Ορέστη Ανδρεαδάκη, γιατί οι Νύχτες Πρεμιέρας είναι φέτος πιο πολιτικές από ποτέ;

Η προπώληση των εισιτηρίων ξεκίνησε, αύριο 16/9 θα πραγματοποιηθεί η συνέντευξη τύπου και στις 23 Σεπτεμβρίου το 21^ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας θα γίνει η προβολή της εναρκτήριας ταινίας «Νιότη» του Πάολο Σορεντίνο. Σήμερα όμως ο Ορέστης Ανδρεαδάκης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, μιλάει αποκλειστικά στην Popaganda για την ενότητα «Ευρώπη Έτος Μηδέν» και το  αφιέρωμα στην τέχνη “Moving Future”.

Ορέστης Ανδρεαδάκης

Όσον αφορά την ενότητα ο Ορέστης διευκρινίζει: «Σε πολλά από τα φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας, στα 21 χρόνια που διεξάγεται, υπάρχει μια μικρή ενότητα ταινιών που προέρχεται από τα διάφορα τμήματα του φεστιβάλ και ασχολούνται με κάποιο κοινωνικό, πολιτικό ή καλλιτεχνικό θέμα το οποίο συζητιέται και απασχολεί τους δημιουργούς, τους θεατές κι εν γένει τους πολίτες. Η ενότητα αυτή προκύπτει σχεδόν μόνη της καθώς βλέπουμε τις ταινίες της χρονιάς. Φέτος λοιπόν πάρα πολλές από τις ταινίες που παρουσιάστηκαν σε μεγάλα φεστιβάλ ή που είναι να κυκλοφορήσουν τον επόμενο χειμώνα αναφέρονται στα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν την Ευρώπη αυτή τη χρονιά. Προβλήματα που έχουν αντανάκλαση και στην ελληνική και στην ευρωπαϊκή κρίση, μια κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και κρίση αξιών, πολιτισμού και ηθικής». Πώς όμως προέκυψαν οι συγκεκριμένες ταινίες που απαρτίζουν τη φετινή ενότητα;  «Οι ταινίες που θα προβληθούν σε αυτή την ενότητα ήρθαν, σχεδόν, μόνες τους σε εμάς. Παρακολουθώντας τις Κάννες, το Βερολίνο, και άλλα σημαντικά φεστιβάλ διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός ταινιών που μιλά γι’ αυτά τα θέματα: οικονομική κρίση, ανεργία, μετανάστευση, προσφυγικό, προβλήματα πρωτίστως πολιτισμού και ηθικής που αντιμετωπίζει κυρίως η ήπειρος μας, η Ευρώπη. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο “Νόμος της Αγοράς”, στις Κάννες ο Vincent Lindon κέρδισε το βραβείο ερμηνείας, ταινία που μας παρουσιάζει έναν άνθρωπο που απολύθηκε από τη δουλειά του και προσπαθεί να ξανακερδίσει τη χαμένη του αξιοπρέπεια. Στην ίδια λογική θα είναι και η ταινία λήξης του φεστιβάλ, που θα ανακοινωθεί στη συνέντευξη Τύπου. Έχω άλλωστε την αίσθηση ότι το 2015 θα είναι ένα έτος πολύ ιδιαίτερο, μια διακριτή ημερομηνία στην ιστορία της Ευρώπης».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ποια είναι τα «μουσικά» στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας;

