Η Μαίριλυν, του Θωμά Γκόρπα

Η  Μ Α Ι Ρ Ι Λ Υ Ν

του Θωμά Γκόρπα

Μαζί με σε θυμάμαι και τον Μπελογιάννη.

Το σώμα μου είχε την παγκόσμια θέα

το σώμα σου φιλοξενούσε την παγκόσμια αγωνία

το σώμα σου το κάναμε γινάτι και ταμπούρι

το σώμα σου αγαπημένη των αγαπημένων

σαν τη ζωή όταν βγαίνει στο παζάρι

σαν τη ζωή όταν στα πόδια της κυλάνε άστρα

σαν τη ζωή όταν μαζεύεται το βράδι

σαν τη ζωή όταν κυλάει από κρεβάτι σε κρεβάτι

σαν τη ζωή όταν μαχαιρώνεται μα δεν την παίρνουνε τα δάκρυα.

Το σώμα σου το φόρεσαν κονκάρδα

αυτοί που πρόδωσαν αυτοί που ξέχασαν αυτοί που πάνε

αυτοί που έχει στο στόμα τους παγώσει

το λίπος των μελό επιτάφιων λόγων

και των επίκαιρων στίχων.

Οι βιρτουόζοι

των γυναικείων λυγμών

και των ωραίων αναστεναγμών

και των μισθών και των Σας άρεσε;

Καλό δεν ήταν;… Ευχαριστώ!

Γλυκιά μου Μαίριλυν κι ακόμα πιο γλυκιά

όταν οι τίμιοι θολώνουν και σε λεν πουτάνα

γλυκιά μου Μαίριλυν μας άφησες ένα στόμα

να σεργιανάει στου κόσμου τις πληγές.