Η Γαλλία μπορεί να περηφανεύεται για καλλιτέχνες σαν τον Panda Dub. Με τον δικό του μπασταρδεμένο dub ήχο, γεμάτο από στοιχεία reggae, house και techno έκανε αισθητή την παρουσία του στην έδρα του αιωνίου αντιπάλου φτιάχνοντας το όνομα του στην αντίστοιχη βρετανική σκηνή και δέκα χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση έχει ήδη γυρίσει τον πλανήτη στήνοντας μερικές από τις καλύτερες dub γιορτές. Στα πλαίσα της παρουσίασης της καινούργιας του δουλειάς με τίτλο The Lost Ship κατεβαίνει στην Αθήνα στις 21 Μαΐου και λίγο πριν γεμίσει τη σκηνή του Βοτανικού μιλήσαμε μαζί του.
Περάσανε πάνω από δέκα χρόνια από τότε που έκανες τα πρώτα σου μουσικά βήματα στη Λυόν. Θα μπορούσες τότε να περιμένεις πως στο μέλλον η μουσική σου θα ξέφευγε από τα στενά όρια της πόλης σου ή ακόμα και της χώρας σου; Όχι, σε καμία περίπτωση! Ποτέ δεν περίμενα να αρέσει η μουσική μου σε τόσο πολύ κόσμο. Τώρα όμως περιμένω να συνεχίσει να συμβαίνει αυτό και στο μέλλον!
Το καινούργιο άλμπουμ The Lost Ship, τι καινούργιο φέρνει σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές σας; Με το The Lost Ship θέλησα να πειραματιστώ πολύ περισσότερο με την dub, αλλά και την ηλεκτρονική μουσική πιο γενικά. Για πολλά χρόνια δούλευα πολύ γύρω από την house και την techno κι αυτά τα είδη με επηρέασαν θετικά για το νέο δίσκο. Ήθελα ανέκαθεν να πάω τις δυνατότητες μου ένα βήμα παραπέρα και να ψαχτώ περισσότερο μέσα στην dub.
Με ποιους καλλιτέχνες θα ήθελες να συνεργαστείς στο άμεσο μέλλον τώρα που το όνομά σου μπορεί να σταθεί δίπλα στα δικά τους; Κυρίως με τους High Tone, τους Stand High και τους OBF.
Την προηγούμενη φορά που βρέθηκες στην Ελλάδα η εμφάνισή σου στη Θεσσαλονίκη ήταν sold out με το κοινό να μιλάει για μια ξεχωριστή εμπειρία. Τι επιπλέον μπορούμε να περιμένουμε αυτή τη φορά στην Αθήνα; Οπωσδήποτε έχω εμπλουτίσει τις εμφανίσεις μου πάρα πολύ από την τελευταία φορά, αλλά θα απαντήσω με την εξής απλή φράση: Ελάτε και θα δείτε!
Το live σου υποστηρίζεται από τη γαλλική πρεσβεία. Πιστεύεις πως αυτή η συνεργασία αποτελεί βήμα προς την καθιέρωση μιας γενικότερης κουλτούρας συνεργασίας ανάμεσα στους καλλιτέχνες κι ανάλογους φορείς ώστε η μουσική που παράγεται στη Γαλλία να ταξιδεύει στο μέλλον ευκολότερα στο εξωτερικό; Η συνεργασία αυτή ουσιαστικά συνέβη με τη συμβολή του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα και όχι απευθείας από εμένα. Πρόκειται για μια συνεργασία χωρίς οικονομικά οφέλη, κι εγώ συμφωνώ με αυτή το σκεπτικό. Πιστεύω πως αυτού του τύπου οι συνεργασίες θα βοηθήσουν πολύ τους γάλλους καλλιτέχνες να δείξουν τη δουλειά τους σε περισσότερους ανθρώπους στο εξωτερικό και να βρουν απήχηση. Αλλά να ξεκαθαρίσω πως δε θα ήθελα να έχω κάποια αμοιβή από το κράτος, αυτό πρέπει να μείνει απ’ έξω. Πρέπει να μείνουμε ανεξάρτητοι.
Τέλος, ένα μήνυμα για τους έλληνες φίλους σου… Ας δώσουμε ραντεβού στις 20 και τις 21 Μαΐου, να γνωριστούμε, να πιούμε και να στήσουμε μια γιορτή μαζί!
https://youtu.be/eCgwjDdc7wA
![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