Τι θα δούμε όμως σε ένα άλλο, εξίσου ενδιαφέρον, αφιέρωμα του Φεστιβάλ; «Το Moving Future είναι ένα κομμάτι του Φεστιβάλ, ένα αφιέρωμα στην τέχνη συγκεκριμένα, που έχει διάφορα κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο είναι οι 8 ταινίες που ζητήσαμε να διαλέξει ο Δημήτρης Αληθεινός, από τους πιο σημαντικούς Έλληνες εικαστικούς με σημαντική παρουσία στη διεθνή σκηνή. Με το λόγο του και το έργο παρεμβαίνει συχνά στα πράγματα, είναι άλλωστε δάσκαλος και είναι ο άνθρωπος που πέρσι είχε φτιάξει την αφίσα του φεστιβάλ, και στις Νύχτες Πρεμιέρας και στο Open Air. Μας προτείνει, μεταξύ άλλων. μια ταινία για τον φουτουρισμό, ένα από τα πιο παρεξηγημένα αλλά και πιο σημαντικά εικαστικά κινήματα, την ταινία “Βλέποντας τον Χόπερ” στην οποία 8 σκηνοθέτες καλούνται να μετουσιώσουν σε ισάριθμα φιλμάκια φημισμένους πίνακες του Έντουαρντ Χόπερ και την πρώτη ταινία της avant garde σκηνοθέτριας Αντουανέτας Αγγελίδη με τίτλο “Παραλλαγές στο ίδιο θέμα”. από τα σπουδαιότερα δείγματα της ελληνικής κινηματογραφικής πρωτοπορίας, ενώ πριν από την ταινία της Αγγελίδη θα προβληθεί η μικρή μήκους ταινία της Κωνσταντίνας Κοτζαμάνη “Yellow fieber”. Επίσης θα υπάρχει μια σειρά ταινιών μικρού μήκους που θα προβληθούν μαζί με τις ταινίες αυτές.

Κατάληψη-Αντίσταση-Παραγωγή

Το δεύτερο κεφάλαιο είναι η συνεργασία του φεστιβάλ με τον πολύ σημαντικό θεσμό της Μπιενάλε της Αθήνας 2015–2017 ΟΜΟΝΟΙΑ, η οποία παρουσιάζει στις 2 Οκτωβρίου στις 20.00 το κινηματογραφικό project των Ντάριο Ατζελίνι και Όλιβερ Ρέσλερ «Κατάληψη, Αντίσταση, Παραγωγή». Το project επικεντρώνεται στις εναλλακτικές οικονομίες ενώ αποτελείται από 3 μικρού μήκους ταινίες και η κάθε μία από αυτές παρουσιάζει ένα εργοστάσιο.

Το τρίτο κεφάλαιο έχει ως αφορμή το ότι για πρώτη φορά  στην ιστορία της, η έκθεση “Documenta 14” θα ξεπεράσει τα σύνορα του Κάσελ, την άνοιξη του 2017, και θα πραγματοποιηθεί σε δύο πόλεις ταυτόχρονα, στο Κάσελ και στην Αθήνα  με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Adam Szymczyk.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

10 κινηματογραφικές σκηνές που μας «άναψαν» (NSFW)

Γι’ αυτό το λόγο και για να ανοίξει έναν διάλογο με αυτό το σπουδαίο πολιτιστικό γεγονός που θα πραγματοποιηθεί και στην Αθήνα το Φεστιβάλ Κινηματογράφου επέλεξε να προβάλει ένα σπάνιο ντοκιμαντέρ για τη  Documenta 4 του 1968, τη τελευταία Documenta υπό την διεύθυνση του Arnold Bode και μιας από τις σπουδαιότερες Documenta που έχουν λάβει χώρα καθώς πραγματοποιήθηκε στο απόηχο των γεγονότων μιας τόσο σημαντικής, για την Ευρώπη, χρονιάς. Μετά την ολοκλήρωση της προβολής θα διεξαχθεί συζήτηση με τον Adam Szymczyk, καλλιτεχνικό διευθυντή της Documenta 14. Τέλος», καταλήγει ο Ορέστης, «η μυστική λέξη που κάθε χρόνο κρύβεται στο εικαστικό του Φεστιβάλ και φέτος θα αποκαλύπτεται μέσα από “μυστικά” installation σε διαφορετικά σημεία καθ’ όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ, από την εικαστικό Κλειώ Γκιζελή».

