Ο Terry Gilliam, το νόημα της ζωής και μερικές υπέροχες κινηματογραφικές αφίσες

Ο φουτουριστικός κόσμος των 12 Πιθήκων  και του Μπραζίλ ολοκληρώνεται με την τελευταία ταινία του Terry Gilliam, Το Θεώρημα Μηδέν που κάνει πρεμιέρα απόψε, 24 Απριλίου, στις ελληνικές αίθουσες.

Ο ανήσυχος σκηνοθέτης, σαν πιστό πρώην μέλος των θρυλικών Monty Pyhton, επιστρατεύει το βρετανικό χιούμορ για να αρθρώσει όμως κάποια πολύ σοβαρά σχόλια. «Οι άνθρωποι δεν βρίσκονται πλέον πρόσωπο με πρόσωπο. Μας χωρίζουν όλους τα τηλέφωνα, τα καλώδια, τέτοια πράγματα. Για μένα είναι γελοίο, μας επιστρέφει σε μια πρωτόγονη μορφή, είναι μια συμπεριφορά μελισσών ή μυρμηγκιών που στέλνουν μεταξύ τους μηνύματα», δήλωσε ο σκηνοθέτης στο Βήμα. «Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω στ’ αλήθεια τι είναι το μέλλον. Μπορώ να κάνω μόνο υποθέσεις. Από την άλλη, το παρελθόν το ξέρουμε. Τα λάθη της ανθρωπότητας βρίσκονται εκεί. Το παρελθόν ίσως να μας δίνει ένα ίχνος για το μέλλον, όχι απαραιτήτως την απάντηση. Σε αυτή τη φάση της ζωής μας πραγματικά δεν ξέρω πού πηγαίνουμε, δεν ξέρω τι ακριβώς κάνει η νέα τεχνολογία. Μας δίνει περισσότερη δύναμη ή μας αποδυναμώνει εντελώς δίνοντάς μας την αυταπάτη της δύναμης;».

Το Θεώρημα Μηδέν  θα μπορούσε να περιγραφεί σαν μια πνευματώδης ταινία που σχολιάζει τον σύγχρονο, παρανοϊκό κόσμο με σατιρική διάθεση. Θα μπορούσε όμως να ιδωθεί και σαν μια ανησυχητική προφητεία για το μέλλον που επιφυλάσσεται στις ανθρώπινες σχέσεις. Στην οργουελική δυστοπία του μελλοντικού Λονδίνου, εγκλωβισμένου στο χάος της τεχνολογίας, όλα βρίσκονται υπό τη συνεχή παρακολούθηση του άγρυπνου πανοπτικού “Management”. Πρωταγωνιστής είναι ο εκκεντρικός και αντικοινωνικός Qohen Leth, που καλείται από τη «Διεύθυνση» (Matt Damon) να αξιοποιήσει την έφεσή του στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές για να λύσει το «Θεώρημα Μηδέν»: μια μαθηματική εξίσωση που θα καθορίσει αν η ζωή έχει πραγματικό νόημα. Όμως η πυρετώδης εργασία του Leth εμποδίζεται από τις επισκέψεις ανθρώπων που ο ίδιος αδυνατεί να εμπιστευτεί, όπως είναι η σαγηνευτική Barnsley (Mélanie Thierry) που τον προκαλεί με virtual sex, ο γιος της Διεύθυνσης (Lucas Hedges) που τον κατασκοπεύει και η ψηφιακή-ψυχαναλυτής Dr. Shrink Rom (Tilda Swinton).

Το ρόλο του Leth ενσαρκώνει ο Αυστριακός και διπλά βραβευμένος με Όσκαρ Christoph Waltz, αδιαμφισβήτητα ένας από τους πιο επιτυχημένους ηθοποιούς της τελευταίας πενταετίας μετά τις συνεργασίες του με τον Tarantino (Django Unchained, Inglourious Basterds). Το σενάριο είναι βασισμένο στo διήγημα Callτου Pat Rushin, καθηγητή δημιουργικής γραφής στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, ενώ στους παραγωγούς της ταινίας συγκαταλέγεται ο επίσης βραβευμένος με Όσκαρ Nicolas Chartier (The Hurt Locker, Dallas Buyers Club). Την διεύθυνση της φωτογραφίας έχει αναλάβει ο Nicola Pecorini, με τον οποίο ο Gilliam διατηρεί μια εξαιρετική συνεργασία ήδη από προηγούμενα έργα του, όπως το Fear and Loathing in Las Vegas.

«Το Θεώρημα Μηδέν είναι μια ιστορία με την οποία όλοι μπορούμε να ταυτιστούμε», εξηγεί ο Σπύρος Δαμιανάκης, επικεφαλής της νεοσύστατης εταιρίας διανομής Neo Films που με την τελευταία ταινία του Gilliam κάνει το πρώτο της βήμα στα ελληνικά πράγματα. «Ο Qohen δεν προσδοκεί την καινούργια μέρα – “Άλλη μια μέρα, άλλη μια μέρα” μονολογεί με δυσαρέσκεια όταν τον συναντάμε στην ταινία – λόγω της μονοτονίας στην καθημερινότητα και τη ζωή του: το πρωινό ξύπνημα, ο δρόμος για τη δουλειά, η απομονωμένη εργασία του σ’ ένα θάλαμο σαν μια “εργάτρια μέλισσα” όπως λέει κι ο ίδιος, η επιστροφή στο σπίτι, όπου θα κάτσει στον υπολογιστή του μέχρι να κοιμηθεί και να ξεκινήσει πάλι η επόμενη μέρα. Αλλά ο Qohen αναζητά κάτι περισσότερο από τη ζωή του, ένα “νόημα”. Νομίζω πως όλοι μας έτσι νιώθουμε κατα μία έννοια, και ο Gilliam με τον ιδιαίτερο τρόπο του προσπαθεί να αναζητήσει το νόημα της ζωής, επιτρέποντας στο θεατή να το ψάξει μαζί του αλλά και να συνεχίσει μόνος του, ώρες μετά το τέλος της ταινίας. Βέβαια, η ταινία είναι Gilliam –  σίγουρα κάποιοι θα τη λατρέψουν και κάποιοι όχι».

Τις καταπληκτικές αφίσες για το φιλμ έφτιαξε το, πρόσφατα βραβευμένο με ΕΒΓΕ, δημιουργικό γραφείο Bob Studio.