότομα μια βραχώδης χερσόνησος, η Κυνοσούρα. Πέφτοντας κάθετα στην αμμουδιά, δημιουργεί μια σχεδόν ορθή γωνία με την ακτή κι έτσι μοιάζει κάπως με πέτρινο τοίχο που σταματάει το τοπίο. Στο παράξενα ήσυχο σημείο εκείνο, κοντά στην Κυνοσούρα, έχεις την εντύπωση πως μια ολόκληρη περιοχή τελειώνει. Κάποιοι αποκαλούν αυτό το σημείο “Το Τέλος”.

Εκεί βρίσκει κανείς τους χειμερινούς μήνες ένα μικρόκοσμο που μοιάζει ξεχασμένος: τέσσερις ταβέρνες πάνω στη θάλασσα, οι μισές κλειστές, μια φιλική συμμορία σκύλων, το βορειότερο κομμάτι του πευκοδάσους και χομπίστες που έρχονται να τρέξουν τα απογεύματα τα τηλεκατευθυνόμενα αμαξάκια τους στην άμμο. 

(Οι παρακάτω φωτογραφίες τραβήχτηκαν στο “Τέλος” αυτόν τον Δεκέμβρη).

_IMG_0383
_IMG_0402
_IMG_0468
_IMG_0474
_IMG_0472
_skoinias_tent
_IMG_0455
_IMG_0433
_niki3
_IMG_0507
_IMG_0510
_IMG_0483
_IMG_0487
_IMG_0496
_IMG_0426
_IMG_0430
_skoinias2
_IMG_0542
_IMG_0582
_IMG_0500
_IMG_0617
_IMG_0560
_IMG_0569
_IMG_0628
_IMG_0663
_IMG_0638
_IMG_0680
_IMG_0692
_keraia
_IMG_0709