![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
Το indie gaming έχει τη δική του χάρη και μαζί μ’ αυτή, την αξιοθαύμαστη ικανότητα να προσεγγίζει κάθε είδους κοινό, μαγνητίζοντας το ενδιαφέρον του. Όσο «εξαρτημένος» κι αν είναι κανείς από τα ΑΑΑ blockbusters, τις υπερπαραγωγές των εκατομμυρίων, δεν γίνεται να μη σκύψει με ενδιαφέρον πάνω από τις εναλλακτικές δημιουργίες προικισμένων developers που μπορεί να μην είναι φτιαγμένες με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, διαθέτουν όμως μπόλικη αγάπη και μεράκι.
Την προηγούμενη εβδομάδα στο Λονδίνο έλαβε χώρα η EGX Rezzed 2017, μία από τις δύο εκθέσεις που διοργανώνει η EGX στο Ηνωμένο Βασίλειο κι αν το κυρίως event του Μπέρμιγχαμ είναι αυτό στο οποίο δίνουν το «παρών» όλοι οι μεγάλοι παίκτες του χώρου, αυτό της πρωτεύουσας έχει εξελιχθεί στη «γιορτή του indie gaming», προσελκύοντας χρόνο με τον χρόνο έναν σεβαστό αριθμό από indie developers, studios και εκδότες που παρουσιάζουν τα… επιτεύγματά τους.
Η Popaganda βρέθηκε στο Tobacco Dock, έπαιξε τα πιο «φευγάτα» indie games των 2016 & 2017 και σας τα μεταφέρει ένα προς ένα. Ψάξτε τα. Αξίζει τον κόπο.
Prison Architect
Μετά το Theme Hospital που δημιουργούσατε και διαχειριζόσασταν ένα νοσοκομείο, το SimCity που κάνατε το ίδιο με μια πόλη, το Theme Park που σας έδινε ένα λούνα παρκ και το Gangsters που σας ανέθετε τη διοίκηση μιας φαμίλιας, το Prison Architect θα σας τοποθετήσει στη θέση του επικεφαλής φυλακών! Ενδιαφέρον κόνσεπτ και εξαιρετική υλοποίηση. Κατά τα άλλα κωλοδουλειά αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει…
Scanner Sombre
Ένα παιχνίδι σωστή ωδή στον μινιμαλισμό. Ξεκινάτε με έναν σαρωτή υπερύθρων ανά χείρας σε ένα κατάμαυρο περιβάλλον. Για να βρείτε τον δρόμο σας θα πρέπει να σκανάρετε τα πάντα και κάπως έτσι θα αρχίσει να παίρνει χρώμα ο κόσμος γύρω σας. Ο τρόπος που συντίθεται και παίρνει σχήμα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι το κάτι άλλο από αισθητικής πλευράς, ανοίγοντάς σας παράλληλα τον δρόμο για το επόμενο βήμα. Αλήθεια, εκείνη η φιγούρα τι κοιτούσε…;
Serial Cleaner
«Ένας μανιακός νεαρός εισέβαλε στο κτήριο και σε κατάσταση αμόκ άρχισε να καθαρίζει… ό,τι έβρισκε». Θα μπορούσε να είναι εκ των κλισέ του αστυνομικού ρεπορτάζ, όμως δεν είναι. Πρόκειται για το κόνσεπτ του Serial Cleaner, ενός παιχνιδιού με αισθητική που παραπέμπει σε ταινία των 70s. Ο παίκτης έχει τον ρόλο ενός καθαριστή που «γυαλίζει» σκηνές εγκλημάτων, αφαιρώντας λεκέδες, σβήνοντας αποτυπώματα και εξαφανίζοντας φονικά όπλα! Χα.
The Town of Light
Στις 12 Μαρτίου του 1938, η Renee, ένα κορίτσι 16 ετών, χάθηκε για πάντα από τον κόσμο, χωρίς να έχει βρει ποτέ τη θέση της σε αυτόν. Η έκθεση της αστυνομίας έκανε λόγο για κίνδυνο για την ίδια αλλά και την κοινωνία και επικαλούμενη ένα δημόσιο σκάνδαλο, ενέκρινε τον εγκλεισμό της σε άσυλο. Μια ανατριχιαστική ιστορία που εκτυλίσσεται μέσω flashbacks και ένα αξιέπαινο ψυχολογικό θρίλερ για γερά νεύρα.
Blackwood Crossing
Ένα adventure πρώτου προσώπου, μια γεμάτη συγκινήσεις ιστορία που περιστρέφεται γύρω από τη σχέση των Scarlett και Finn, δύο ορφανών αδελφιών. Ένα ταξίδι που εστιάζει στην αγάπη, τη ζωή και την απώλεια μέσα από ένα δυνατό στόρι, χαριτωμένα γραφικά και ερμηνείες που αργά ή γρήγορα θα σας κάνουν να δακρύσετε. Για πού το έχει βάλει το τρένο; Και ποια είναι η μυστηριώδης φιγούρα που συναντούν τα αδέρφια; Δημιουργημένο από την PaperSeven στη Unity.
Yooka-Laylee
Πιθανότατα ο πιο γνωστός τίτλος της λίστας, το Yooka-Laylee αποτελεί δημιούργημα της Playtonic Games και κυκλοφορία της Team17, της εταιρείας που μας χάρισε στο παρελθόν τα Worms. Platformer που θυμίζει αρκετά σαν στυλ το Banjo-Kazooie, κάτι αναμενόμενο μιας και αρκετοί εκ των δημιουργών του είναι πρώην μέλη της Rare. Ο τίτλος αν και θυμίζει το γνωστό όργανο (γιουκαλίλι ή ουκουλέλε) προκύπτει από τα ονόματα των δύο πρωταγωνιστών, Yooka και Laylee.
Let Them Come
To Let Them Come είναι ένα shoot ‘em up που ξεχωρίζει για τους φρενήρεις ρυθμούς του καθώς προς το μέρος του παίκτη εφορμούν ορδές εξωγήινων όντων απαιτώντας από εκείνον ταχύτητα στη σκέψη και την εκτέλεση. Είναι από τους τίτλους “easy to learn, difficult to master” με τα boss battles ειδικά να είναι εξαιρετικά απαιτητικά. Διαθέτει leaderboards για online «κονταροχτυπήματα», αν και εμάς αυτή που μας κέρδισε ήταν η pixel style αισθητική του.
