Η Hannah αναζήτησε τη μεγάλη της αδελφή, την Kaitlin όταν ήλθε αντιμέτωπη με το θάνατο. Μία σφαίρα είχε μόλις διαπεράσει τον τοίχο της τάξης της και είχε τραυματίσει συμμαθήτρια της, όταν η 17χρονη αναζήτησε την 19χρονη αδελφή της, που εκείνη την ώρα ήταν στη δουλειά.
Στην αρχή, δοκίμασε να την πάρει τηλέφωνο -ούσα κρυμμένη κάτω από την έδρα του καθηγητή της. Δεν είχε όμως σήμα. Στη συνέχεια άρχισε τα γραπτά μηνύματα. Αντάλλαξαν 77 μέχρι να εμφανιστεί η αστυνομία και συλλάβει τον 19χρονο Donald Cruz. Εβδομήντα επτά μηνύματα που κάλυψαν τις πιο ευαίσθητες στιγμές στη ζωή τους, αυτές που δεν ήταν σίγουρες αν θα ξανασυναντηθούν. Μπορείτε να δείτε τον πανικό, το φόβο, αλλά και το πόσο αβοήθητοι ένιωσαν όσοι ήταν στο σχολείο.
Hannah: Kaitlin, είναι ένας δολοφόνος στο σχολείο. Δεν κάνω πλάκα. Σε παρακαλώ κάλεσε την αστυνομία. Πες τους να έλθουν στο Douglas
Kaitlin: Hannah τι; Είσαι σοβαρή τώρα;
Hannah: Kaitlin δεν κάνω πλάκα. Μόλις πέρασαν σφαίρες από τον τοίχο της τάξης μου και κάποιος τραυματίστηκε. Δεν κάνω πλάκα. Τηλεφώνησε στη μαμά και στον μπαμπά. Δεν έχω σήμα, αλλιώς θα τηλεφωνούσα εγώ. Δεν ξέρω πώς παίρνεις τα μηνύματα μου.
Kaitlin: Τηλεφωνώ τώρα στην αστυνομία και μετά στη μαμά και στον μπαμπά.
Hannah: Σε παρακαλώ κάντο. Ευχαριστώ.
Kaitlin: Σε αγαπώ τόσο πολύ.
Hannah: Φοβάμαι πολύ. Δεν μπορώ να τηλεφωνήσω. Σε αγαπώ. Δεν έχω σήμα.
Kaitlin: Ήλθε η αστυνομία; Τι συμβαίνει; Hannah στείλε μου μήνυμα
Hannah: Δεν ξέρω τι γίνεται. Επικρατεί ησυχία. Δεν ξέρω αν έφτασε η αστυνομία.
Kaitlin: Έχει σφραγιστεί το σχολείο;
Hannah: Νομίζω. Ακούω φωνές.
Kaitlin: Μίλησα με τον μπαμπά. Πήρε στην αστυνομία. Είναι καθ’ οδόν.
Hannah: Kaitlin φοβάμαι πάρα πολύ. Πες τους ότι τους αγαπώ πολύ.
Kaitlin: Hannah το ξέρουμε. Θα είσαι μια χαρά.
Hannah: Φοβάμαι πολύ.
Kaitlin: Το ξέρω. Ο μπαμπάς έρχεται στο σχολείο. Hannah συνέχισε σε παρακαλώ, να μου στέλνεις μηνύματα.
Hannah: Πες τους ότι τους αγαπώ.
Kaitlin: Τραυματίστηκε κάποιος άλλος; Κάποιος που να είναι στην τάξη σου τώρα;
Hannah: Μόνο ένα παιδί από την τάξη μου. Έπεσαν πολλές σφαίρες, απ’ όταν άρχισαν οι πυροβολισμοί, πριν οκτώ λεπτά.
Kaitlin: Πόσους άκουσες;
Hannah: Πολλούς.
Kaitlin: Είναι καλά ο συμμαθητής σου;
Hannah: Η αστυνομία είναι στο κτίριο.
Kaitlin: ΟΚ. Ποιος δέχθηκε τη σφαίρα; Έτρεξε πολύ αίμα; Πού τον χτύπησαν;
Hannah: Δεν ξέρω. Είναι κορίτσι και δεν είναι κοντά μου. Ξέρω μόνο ότι δέχθηκε σφαίρα.
Kaitlin: ΟΚ
Hannah: Είμαι τόσο τρομαγμένη. Είμαι κάτω απο την έδρα του καθηγητή. Ακούω την αστυνομία, απ’ έξω.
Kaitlin: Σε ποια τάξη είσαι; Σε ποιο κτίριο;
Hannah: Στην ιστορία του ολοκαυτώματος, στον πρώτο όροφο των πρωτοετών.
Kaitlin: ΟΚ, ωραία, ελπίζω πως θα είσαι στους πρώτους που θα βγουν έξω. Συνέχισε να στέλνεις μηνύματα.
Hannah: Θα το κάνω.
Kaitlin: O μπαμπάς μου είπε πως έφτασε στο σχολείο. Δεν μπορούμε να βρούμε τη μαμά.
Hannah: Συγγνώμη. Στέλνω μηνύματα σε εσένα και την Gabriella. Αφού έφτασε ο μπαμπάς, είναι ΟΚ.
Kaitlin: Ωωωω
Hannah: Φοβάμαι πάρα πολύ. Ακούω την αστυνομία στο διάδρομο.
Kaitlin: Ωραία. Θα σε βοηθήσουν.
Hannah: Φοβάμαι.
Kaitlin: Όλα θα πάνε καλά. Μπορείς να μου τηλεφωνήσεις; Hannah, μπορείς να μου τηλεφωνήσεις;
Hannah: Δεν έχω σήμα.
Kaitlin: Μα μου στέλνεις μηνύματα. Σε παρακαλώ δοκίμασε.
Hannah: Το σήμα μου δεν λειτουργεί σε Android.
Kaitlin: Τι; Μα έχω iPhone. Μιλάς με τον μπαμπά. Είσαι ασφαλής. Hannah στείλε μου μήνυμα. Σε βρήκε ο μπαμπάς;
Hannah: Ναι, είμαι με τον μπαμπά.
Kaitlin: Ωραία, θα έλθεις σπίτι τώρα. Σε αγαπώ τόσο. Ρώτα τον μπαμπά αν έρχεστε σπίτι;
Hannah: Ναι, είμαστε καθ’ οδόν.
Kaitlin: OK