ΕΥΡΩΠΗ ΕΤΟΣ ΜΗΔΕΝ

[πανόραμα] HECTOR (Ην. Βασίλειο, 88’) Δ.Π. Σκηνοθεσία:  Τζέικ Γκάβιν

Σπαραχτικός ο Πίτερ Μάλαν στον ομότιτλο ρόλο του αποκομμένου από την οικογένειά του άστεγου, ο οποίος ξεκινά ένα πολυτάραχο ταξίδι από τη Σκοτία μέχρι το Λονδίνο για να προλάβει τα Χριστούγεννα σε ένα άσυλο. Το πληγωμένο παρελθόν του ξεδιπλώνεται μαεστρικά στα χέρια του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και το προσωπικό δράμα ανάγεται σε ένα ευρύτερο κοινωνικό που μας αφορά όλους.

[πρεμιέρες] LA LOI DU MARCHE / Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ (Γαλλία, 93’). Σκηνοθεσία: Στεφάν Μπριζέ

Συγκλονιστικό, ανατριχιαστικά επίκαιρο δραματικό θρίλερ πάνω στις παρενέργειες του απάνθρωπου «νόμου της αγοράς». Ως απολυμένος εργάτης που προσπαθεί απεγνωσμένα να ξαναβρεί δουλειά και να κερδίσει την αξιοπρέπειά του, ο Βενσάν Λιντόν συνθέτει την καλύτερη ανδρική ερμηνεία της χρονιάς και βραβεύεται θριαμβικά στις Κάννες.

 [πρεμιέρες] LA TETE HAUTE / ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ (Γαλλία, 120’). Σκηνοθεσία: Εμμανουέλ Μπερκό

Η οργισμένη και γεμάτη αδιέξοδα ενηλικίωση ενός ασυμβίβαστου εφήβου, με την ερμηνεία-αποκάλυψη του πρωτοεμφανιζόμενου Ροντ Παραντό. Προερχόμενος από έναν διαλυμένο γάμο και υπό την επιτήρηση μίας δικαστικού ανηλίκων (Κατρίν Ντενέβ) κι ενός αφοσιωμένου εκπαιδευτικού (Μπενουά Μαζιμέλ), το μικρό αγρίμι φλερτάρει διαρκώς με τα όρια, την παραβατικότητα και τελικά την τιμωρία. Η ταινία που εγκαινίασε το φετινό Φεστιβάλ Καννών.

Παρουσία του πρωταγωνιστή Ροντ Παραντό

[διεθνές διαγωνιστικό] YOU ’RE UGLY TOO / ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΟΣ (Ιρλανδία, 80’) Δ.Δ. Σκηνοθεσία: Μαρκ Νούναν

Θα φανταζόσασταν τον Μικροδάχτυλο του «Game of Thrones» ως ρεμάλι θείο με χρυσή καρδιά; Ο Έιντεν Γκίλεν υποδύεται τον κατάδικο που αποφυλακίζεται πρόωρα για να σταθεί στο πλευρό της έφηβης ανιψιάς του. Οι δυο τους εγκαθίστανται σ’ ένα τροχόσπιτο κάπου στην ιρλανδική επαρχία, και η ταραχώδης σχέση τους γίνεται αντικείμενο μιας δραμεντί γλυκόπικρης και θρασύτατης σαν τον τίτλο της.

Παρουσία του σκηνοθέτη

ΜOVING FUTURE

α) Ο Δημήτρης Αληθεινός επιλέγει 8 ταινίες για τη τέχνη:

1. Hopper Vu Par
2. Ιdeés fixes/ Diesirae (Παραλλαγές στο ίδιο θέμα) (1977)
3. Art/Life: The Futurism Revolution
4. Yellow Fieber (Kotzamani, short),
5. Here and the great Elsewhere (short)
6. HIPOPOTAMY (short)
7. Kaspar Jancis (3 shorts): Crocodile, Villa antropof, Piano
8. Spela Cadez (2 shorts): Liebeskrank, Boles 

HOPPER VU PAR / ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΟΠΕΡ (2013, Γαλλία, 48’). Σκηνοθεσία: Σόφι Φάινς, Ματιέ Αμαλρίκ, Μαρτέν Ντε Τουρά, Χάνες Στορ, Ντομινίκ Μπλαν, Σοφί Μπαρτ, Βαλερί Μρεζέν, Βαλερί Πιρσόν

Οκτώ Ευρωπαίοι σκηνοθέτες μετουσιώνουν σε ισάριθμα φιλμάκια φημισμένους πίνακες του Έντουαρντ Χόπερ, ο καθένας με το ξεχωριστό βλέμμα και τις ευαισθησίες του. Η απόλυτη επιστολή αγάπης σε έναν από τους κυριότερους εκπροσώπους του ρεαλισμού στην αμερικανική τέχνη.

