Οι φθινοπωριάτικες βροχές έχουν τη μυρωδιά του βρασμένου κάστανου. Οι σταγόνες χτυπούν πάνω μας σαν σκάγια στο τζάμι, μυγάκια πνίγονται στα λούκια, ένας βρεγμένος σκύλος σέρνει στις λάσπες το παλτό του Φαμπρίτσιο κι αυτός, καθισμένος σε ένα κούτσουρο, ανυπόδητος, μόνο με παντελόνι, φανέλα, τιράντες και μαραμένο καπέλο, επιμένει να με αποκαλεί «ανιψιό».

   «Σε ικετεύω» λέει, «μπορούμε να..»

   «Όχι!» Απαντώ. «Δεν ξέρεις να παίζεις χαρτιά, τι περίμενες, ανόητε, έχω κερδίσει σοβαρούς παίκτες εγώ, προχθές του Ρενάτο ο γιός έχασε οκτώ χιλιάδες φιορίνια, έβαλε την κάπα του, έκανε πρόποση, και μετά πήγε να γκρεμιστεί από το καμπαναριό του Αγίου Βικέντιου – εγώ πέρασα τη νύχτα μου στη λοκάντα της Ρετρετά, πίνοντας με μέτρο, πάντα με μέτρο, χωρίζοντας τα κέρματα σε δεκάδες»

   «Έπρεπε να μου το πεις»

   «Με ξέρουν όλοι! Ούτε η τύχη, ούτε το ταλέντο σε έσωζαν, είμαι ο καλύτερος παίκτης της Ιταλίας! Σου επιστρέφω οκτώ φιορίνια, για να μην κλαις, αλλά εξαφανίσου τώρα, και μη με ξαναπείς ανιψιό»

   «Είμαι ο αδερφός της μητέρας σου!»

   «Και;»

   Ένας μουσικάντης βγαίνει από τον αχυρώνα. Καλεί εμένα και τον Φαμπρίτσιο προς το μέρος του – μια θεατρίνα που κρατά καλάθι γελά με το πεσμένο στις λάσπες παλτό. Καθόμαστε ανάμεσά τους, κάποιος ρίχνει στη πλάτη του Φαμπρίτσιο το λασπωμένο πανωφόρι, ο μουσικάντης παίζει με την τρομπέτα του βαριεστημένα λίγες νότες. Ο θιασάρχης, ένας άντρας με φακιδιασμένα χέρια στρέφεται προς τους αναγνώστες:

   Τιμώρησα τον Φαμπρίτσιο, τον πικο ανεύθυνο ηθοποιό του θιάσου μου, για το γεγονός ότι χθες, στο μέσο της παράστασης, κι ενώ όλα δούλευαν ρολόι, αντάλλαξε ύβρεις με έναν θεατή, έναν μισοπιωμένο που χασκογελούσε στις τελευταίες σειρές.

   Και τιμώρησα τον «ανιψιό» του, τον οξύθυμο Τζιοβάνι, για το γεγονός ότι υπερασπίστηκε τον πραγματικό του θείο, τον θεατή, που μετά τις ύβρεις και τους γέλωτες, έπεσε στα πόδια του Τζιοβάνι ζητώντας (ω μα τι θράσος!) από τον μαθητευόμενό μου να εγκαταλείψει σανίδι, τέχνη κι όλους εμάς τους «αγύρτες», (έτσι μας αποκάλεσε). Είθε, η βροχή να τους έβαλε μυαλό.  

Το βιβλίο του Δημήτρη Καρακίτσου «Βένουσμπεργκ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες.