accuse-finger-pointing

Ούτε ένα λεπτό πλήξης δεν έχουμε γνωρίσει από τις εκλογές και μετά, καθώς οι εξελίξεις τρέχουν και η νέα κυβέρνηση εφαρμόζει με το καλημέρα το δόγμα «θα σας τσακίσουμε στους συμβολισμούς» (κατά το «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα»). Η Καισαριανή, ο πολιτικός όρκος, οι γραβάτες που λάμπουν (σα φωτεινά ολογράμματα Δυτικής αγχόνης, όπως τις εκλαμβάνουν στο Ιράν) διά της απουσίας τους, τα κάγκελα εκτός περιστυλίου της Βουλής, οι πορείες δίχως ΜΑΤ, το casual performance του Υπουργού Οικονομικών σε εντός και εκτός έδρας διαπραγματευτικές πίστες. Αναμενόμενα λίγο – πολύ όλ’ αυτά, αναμενόμενη και η ραγδαία εξέλιξη του Γιάνη Βαρουφάκη σε international media darling από τη στιγμή που πρόκειται για τόσο εξωστρέφη και ιδιοσυγκρασιακά μπον βιβέρ καρατερίστα (νάρκισσος και συναφή τ΄ακούω βερεσέ, πιο ακατανόητα νάρκισσος από τον Βενιζέλο πεθαίνεις, για να το θέσουμε σε αργκό social media). 

Μ’ ενοχλεί μόνο η σφαγή του ενός από τα δίδυμα ν στο μικρό του όνομα (ο Μπαμπινιώτης που φαγώθηκε να ρημάξει όλα τα διπλά σύμφωνα επικροτεί, υποθέτω), χειρονομία ακραίου εστετισμού που δε συνάδει με κοινωνικό / αριστερό προφίλ. Όσο για το ντύσιμο του σε επίσημες και κρίσιμες περιστάσεις, θα ήμουν ο τελευταίος που θα είχα πρόβλημα, από τη στιγμή που ψήφισα τον Ψαριανό, που αν ανοίξεις την ντουλάπα του ενδεχομένως θα βρεις μια σειρά από πέτσινα μαύρα γιλέκα σε παράταξη, όπως είχε τα μαύρα Armani κουστούμια ο Μίκι Ρουρκ στις 9 1/2 εβομάδες. Σημαντική παρένθεση:  Αναφέρομαι στον Ψαριανό ως case study πολιτευτή που «διχάζει», τον εκτιμώ πάντως πολύ περισσότερο από τη στιγμή που μπήκε στη Βουλή και μετά, και δεν κατανοώ καθόλου όσους τον εγκαλούν ως καιροσκόπο, κωλοτούμπα (αυτό τον όρο νομίζω τον κάψαμε οριστικά) και προδότη κάποιου αφηρημένου αντιεξουσιαστικού οράματος. Κι εγώ κωλοτούμπας λοιπόν αφού έχω ψηφίσει τους σχηματισμούς με τους οποίους εξελέγη (Συνασπισμό προ – ΔΗΜ.ΑΡ., ΔΗΜ.ΑΡ., Ποτάμι), επειδή δεν μου κάθονταν καλά στο στομάχι συγκεκριμένες ιδεολογικές τασεις που επικράτησαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχω αυτό το δικαίωμα, χωρίς να με αποκαλούν διάφοροι ενθουσιώδεις κομισάριοι, γερμανοτσολιά, ραγιά, ακόμα και φασίστα (άκου ρε φίλε θράσος); 

Αύριο – μεθαύριο όμως  που θα πρέπει να περάσουν κοινωνικά / ανθρωπιστικά νομοσχέδια όπως για την παραχώρηση ιθαγένειας, και θα τσινάνε τα ακροδεξιά μουλάρια που φιλοξενεί η κυβέρνηση, θα τα υπερψηφίσουν οι προσκυνημένοι φιλελέδες / σοσιαλδημοκράτες. 

Και επίσης, δεν έχω το δικαίωμα να διαμαρτύρομαι εντόνως για την τοποθέτηση στα Υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών, καραμπινάτων αντι-ευρωπαιστών, για να πούμε τον πιο επιεική χαρακτηρισμό; Αυτός κι αν είναι κραυγαλέος και δυσοίωνος συμβολισμός. Παρατηρούσα μάλιστα πολλούς φίλους να πανηγύριζουν για τον κ.Μπαλτά φερ’ειπείν στο Παιδείας, την ώρα που έμοιαζε να στήνεται ριζική και πραξικοπηματική σχεδόν, αλλαγή εξωτερικής πολιτικής, για να μην πούμε η θεωρία των άκρων στην εξουσία και πέσει κράξιμο από τις διάφορες λαικές επιτροπές που έχουν αυθορμήτως συσταθεί, χρησιμοποιούν τη ρητορική του απέθαντου αυριανισμού και επιτρέπουν συνειρμούς ολοκληρωτικών καθεστώτων. Αύριο – μεθαύριο όμως που θα πρέπει να περάσουν κοινωνικά / ανθρωπιστικά νομοσχέδια όπως για την παραχώρηση ιθαγένειας, και θα τσινάνε τα ακροδεξιά μουλάρια που φιλοξενεί η κυβέρνηση, θα τα υπερψηφίσουν οι προσκυνημένοι φιλελέδες / σοσιαλδημοκράτες.  Αλλιώς αυτοαναφλέγονται κι αυτοί και τότε εγκαταλείπουμε όλοι μαζί το κτίριο, την ώρα που καραδοκούν να αναλάβουν δράση οι εγκληματίες της Χ.Α