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΣΠΑΡ ΓΙΑΝΣΙΣ (39’)

Επιλογή από τα έργα του τολμηρού εικονογράφου που απεικονίζουν την πορεία του ανάμεσα στο κόμικ και το animation. Απλοί άνθρωποι που κάνουν μεγάλα όνειρα πρωταγωνιστούν σε τρεις ιστορίες που ισορροπούν σουρεαλιστικά το χιούμορ και την ειρωνεία.

IDEES FIXES / DIES IRAE / ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ (1977, Γαλλία, 60’). Σκηνοθεσία: Αντουανέτα Αγγελίδη

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της αβάν γκαρντ δημιουργού πραγματεύεται τις αναπαραστάσεις του γυναικείου σώματος στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης προσεγγίζοντας το φύλο ως αισθητική κατασκευή και όχι ως φορέα κάποιας προδιαγραμμένης μοίρας. Από τα σπουδαιότερα δείγματα της ελληνικής κινηματογραφικής πρωτοπορίας.

YELLOW FIEBER (Ελλάδα, 15’). Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη

Η Αθήνα καλύπτεται απο μια περίεργη κίτρινη σκόνη. Στην αρχή όλοι πιστεύουν ότι είναι θειάφι, λίγες ώρες όμως μετά, ανέτειλε ο Κίτρινος Πυρετός. Η δημιουργός του πολυβραβευμένου «Washingtonia» παραδίδει ένα ακόμα εικαστικό  αριστούργημα. Προηγείται της κύριας προβολής

ART / LIFE: THE FUTURISM REVOLUTION  (2010, Ιταλία, 52’). Σκηνοθεσία: Λούκα Βερντόν

Ανέκδοτες αρχειακές πηγές και αναπαραστάσεις χαρακτηριστικών έργων συνθέτουν το πρώτο ντοκιμαντέρ για τον φουτουρισμό. Το ιταλικό κίνημα των αρχών του 20ου αιώνα που λάτρεψε την ταχύτητα και τις μηχανές και διακήρυξε ότι « ένα αυτοκίνητο είναι ωραιότερο από τη Νίκη της Σαμοθράκης».

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΤΗΣ ΣΠΕΛΑ ΚΑΝΤΕΖ (22’) Liebeskrank & Boles          

 HIPOPOTAMY (2014, Πολωνία, 13’). Σκηνοθεσία: Πιότρ Ντουμάλα

Γυμνές γυναίκες και παιδιά κολυμπούν σε ένα ποτάμι. Μέχρι που κάποια στιγμή μερικοί άνδρες, που τους παρακολουθούσαν κρυφά, αποφασίζουν να τους πλησιάσουν. Βίαια. Όπως ακριβώς κάνουν οι ιπποπόταμοι

HERE AND THE GREAT ELSEWHERE / Le grand ailleurs et le petit ici (2012, Καναδάς, 14’). Σκηνοθεσία: Μισέλ Λεμιέ

β) Στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας-Νύχτες Πρεμιέρας, η Μπιενάλε της Αθήνας 2015–2017 «ΟΜΟΝΟΙΑ» παρουσιάζει στις 02/10/2015 και ώρα 20.00 το κινηματογραφικό πρότζεκτ των Ντάριο Ατζελίνι και Όλιβερ Ρέσλερ, Κατάληψη, Αντίσταση, Παραγωγή (Occupy, Resist, Produce).

γ) Προβολή του ντοκιμαντέρ Documenta 4. Μετά την ολοκλήρωση της προβολής θα διεξαχθεί συζήτηση με τον Adam Szymczyk, καλλιτεχνικό διευθυντή της Documenta 14.