olympic-airways-domenikos-fosphotos-popaganda

Boeing 737-400, Boeing 747-200, Αερολιμένας Ελληνικό, Απρίλιος 2009, Γεράσιμος Δομένικος

Η Κομισιόν είχε απαγορεύσει, το 2011 να συμβεί το μοιραίο, αλλά, πεπρωμένο-φυγείν-αδύνατο κλπ. Το στόρι μοιάζει σαν τηλεοπτικό σήριαλ με διάρκεια σαράντα και πλέον ετών. H Ολυμπιακή Αεροπορία, μια οικογένεια Waltons των αιθέρων, η Ωραία Ελένη του Αριστοτέλη Ωνάση. Μόνο που με τα χρόνια εξελίχθηκε σε Ωραία Κοιμωμένη. Ενδεικτικές (ή εμβληματικές) στιγμές:  Απρίλιος του 1957 και υπογραφή συμφωνίας Ελληνικού Κράτους αποκλειστικής εκμετάλλευσης των αεροπορικών συγκοινωνιών της χώρας με τον ΑΩ. Ενας κύκλος (δαχτυλίδι) τοποθετείται  επιπλέον στο λογότυπο για να μην υπάρχει πρόβλημα με τους τύπους της ΔΟΕ (των Ολυμπιακών Αγώνων) και από πέντε γίνονται έξι (αρχικά έμοιαζε με το σήμα της Audi συνδυαζόμενο με κάτι σαν πτηνό-γερανό της JAL τοποθετώντας τα σε κάθετη διάταξη). Η πρώτη θέση τρώει με ασημένια μαχαιροπήρουνα σκανδιναβικού design, σημαντικοί μόδιστροι ράβουν στολές εν ήδη collection, το ανατολικό αεροδρόμιο του Ελληνικού κτίζεται από τον Saarinen και η δεκαετία του ’60 κυλάει σαν όνειρο, η ΟΑ είναι το Μαγικό Χαλί του Αρίστου. Αρχές του ’70 όμως οι θεοί – τα ίδια τα αεροπλάνα που έφεραν τα ονόματά τους – θύμωσαν πολύ. Ο μονάκριβός του Αλέξανδρος σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα (βλ. θεωρία συνωμοσίας: δολοφονείται). Το σάουντρακ γίνεται πένθιμο. Μήνες μετά, ο Ω την πουλάει πίσω στο κράτος, η χούντα μετά τα γεγονότα του Νοεμβρη του ’73 ξεπουλάει κι αυτή κάτι (την Κύπρο) και το καλοκαίρι του ’74 στο Ελληνικό προσγειώνεται αντί για τανκς ένα άλλο αεροσκάφος από της Ολυμπιακής. Ο Αριστοτέλης παραδίνεται και αναχωρεί για τους ουρανούς. Και η γενιά του Πολυτεχνείου ξεκινάει στα επόμενα χρόνια (aka Μεταπολίτευση) ομαδικό, σχεδόν μανιακό και ανέξοδο check-in. Φρενήρη (φαινομενικά όπως απέδειξαν τα ελείμματα) ανάπτυξη τη δεκαετία του ’80 από το PasokTotal με διαλείμματα για τις (απαραίτητες) απεργίες. 35 μέρες το 77-78, παρατεταμένες 86, 87, 89 , και η Εταιρία των Πέντε Ηπείρων κατέληξε των πέντε δαχτύλων. Κορωνίδα, το «νεύμα» σε μια ξανθιά πρώην αεροσυνοδό και μετέπειτα (για λίγο είναι αλήθεια) Πρώτη Κυρία άμα τη αφίξει του «λαβωμένου» γιού και πατέρα Πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου στο «κεφαλόσκαλο» αεροσκάφους του εθνικού μας Αερομεταφορέα. Το Ημερολογιο γράφει 22/10/1988. Σήμερα αφού χύθηκε το «καρτούτσο» ενός αιώνα στο ποτάμι του χρόνου, ή κληρονόμος Olympic Air, έπειτα από τους απαραίτητους λαοφιλείς λεονταρισμούς του Mr MIG, η κακιά πεθερά Κομισιόν απεφάνθη καταφατικά και έδωσε την ευχή της στα παιδιά του Αιγέα και της Ολυμπιακής να στήσουν το σπιτικό τους. Μοναδική παραφωνία το δαχτυλίδι που είναι πράσινο-μπλε μαρέν κι όχι χρυσό. Ευτυχώς, χρυσή είναι η κληρονομιά του Σμυρνιού με το όνομα του γιου του,  Αλέξανδρου Ωνάση όπου και «στεγάζεται» σε ασφαλές κτίριο. Συγγρού 107 (Στέγη Γραμμάτων κ΄Τεχνών).