![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
Κ Α Τ Ω Σ Τ Ο Ν Υ Π Ν Ο
του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου
Όταν καμιά φορά η φωτιά κοιμάται
Ανθίζει ο κήπος πέλματα
Τα φύλλα υπάκουα στη ρίζα δεν ριγούν
Πράσινο ανθίζουν τα στεκάμενα νερά
Όταν καμιά φορά η φωτιά
Χορτάσει η γλώσσα της και γείρει
Γυμνή μέσα στο ξύλο να πλαγιάσει
Πώς είναι τότε το σεντόνι δροσερό
Η μαύρη φλόγα αυτή του ονείρου το σεντόνι
Το μαύρο δέρμα αυτό του ύπνου το σεντόνι
Πάνω στο σώμα απλώνεται ένας λόφος
Πού στην κορφή του η χλόη κυματίζει
Όταν καμιά φορά
